Αθηναϊκά Plus

Με βίο που κάλυψε το μεγαλύτερο μέρος του 20ού αιώνα και τις αρχές του 21ου, ο Νίκολας Εγκον έζησε όλες εκείνες τις συγκλονιστικές αναταράξεις που καθόρισαν την Ευρώπη. Γεννημένος το 1921, ο ζωγράφος καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια της Τσεχίας.

Ανακαλώ την πρώτη φορά που είδα την υπογραφή μου τυπωμένη σε εφημερίδα. Το καμάρι ήταν τέτοιο που μου έδωσε την απαραίτητη αυτοπεποίθηση να συνεχίσω. Ηταν το καλύτερο βάπτισμα του πυρός. Φαντάζομαι λοιπόν τη χαρά και την υπερηφάνεια που έχουν οι έφηβοι συντάκτες της μαθητικής εφημερίδας «Ο λυκειακός παλμός του Μούδρου»…

Εξι ολόκληρα χρόνια κλείνουν δίχως την παρουσία του Αγγελου Δεληβορριά που «έφυγε» στα τέλη Απριλίου του 2018 έχοντας συμπληρώσει μια τεσσαρακονταετία στο τιμόνι του Μουσείου Μπενάκη.

Ξεφυλλίζοντας ένα από τα λίγα τεύχη που κυκλοφόρησε το μεσοπολεμικό περιοδικό ποικίλης ύλης «Αθήναι», ανακαλύπτουμε λόγια και εικόνες που μας μεταφέρουν στο κλίμα της νυχτερινής ζωής της Αθήνας κατά την περίοδο της Αποκριάς. Το εξώφυλλο αποδίδει τη γιορτινή ατμόσφαιρα με μια εξαιρετική εικονογράφηση και γραφιστική σύνθεση ενός μεγάλου μάστορα των ελληνικών γραφικών τεχνών, του Νίκου […]

Η πιο θετική κληρονομιά από τους εορτασμούς των 200 ετών από την Επανάσταση δεν ήταν μόνον η διάχυση της Ιστορίας και της αυτογνωσίας στη νεότερη γενιά.

What if Women Ruled the World? Το ομώνυμο έργο σε νέον της Γιάελ Μπαρτάνα (2017), που δεσπόζει στη βόρεια αλλά και στη νότια πρόσοψη του κτιρίου του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, είναι η καλύτερη εισαγωγή για τον δεύτερο κύκλο εκθέσεων του αθηναϊκού μουσείου…

Ο Δήμος Αθηναίων ζεσταίνει για τα καλά τις καρναβαλικές του μηχανές με πλήθος δράσεων σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα.

Υπάρχουν πόλεις που σου αποκαλύπτονται με ένα βλέμμα και άλλες που θέλουν το χάδι τους για να σου ανοιχτούν…

Ο Λυμπερόπουλος (1922-2020), έχοντας φάει τα νιάτα του στα σκάμματα και στα γήπεδα, υπήρξε ο σκαπανέας του αθλητικού ρεπορτάζ στην Ελλάδα.

Η ίδια η ζωή του ήταν συνυφασμένη με την τέχνη, την αρχαιολογία, την ιστορία και τη χορηγία.

Το λέει ο στίχος του πολυαγαπημένου Νιόνιου: «Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά». Μήπως όμως δεν ξέρουμε και τι να τους πούμε για τα σοβαρά θέματα της ζωής μας; Πώς μιλάς σε πεντάχρονα για τις ειδήσεις και την αξία της ενημέρωσης σε μια εποχή που ο ναρκισσισμός των social media στρέφει μικρούς και μεγάλους […]

Δεν ξέρω αν «φταίει» ο συρρικνωμένος αριθμός κινηματογραφικών αιθουσών στο κέντρο, αλλά τόσες ουρές έξω από σινεμά είχα χρόνια να δω.