ΔIAΓΩNIΩΣ

Το Σάββατο 20 Απριλίου ε.έ. η εφημερίδα «Αυγή» –επίσημο όργανο του κόμματος της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας, της Κεντροαριστεράς παντός καιρού και της ριζοσπαστικής Αριστεράς ευκαιρίας δοθείσης– μοίρασε στους αναγνώστες της το έργο του Β. Ι. Λένιν «Αριστερισμός, παιδική αρρώστια του κομμουνισμού». 

Ο Ελληνάκος αντέχει πολλά, σαν τον κυρ Μέντιο του Βάρναλη. Αντέχει ένα κράτος που τον θεωρεί φοροφυγάδα, απατεώνα μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Αντέχει να χαρίζει εισφορές κι ας μην περιμένει ούτε βοήθεια αν αρρωστήσει, ούτε και σύνταξη όταν «δεν λυγάνε τα ξεράδια» του. 

Κοινότοπον θα μου πείτε, πλην όμως καλόν είναι να το θυμόμαστε, ιδιαιτέρως δε όταν πλησιάζουν εκλογές. Το τέλος της διχοτομίας Δεξιά – Αριστερά δεν σημαίνει ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις είναι ίδιες και ισότιμες, όπως οι πολιτισμοί κατά τη μετανεωτερική αντίληψη. Δεν σημαίνει επίσης ότι δεν υπάρχουν ρήγματα που πυροδοτούν συγκρούσεις. Δεν υποστηρίζω επ’ ουδενί […]

Στο «Πεθαίνοντας στην Καταλωνία», ο Οργουελ αναφέρεται στον «εξιδανικευμένο εργάτη, έτσι όπως εμφανίζεται στο μυαλό του κομμουνιστή αστού». Τον θυμήθηκα αυτές τις ημέρες καθώς περίμενα, επί ματαίω, κάποια αντίδραση στην υπόθεση Πολάκη – Τσίπρα από όλους αυτούς που εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτό που φαίνεται. 

Ο Πολάκης μας μάρανε. Μήπως σκέφτεται διαφορετικά από τον «αψύ Σφακιανό» ο άρχοντας που αφήνει το αυτοκίνητό του στη διάβαση των αναπήρων; 

Ο Τσίπρας «πιάνει πουλιά στον αέρα». Οταν το είπε αυτό ο Ν. Αλιβιζάτος, δεν τον πίστεψα. Μετά όμως τη συμπλήρωση του ευρωψηφοδελτίου, είμαι αναγκασμένος να παραδεχθώ πως είχα άδικο. Ναι, ο Τσίπρας πιάνει πουλιά στον αέρα. 

Eτσι όπως πάνε τα πράγματα, η απόφαση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής θα εκδοθεί όταν με το καλό γίνουν οι εκλογές και η σημερινή κυβέρνηση ξαναβρεί τη θέση η οποία ανταποκρίνεται στις προδιαγραφές της πολιτικής της. Θα είναι στην αντιπολίτευση. 

Εμαθα πολλά παρακολουθώντας την εκπομπή «Ρουά Ματ» στον ΣΚΑΪ προχθές το βράδυ. Θα μάθαινα ακόμη περισσότερα αν η παρουσιάστρια Νίκη Λυμπεράκη δεν διέκοπτε με τις αδιάκριτες ερωτήσεις της τον λαγαρό λόγο της κ. Παπακώστα.

Οταν είσαι «διάτρητος», αν και δεν μεγάλωσες με τη «δαμόκλειο σπάθη» του πατέρα σου, είναι μάλλον φυσιολογικό να εχθρεύεσαι τους «τυμβοθήρες». Δεν αντιλαμβάνομαι το ξάφνιασμα. Αυτά ξέρει ο άνθρωπος, αυτά λέει. 

«Αν δεν είχε βρέξει τη νύχτα της 17ης προς την 18η Ιουνίου 1815, το μέλλον της Ευρώπης θα είχε αλλάξει». Ετσι σχολιάζει ο Βίκτωρ Ουγκώ στους «Αθλίους» την ήττα του Ναπολέοντα στο Βατερλώ. 

Κινδυνεύει το μέλλον της χώρας από την υποβάθμιση της διδασκαλίας των Aρχαίων Ελληνικών; Σιγά τα ωά, θα μου πείτε. Εδώ ο κόσμος καίγεται, το παιδί δεν έχει πού την κεφαλήν κλίνη, τα Aρχαία το μάραναν. Κι όμως το μάραναν. 

Σχεδόν κάθε μέρα διαβάζω και ακούω για τις βλάβες που προκαλεί στην οικονομία η παρατεταμένη εκλογική περίοδος. Εκ των οποίων βλαβών, μία είναι η βλάβη, αλλά μου φαίνεται βασική, ακόμη και σε μένα που είμαι άσχετος.