ΑΥΤΙΣΜΟΣ

Η αναπτυξιακή διαταραχή του αυτισμού, κατά τη βίωση της οποίας τα πάσχοντα παιδιά ασκούν περιορισμένες και στερεότυπες συμπεριφορές κατ’ επανάληψη, στερούνται μάλιστα τη δυνατότητα της επικοινωνίας και, ευρύτερα, της κοινωνικής αλληλεπίδρασης, είναι μια πάρα πολύ σοβαρή κατάσταση, δεδομένης της αρνητικής επίδρασής της και στους φροντιστές των ατόμων με το εν λόγω σύνδρομο.

Αυξημένα, σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, είναι τα ποσοστά παιδιών με αυτισμό καθώς ένα στα 100 με 150, παρουσιάζει την εν λόγω διαταραχή, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν σήμερα στο πλαίσιο ειδικής ημερίδας στα Χανιά.

Η Αδα Σταματάτου άρχισε να τρέχει πριν από έξι χρόνια. Πάντα είχε καλή σχέση με τον αθλητισμό, αλλά την ψυχοθεραπεία του αγώνα μεγάλων αποστάσεων την ανακάλυψε μόνο όταν εκείνη ήταν 42 και ο γιος της στα 14, όταν η εφηβεία είχε μόλις αρχίσει να δείχνει τα δοντάκια της – καθυστερεί λίγο στους αυτιστικούς.

Οταν η Αθηνά διαγνώστηκε στα πέντε της με αυτισμό και στοιχεία συνδρόμου Ασπεργκερ, η μητέρα της έπαθε σοκ. Σήμερα, επτά χρόνια μετά, αφηγείται στο «Κ» τη μετάβαση από το πένθος και τη θλίψη στην πρωτόγνωρη εμπειρία να μεγαλώνει ένα παιδί που δεν σταματάει να την εκπλήσσει.

Ενα ταξίδι προσομοίωσης από τον συγγραφέα. Η στείρα και στεγνή αντίληψη για το τι σημαίνει «κανονικό» έχει τοποθετήσει πολλούς ανθρώπους γύρω μας στο κρεβάτι του Προκρούστη.

Η ιδέα ότι οι αυτιστικοί μπορούν να γίνουν καλά εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1987 όταν ο Ιβάρ Λοβάας, ο πρωτοπόρος της Α.Β.Α., δημοσίευσε μελέτη στην οποία 19 αυτιστικά νήπια έλαβαν θεραπεία Α.Β.Α. επί σαράντα ώρες και τα μισά παιδιά ανάρρωσαν από τη διαταραχή.

Ο αυτισμός είναι, ομολογουμένως, μία πολύ παράξενη πάθηση. Κάποιες φορές τα συμπτώματα της «κοινωνικής τύφλωσης» (της αδυναμίας να διαβάζεις ή να κατανοείς τα συναισθήματα των άλλων) εμφανίζονται μεμονωμένα.

Κάποιος παράγοντας, άγνωστος επί του παρόντος, που επηρεάζει το έμβρυο κατά την ενδομήτρια ζωή ευθύνεται για την εμφάνιση του αυτισμού, υποστηρίζουν Αμερικανοί ερευνητές.