ΑΠΟΓΡΑΦΕΣ

Εντάξει! Το αίτημα να φύγει η υπουργός Πολιτισμού γιατί κάηκαν τα αγριόχορτα στον αρχαιολογικό χώρο Μυκηνών έχει κάποια λογική.

Την τιμητική του είχε –χθες, «τρεις του Σεπτέμβρη»– το ΠΑΣΟΚ στα σόσιαλ μίντια.

Επιστρέφουμε στο «εκπαιδευτικό έτος της μαρμότας», που γράφαμε προχθές (1.9.2020), ένα έργο που επαναλαμβάνεται αενάως.

Πρώτα ήταν οι αληθινές φωτογραφίες που προκάλεσαν δικαιολογημένη δυσφορία. 

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, κανάλια, εφημερίδες, πολιτικοί και σχολιαστές έχουν ένα εύκολο θέμα: «Πού κυμάνθηκαν οι βάσεις εισαγωγής στα ΑΕΙ». Κατόπιν, αρχίζουν ο οδυρμός και οι προτάσεις: «Εδωσε λευκή κόλλα και πέρασε στο πανεπιστήμιο», «Φοιτητής με 0,6», «Ζήτω η βάση του 10», «Κάτω η βάση του 10».

Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν γίνει οι μεγαλύτερες πλατφόρμες αυτοκουτσομπολιού παγκοσμίως. Ολοι νιώθουν την ανάγκη να διαλαλήσουν πού πήγαν, ποιους συνάντησαν και προπαντός τι έφαγαν. Τα φωτογραφημένα πιάτα πρέπει να ξεπερνούν σε αριθμό τις λήψεις  του Παρθενώνα και του Πύργου του Αϊφελ παγκοσμίως.

Στα ελληνοτουρκικά, έγραφε τις προάλλες ο καθηγητής κ. Γιάννης Βούλγαρης, «υπάρχει ένα ψευδές αλλά ανθεκτικό σλόγκαν στον ελληνικό δημόσιο λόγο: οικτίρουμε τον εαυτό μας γιατί δεν έχουμε μακροχρόνια εθνική στρατηγική σε αντίθεση υποτίθεται με την Τουρκία (…) κοιτώντας λίγο πίσω, βλέπουμε μια Τουρκία που αλλάζει κατά περιόδους την εθνική της στρατηγική λόγω της ταυτοτικής αμφιθυμίας που τη χαρακτηρίζει. 

Η ελευθερία του λόγου πρέπει να είναι απόλυτη. Ακόμη και για τον κ. Λεωνίδα Μπαλάφα, ο οποίος αναπαράγει ψεκασμένες θεωρίες για τον κορωνοϊό. 

Για τα περί «αστειοτήτων», που προσάπτει η Πρόοδος στην κ. Νίκη Κεραμέως, σχετικώς με το άνοιγμα των σχολείων δεν μπορούμε να πούμε πολλά. Ετσι κι αλλιώς, το χιούμορ δεν έχει αντικειμενική υπόσταση και η Αριστερά εν γένει έχει μια περίεργη αίσθησή του.

Ποια Μύκονος και ποια Πάρος; Προς τον Γράμμο πρέπει να κοιτάξουν οι λοιμωξιολόγοι, εάν θέλουν να δουν συνωστισμούς. Το μόνο καλό –επιδημιολογικώς– είναι ότι όσοι συρρέουν στο βουνό χωρίζονται από… ιδεολογική άβυσσο, επομένως δεν υπάρχει περίπτωση να ανταλλάξουν απόψεις και σταγονίδια.

Είναι πολλές οι αντιφάσεις στην ελληνική εξωτερική πολιτική, όπως αυτή διαμορφώθηκε «μες σε καπνούς και σε βρισιές» τα προηγούμενα σαράντα χρόνια.

Ενέχει κινδύνους η «αντιπολίτευση της κακιάς πεθεράς» που κάνει εδώ κι ένα χρόνο ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι μόνο η πασιφανής αμετροέπεια. Ελλοχεύουν πάντα οι αντιφάσεις, ακόμη και για πεζά θέματα, όπως είναι το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού.