ΔIAΓΩNIΩΣ

Από την πυρπόληση του χριστουγεννιάτικου δέντρου στην πλατεία Εξαρχείων ώς την «παρέμβαση» στη ραδιοφωνική συχνότητα της ΕΤ3, οι λαϊκοί αγώνες πυκνώνουν σε ένταση και πάθος. 

Ηταν το 1980, αν δεν κάνω λάθος, όταν αγρότες με τα τρακτέρ τους είχαν αποκλείσει το Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Σκοπός ήταν να μη βγουν τα εκθέματα, τα οποία επρόκειτο να ταξιδέψουν για μια έκθεση στις ΗΠΑ. Φοβούνταν ότι τα «αρχαία τους» δεν θα επέστρεφαν ποτέ στην πατρίδα

Απορίας άξιον γιατί οι γονείς και οι γόνοι τους, καταληψίες του Κουκακίου δεν αποκαλύπτουν οικειοθελώς την ταυτότητά τους. 

Είδα το βίντεο στο οποίο πρωταγωνιστεί ο δήμαρχος Ανατολικής Σάμου κ. Στάντζος όσο προσπαθεί να διώξει τους μετανάστες από την πλατεία Πυθαγόρα.

Ανήκω στη γενιά των «ευρωλιγούρηδων». Για εμάς που μεγαλώσαμε στην κλειστοφοβική Ελλάδα των συνταγματαρχών το όνομα «Ευρώπη» είχε θεραπευτικές ιδιότητες. Σε θεράπευε από τις πολιτικές αναπηρίες της χώρας σου. 

Αν η γλώσσα που χρησιμοποιούμε για να συνεννοούμεθα διαθέτει ακόμη κάποιες ικανότητες παραγωγής σημασίας, παρά το ανηλεές καθημερινό γρονθοκόπημα, οφείλω να επισημάνω ότι το «Μπάτσοι – Γουρούνια – Δολοφόνοι» δεν είναι έκφραση.

«Αηδιασμένοι, μπουχτισμένοι, μπερδεμένοι, σχεδόν πισθάγκωνα δεμένοι, από τα ψέματα και τις φενάκες της φοβερής ετούτης εποχής, τρεις-τέσσερις φίλοι μου κι εγώ, όλοι μας ναυτικοί εκ ναυτικών, όλοι μας θαλασσινοί εξ απαλών ονύχων, απόφασι πήραμε να φύγουμε». Πρωθύστερη περιγραφή της διαρροής εγκεφάλων, από τον Ανδρέα Εμπειρίκο, στην «Οκτάνα». 

Eχει γίνει τόση συζήτηση για τον φωτισμό της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας, που φοβούμαι ότι θα θρηνήσουμε σπασμένα πόδια και χέρια κατά τη διάρκεια των εορτών.

Την 6η Δεκεμβρίου, χρόνια τώρα, συγκεντρώνονταν για να τιμήσουν τις καταστροφές και τις λεηλασίες του 2008 στήνοντας την ίδια παράσταση. Η μνήμη του άτυχου Αλέξη Γρηγορόπουλου ήταν το πρόσχημα.

Αν έχεις φτάσει στην ηλικία του κ. Διαματάρη και αισθάνεσαι την ανάγκη να ενισχύσεις το κύρος σου με την παράθεση πτυχίων, υπάρχει πρόβλημα. 

«Σήμερα στο μεσημεριανό έχουνε μπάμιες. Δεν του αρέσανε ποτέ…». Είναι οι δύο πρώτες φράσεις από το κείμενο «Μπάμιες» που προσφέρεται στους μαθητές της Γ΄ Λυκείου, στο μάθημα των Νέων Ελληνικών.

Αν τη χώρα δεν την κυβερνούσε το βαθύ κράτος των συνδικαλιστών, η πρώτη κίνηση που θα επέβαλε η κακή βαθμολογία των μαθητών στον διεθνή διαγωνισμό PISA θα ήταν η επαναξιολόγηση των δασκάλων τους.