ΔIAΓΩNIΩΣ

Eίναι το τέλος του έργου που γράφτηκε στην πλατεία Συντάγματος το 2011. Εκεί ανδρώθηκαν οι ηττημένοι των ευρωεκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ, και τα αποκόμματά του, οι ΑΝΕΛ, και η Χρυσή Αυγή. 

Η κατήφεια που την ποτίζεις με ουίσκι για να την καλλωπίσεις, οι λέξεις που κολλάνε στον ουρανίσκο σαν να μη θέλουν να βγουν, τα «μούτρα» επειδή οι ψηφοφόροι σού γύρισαν την πλάτη είναι θέμα χαρακτήρα. 

Είναι το πρόβλημα της δημοκρατίας. Οι «πολλοί», όσοι κι αν είναι, κινδυνεύουν να βρεθούν απέναντι σε περισσότερους. Κοινώς δεν πρέπει να ξεχνάς ότι οι πολλοί ως επίθετο διαθέτουν και συγκριτικό βαθμό, ενίοτε δε και υπερθετικό. 

«Οι μπογιές δεν είναι ρουκέτες», απεφάνθη υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, για να βάλει στη θέση τους όσους υπερευαίσθητους ανησύχησαν με την καταδρομική επίθεση στα ντουβάρια της Βουλής. 

Για τον μέσο ψηφοφόρο η ευρωπαϊκή πολιτική έχει τη γεύση νοσοκομειακού φαγητού. Απαραίτητο για τη θεραπεία του, πλην όμως άνοστο. Το τρώει αναγκαστικά επειδή πρέπει να το φάει.

Το 2015, υποσχόταν ότι θα αλλάξει την Ευρώπη. Πάλευε για την «Ευρώπη των λαών» και ευαγγελιζόταν τη συμμαχία του Νότου, όσο ο υπουργός των Οικονομικών, με ύφος αυθεντίας που εξώκειλε στο χωριό μας, προφήτευε τη διάλυση του κοινού νομίσματος.

Ορισμένοι δεν έχουν καμία αίσθηση του τρόπου με τους οποίους τους βλέπουν οι άλλοι. Στις ακραίες περιπτώσεις με αυτούς ασχολούνται ειδικοί επιστήμονες οι οποίοι εντρυφούν στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής. 

Σε τι διαφέρει μια γυναίκα υποψήφια από έναν άνδρα υποψήφιο; Εξαρτάται από τη γυναίκα και τον άνδρα, από το κόμμα στο οποίο συμμετέχει, από τις απόψεις που εκφράζει, από την εν γένει στάση «της» ή «του» και ό,τι άλλο μπορεί και πρέπει να ενδιαφέρει την ή τον ψηφοφόρο. 

Αναποφάσιστος μεν, πλην όμως όχι επειδή δεν τον ενδιαφέρει η πολιτική ή ομολογεί με τη σχετική έπαρση ότι δεν τον απασχολεί η πολιτική. Αναποφάσιστος επειδή ξέρει πολύ περισσότερα από όσους έχουν αποφασίσει και η πολιτική τον απασχολεί τόσο ώστε να μην τον ικανοποιούν οι εκδοχές της που της προσφέρει η δημοκρατία μας. 

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς ανησύχησαν που δεν είδαν ούτε μία μικρή αναφορά στην «Ευρώπη των λαών» στο προεκλογικό φιλμάκι του ΣΥΡΙΖΑ. Εχασε ο «Ευρωπαίος λαός» και την τελευταία του ελπίδα; 

Φίλος που αυτοπροσδιορίζεται ως κεντροδεξιός μού εξομολογήθηκε πως φοβάται μήπως η Νέα Δημοκρατία, όταν γίνει κυβέρνηση, κάνει συντηρητική στροφή.

Κυριακή μεσημεράκι. Η Θεσσαλονίκη ακόμη κοιμάται. Η χθεσινή νύχτα ήταν λευκή, αφιερωμένη στο νταμπλ που πέτυχε ο ΠΑΟΚ, η μόνη δύναμη που μπορεί ακόμη να κινητοποιήσει πλήθος.