ΔIAΓΩNIΩΣ

Οταν άκουσα στο ραδιόφωνο πως μαθητές έχουν καταλάβει το γραφείο του υπουργού Παιδείας και διαμαρτύρονται για κάτι, μια σπίθα αισιοδοξίας έλαμψε στο λίγο φως. 

Υποθέτω ότι στο τέναγος του μυαλού του Π. Πολάκη, εκεί όπου περιφέρονται τα αφρόψαρα των απολίτιστων, πλην όμως γνησίως ελληνοπρεπών, ενστίκτων του, η έκφραση «ψηλή κουλτούρα» αντιπαρατίθεται διαλεκτικά στη «χαμηλή κουλτούρα». 

Ας αφήσουμε τα παιδιαρίσματα με τη σφραγισμένη επιστολή. Τα ανέλυσε συνοπτικά και καίρια ο φίλος Πάσχος Μανδραβέλης στην ηλεκτρονική σελίδα της «Καθημερινής». 

​Χθες η Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών παρέμεινε κλειστή εις ένδειξιν διαμαρτυρίας για την ανακατάληψη του περίφημου «χώρου» από την επίσης περίφημη «συλλογικότητα ο Ρουβίκωνας».

Ημουν σ’ ένα ημιεπαγγελματικό τραπέζι με φίλους συγγραφείς και δημοσιογράφους. Μας είχε απορροφήσει η ένταση της συζήτησης για το θέμα που όλοι αγαπάμε και το βαριόμαστε όλοι εξίσου, τα μυστικά της λογοτεχνίας, κοινώς τι βλακεία έγραψε ο ένας και τι ανοησία είπε ο άλλος. 

Παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ του Τάσου Τέλλογλου στο ΣΚΑΪ για την πυρκαγιά στο Μάτι, σκεφτόμουν πόσο μεγάλη σημασία έχει η προσωποποίηση της τραγωδίας. 

Η ανθρωποφάγος πρόταση του Ελληναρά υπουργού «δεν ρίχνουμε καμπόσους φυλακή για να κερδίσουμε τις εκλογές» θυμίζει λίγο φράση από ταινία του Σέρτζιο Λεόνε. 

​Θα μπορούσε να είναι ήρωας κωμικής σειράς δεύτερης κατηγορίας. Eνας κακοήθης Μπένι Χιλ που διέπρεψε στην ελληνική επαρχία. 

Με την πρώτη ματιά χαίρεσαι διότι κάποιοι αντελήφθησαν πως ο τρόπος με τον οποίον διδάσκεται η Ιστορία ευθύνεται για την παραγωγή του τελικού προϊόντος, του ανιστόρητου Eλληνα πολίτη.

Το υπουργείο Παιδείας δεν είναι ικανό να δώσει τα χρήματα που υποσχέθηκε στους πυροπλήκτους ξεσπιτωμένους φοιτητές στο Ηράκλειο της Κρήτης. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι φταίει το υπουργείο Παιδείας. 

Η αποτυχία της πολιτικής τάξης να κρατήσει όρθια την κοινωνία μετά την κατάρρευση ας χρεωθεί, εκτός των άλλων, και στο ύφος της νουθεσίας που υιοθέτησε για να αμυνθεί από την πρώτη κιόλας στιγμή. Από τον Γεώργιο Παπανδρέου έως τον Αντώνη Σαμαρά απευθυνόταν στο σώμα της δημοκρατίας με τον δείκτη της δεξιάς προτεταμένο και ένα «πρέπει» στην αρχή κάθε πρότασης. 

Ηταν προκήρυξη της οργάνωσης «Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς», αν δεν κάνω λάθος, ύστερα από καταδρομική επίθεση εναντίον υαλοπινάκων, σταθμευμένων αυτοκινήτων, αστυνομικών και λοιπών αξιών του επάρατου αστικού πολιτισμού.