ΑΟΖ

Τα δώρα της Αγκυρας στη Βεγγάζη και οι ελληνικές κινήσεις για να καλυφθεί το χαμένο έδαφος.

Διπλωματικές πηγές στην Αθήνα τονίζουν την απόρριψη κάθε ενέργειας που βασίζεται σε άκυρες συμφωνίες.

Την περασμένη εβδομάδα η Αθήνα φάνηκε να ξυπνάει με δυσάρεστο τρόπο από τον σχετικό διπλωματικό λήθαργο που είχε χαρακτηρίσει τις ελληνολιβυκές σχέσεις μετά το αρχικό σοκ του τουρκολιβυκού μνημονίου το 2019 και την ελληνική ανταπάντηση μέσω της μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο το 2020.

Η Αγκυρα επιμένει για το παράνομο μνημόνιο με τη Λιβύη και δηλώνει ότι συζητάει με τη Συρία για την οριοθέτηση ΑΟΖ.

Η Ελλάδα αναλαμβάνει νομοθετικές πρωτοβουλίες για τα θαλάσσια πάρκα, τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, τις προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές, τη βιοποικιλότητα πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας και τη θαλάσσια ασφάλεια.

Στα μέσα Ιουνίου αυτού του χρόνου, η Τουρκία ανακοίνωσε ότι καταχώρισε στην UNESCO τον χάρτη του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού σχετικά με τις συνορεύουσες στα ηπειρωτικά και νησιωτικά εδάφη της θαλάσσιες περιοχές (Εύξεινος Πόντος, Αιγαίο Πέλαγος και Ανατολική Μεσόγειος).

Σύμφωνα με το «The Libya Observer», η συμφωνία είναι πιθανόν να εγκριθεί και να ψηφιστεί αυτή την εβδομάδα – Η Αθήνα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις.

Το τοπίο μετά τις αντιδράσεις για τα οικόπεδα νοτίως της Κρήτης.

Η Τρίπολη υποστηρίζει ότι «τελούν υπό διαφορά με το λιβυκό κράτος» – Η Ελλάδα ασκεί στην πράξη τα κυριαρχικά της δικαιώματα, το μήνυμα της Αθήνας – Ο ρόλος της Aγκυρας.

Με δικούς της χάρτες, τους οποίους μάλιστα κοινοποίησε στην UNESCO, η Αγκυρα επιχειρεί να απαντήσει στην Αθήνα και την περάτωση, από ελληνικής πλευράς, του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού.

Στο καλοκαίρι μπήκαμε και εποχικά τουλάχιστον ήταν επίκαιρο που ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επέλεξε προσωπικώς να ανακοινώσει –αρχές της εβδομάδος– στη Νίκαια της Γαλλίας, όπου προ ολίγων ημερών πραγματοποιήθηκε η τρίτη Διάσκεψη του ΟΗΕ για τους Ωκεανούς, τη δημιουργία δύο θαλασσίων πάρκων στο Ιόνιο και στο Αιγαίο, νοτίως των Κυκλάδων. Οταν πριν από ένα χρόνο […]

Η Ανατολική Μεσόγειος βιώνει σήμερα μια ταχύτατη γεωπολιτική αναδιάταξη, η οποία καθιστά επιτακτική την ανάγκη για στρατηγική επανεκκίνηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Η Ελλάδα δεν μπορεί πλέον να περιορίζεται σε παθητικό ρόλο ή να εγκλωβίζεται σε μια αέναη ανακύκλωση των ελληνοτουρκικών διαφορών.