ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ

Διαδικτυακά μαθήματα από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, τον μοναδικό επίσημο φορέα πιστοποίησης, υπό την εποπτεία του υπουργείου Παιδείας.

Οαριθμός των εδρών νεοελληνικών σπουδών σε ξένα πανεπιστήμια και ινστιτούτα φθίνει. Από 344 σε όλο τον κόσμο το 2006 έφθασαν τις 144 το 2019, ποσοστιαία μείωση περί το 42%.

Επειδή ύστερα από ένα ατύχημα που είχα τον περασμένο Μάιο χρειάστηκε να ζητήσω τη συνδρομή ενός ορθοπεδικού, αναρωτήθηκα με ποιον τρόπο έπρεπε να του απευθυνθώ. Και σε ποια ειδικότητα έπρεπε να απευθυνθώ;

Η Ακαδημία Αθηνών και το Πανεπιστήμιο Irvine δημιουργούν το μεγαλύτερο ψηφιακό λεξικό.

Ενας υπερυπολογιστής πρόκειται να εγκατασταθεί έως το φθινόπωρο του 2025 στο βιομηχανικό πάρκο Λαυρίου. Το όνομά του θα είναι «Δαίδαλος» και με τα δικά του «φτερά» θα αναπτυχθεί ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης που θα μιλάει καλά ελληνικά. Η «Κ» παρουσιάζει το σχέδιο.

Πηγαίνοντας κόντρα σε όσους θεωρούν πως η τεχνητή νοημοσύνη θα καταστήσει ενδεχομένως περιττούς τους φιλολόγους, ολοένα και περισσότεροι ερευνητές «παντρεύουν» τη γλωσσολογία με την επιστήμη των υπολογιστών. Καθηγητές και ερευνητές μιλούν στην «Κ».

Η παράσταση του Ευθύμη Φιλίππου «Ετυμολογίες» χρωστάει την επιτυχία της στις δύο χαρισματικές πρωταγωνίστριες.

Η κατάργηση της κοινωνικής διγλωσσίας με τη δημοτική και η διαρκής αλλαγή στα μέσα έκφρασης.

Μερικά πτυχία πανεπιστημίου έχουν υποβαθμιστεί πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια στην αντίληψη των μαθητών που πρέπει να επιλέξουν τι θα σπουδάσουν. Συζητώντας πρόσφατα με καθηγητές, έμαθα ότι αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις φιλοσοφικές σχολές.

Πόσοι διαβάζουν άραγε τον κολοφώνα στο τέλος ενός βιβλίου, με τον οποίο ο εκδότης λογοδοτεί κατά κάποιον τρόπο στον αναγνώστη και συγχρόνως αποδίδει κάποιας μορφής δικαιοσύνη, αναγράφοντας τους αφανείς συνδιακόνους της έκδοσης; Μάλλον λίγοι. Λίγοι είναι άλλωστε οι αναγνώστες γενικά.

Κι εκεί λοιπόν που παρακολουθείτε έναν τορναδόρο να δουλεύει το ξύλο ή το μέταλλο για να το στρογγυλέψει, σας έρχεται η ιδέα να του πείτε –χάριν αστεϊσμού ή για να πείσετε τον εαυτό σας ότι μπορείτε να πιάσετε κουβέντα και με χειρώνακτες– ότι δεν έχει λόγο ν’ αγκομαχάει, να γκρινιάζει, να παραπονιέται.

Υπάρχουν στον τόπο και στις μέρες μας πολλές αφορμές και λόγοι δυσφορίας, αλλά έχουμε κι άλλες τόσες ευλογίες και παρηγοριές. Μία από αυτές –η σπουδαιότερη κατά την επισφαλή κρίση μου– είναι η γλώσσα μας. Εχουμε το μοναδικό προνόμιο να έχουμε μια αδιάλειπτη στους αιώνες, «χωρίς διακοπή και μ’ ελάχιστες διαφορές», ποιητική παραγωγή υψηλών επιδόσεων.