ΑΠΟΧΗ

Διαφαινόμενη πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας σε ψήφους από το εξωτερικό, στην Αρτα το μεγαλύτερο ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ, κέρδη για το ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη.

Στους ελληνικούς εκλογικούς καταλόγους, εγγεγραμμένοι ήταν 9.605.244 εκλογείς και ψήφισαν 3.891.466.

Τιμωρητική ψήφος! Φαντάζει τόσο αρειμάνια αυτή η έκφραση! Τόσο ελκυστική! Είναι σαν ξαφνικά, εκεί που κρατάς το ψηφοδέλτιο να σου φυτρώνει ένα χέρι μακρύτατο, με το οποίο μπορείς –φραπ!– να κατεβάσεις ένα χαστούκι στο μάγουλο του σπουδαίου εκείνου πολιτικού, που σου έχει κάτσει στο στομάχι. Ορίστε, για να μάθεις άλλη φορά! Γιατί, φυσικά, προεξοφλείς πως θα υπάρξει άλλη φορά.

Εχετε πολλές δικαιολογίες για να μην πάτε να ψηφίσετε σήμερα. Τα θερμόμετρα θα ξεπεράσουν τους 35 βαθμούς, στο κέντρο της Αθήνας τουλάχιστον. Τα «μεγάλα» κόμματα δεν μας έχουν δώσει και τις καλύτερες επιλογές υποψηφίων ώστε να πάμε να ψηφίσουμε με κέφι.

Η προεκλογική περίοδος που εξέπνευσε δεν έκανε σοφότερους τους Ελληνες. Κινήθηκε μάλλον μεταξύ ελαφρότητας και τοξικότητας. Κυριάρχησαν το κυνήγι της προσοχής στα παλιά και τα νέα media και, στο τέλος, οι προσωπικές επιθέσεις για τις περιουσίες των αρχηγών. Για πολλούς πολίτες μπορεί το θέαμα να ήταν αποκαρδιωτικό ή και αποκρουστικό. Ομως, οι εκλογές αυτές μόνο ασήμαντες δεν είναι.

Πλημμυροπαθείς αγρότες στη Θεσσαλία που ρωτήθηκαν στο πλαίσιο focus group γιατί θα ψηφίσουν ξανά Ν.Δ. αφού δεν έχουν πάρει το σύνολο της αποζημίωσης που δικαιούνται, απάντησαν «θα μας τα δώσει σιγά σιγά», ενώ για τον Κυρ. Μητσοτάκη εξέφρασαν την αισιοδοξία ότι «θα φέρει ό,τι κονδύλια μπορεί» από την Ε.Ε.

Το φάντασμα της αποχής δεν εξορκίζεται με νουθεσίες για τη δημοκρατική ευθύνη του πολίτη. Δεν εξορκίζεται ούτε με διατριβές και κηρύγματα για τη σημασία του Ευρωκοινοβουλίου. Για πολιτική μιλάμε και όχι για Πανελλήνιες Εξετάσεις. Και η πολιτική σημαίνει πειθώ. Η πειθώ εδραιώνει την εμπιστοσύνη. Η παρουσία του πολίτη στην κάλπη είναι μια χειραψία με τη […]

Τέσσερις από τους πρωταγωνιστές του συγκινητικού σποτ του Ευρωκοινοβουλίου για την επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση αφηγούνται τις αληθινές ιστορίες τους, για να πείσουν τα εγγόνια τους –και όλους εμάς– ότι το μέλλον της Ευρώπης δεν πρέπει να αφεθεί στην τύχη.

Πόσο εξοργιστικοί είναι οι συμπολίτες μας που με απαράμιλλη ελαφρότητα στο δίλημμα «κάλπη ή παραλία» επιλέγουν –χωρίς δεύτερη σκέψη– την παραλία. Και άντε να καταλάβω τους πιτσιρικάδες που αρνούνται να πάρουν οτιδήποτε στα σοβαρά και δεν θεωρούν πολύ σημαντική την ψήφο τους. Εκείνους τους αστούς ψηφοφόρους πολυτελείας ομολογώ ότι δεν τους καταλαβαίνω.

Βρισκόμαστε κοντά στο σημείο όπου ένας στους δύο πολίτες με δικαίωμα ψήφου θα απέχει από την εκλογική διαδικασία. Το φαινόμενο δεν είναι εθνικό, πλήττει τη δυτική δημοκρατία στο σύνολό της, αλλά έχει τα δικά του εγχώρια χαρακτηριστικά, όπως η δραματική μείωση του ποσοστού συμμετοχής κατά τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης, η περιορισμένη απήχηση της επιστολικής […]

Προβληματισμός σε όλα τα κομματικά επιτελεία για μεγάλη αποχή των νέων ηλικίας 17-30 ετών από τις εκλογές της 9ης Ιουνίου προκύπτει από τα στοιχεία της επιστολικής ψήφου.

Πριν από πέντε χρόνια, στις ευρωεκλογές του Μαΐου 2019, καταγράφηκε σημαντική αύξηση της συμμετοχής στο σύνολο των Ευρωπαίων ψηφοφόρων σε σχέση με το 2014. Παρότι η σύγκριση γινόταν με το μικρότερο ποσοστό συμμετοχής που είχε εμφανιστεί ποτέ σε ευρωεκλογές (42,6%), η άνοδος του δείκτη κατά οκτώ μονάδες (50,7%) ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακή.