ΔIAΓΩNIΩΣ

Οι Γάλλοι την κοινότοπη και εύκολη κωμωδία τη λένε tarte à la crème, από τις περίφημες τούρτες που πετάει ο ένας στον άλλον στις ηρωικές κωμωδίες του βωβού. Ακακες και διόλου επικίνδυνες, οι τούρτες έχουν έναν μόνον σκοπό: να παρατείνουν τη σκηνή για μερικά ακόμη λεπτά και να κλείσουν το επεισόδιο με γενικευμένα χάχανα. 

Τέσσερις – πέντε βουλευτές της αλβανικής μειονότητας στο Κοινοβούλιο των Σκοπίων θα αποφασίσουν για το αν η Ελλάδα θα έχει κυβέρνηση μειοψηφίας ή ανοχής.

Απορίας άξιον πώς ο Τσίπρας ξεγλιστράει από το οπτικό πεδίο της κ. Μέρκελ, όταν εκείνη εντοπίζει στον λαϊκισμό τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τη δημοκρατία στην Ευρώπη. Απάντηση πρώτη.

Η κ. Μέρκελ, όπως διαβάζω, δεν θεωρεί πια τον Τσίπρα παρία, όπως τότε που οι οπαδοί του τη στόλιζαν με αγκυλωτούς σταυρούς και το μουστακάκι του Χίτλερ.

Φοβάται τις εκλογές επειδή θα τις χάσει; Λογικόν. Σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει. Αρα είναι ακριβέστερο να πούμε ότι φοβάται τις εκλογές επειδή δεν θέλει να τις χάσει. Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο. 

Είναι η ποιότητα Καμμένου η ποιότητα της δημοκρατίας μας; Και όταν λέω η ποιότητα Καμμένου δεν αναφέρομαι μόνον στο πρόσωπο. 

Τ​​ο ταχίνι, το ελαιόλαδο, ο πουρές των ρεβιθιών, το λεμονάκι και η έμπνευση του παρασκευαστή προσδίδουν στο χούμους τη θρεπτική του αξία. Για πολλούς έχει και γευστική αξία.

Το πιο ενδιαφέρον στην υπόθεση της έκρηξης μπροστά στην εκκλησία του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου στη Σκουφά είναι η υπόθεση της αστυνομίας ότι ενδέχεται να ήταν πείραμα. 

Λες και το γούστο και η ευαισθησία έχουν σταματήσει κάπου στη δεκαετία του εξήντα. Κάτι σαν παρατεταμένη χειμερία νάρκη ή ισόβια καταδίκη.

​Επί προεδρίας Μιτεράν, μπορεί να ήταν και επί Σιράκ, δεν έχει και σημασία, είχε γίνει διάσημος ένας κύριος τάδε ο οποίος κατάφερνε να χώνεται στις επίσημες εκδηλώσεις του Μεγάρου των Ηλυσίων και να φωτογραφίζεται μαζί με τους επισήμους.

​Η σχέση μορίων με την τεκνοποιία δεν είναι τίποτε παράδοξο. Διά του μορίου επιτυγχάνεται η τεκνοποιία και στον άνθρωπο και στα λοιπά ήδη του ζωικού βασιλείου, με ορισμένες θλιβερές εξαιρέσεις, όπως οι αμοιβάδες και οι διάφοροι ερμαφρόδιτοι οργανισμοί.

Οταν στην αρχή της κρίσης η Μέρκελ είχε δηλώσει πως στην Ελλάδα απέτυχαν οι ελίτ, ελάχιστοι της έδωσαν σημασία. Ηταν ο καιρός που η κοινή γνώμη παρέμενε αδιάβροχη στις δηλώσεις της καγκελαρίου, αφού τη θεωρούσε ενορχηστρωτή των δεινών μας.