ΑΙΧΜΕΣ

Χθες, με αφορμή την 54η επέτειο του πραξικοπήματος των συνταγματαρχών, ο ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε μια μετρημένη ανακοίνωση μνήμης, χωρίς επικολυρικές υπερβολές.

Με την άνεση που μας δίνει η ύστερη ανάγνωση της Ιστορίας, ας αναλογισθούμε αν το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 ήταν η αναπόφευκτη κατάληξη της ατελούς μετεμφυλιακής δημοκρατίας ή απλώς ένα ενδεχόμενό της.

Αυτά που γίνονται στις πλατείες της Αθήνας δεν αντέχουν πλέον σε καμία ψυχολογική ερμηνεία. Δεν είναι τα «παιδιά που κουράστηκαν».

Τη δεκαετία του 2000, ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως επισκεπτόταν τα νοσοκομεία για να καταγράψει την κίνηση των «συμπαθών» εντόμων.

Η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε ένα αδιέ-ξοδο. Θα πρέπει, πλέον, να περιφρουρεί σε 24ωρη βάση τις εγκαταστάσεις των πανεπιστημιακών χώρων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Κάτι, βέβαια, ανεφάρμοστο. 

Προχθές η κ. Θεοδώρα Τζάκρη σε συνέντευξη που έδωσε σε ομογενειακή εφημερίδα δήλωσε –στο πλαίσιο της υποσχεσιολογίας– πως το κόμμα της, όταν ξανακυβερνήσει, θα καταργήσει τους περιορισμούς που υφίστανται στην ψήφο των Ελλήνων οι οποίοι διαβιούν στο εξωτερικό.

Είναι άχαρο να υπερασπίζεσαι το οφθαλμοφανές. Είναι κουραστικό να προσπαθείς να πείσεις για το αυτονόητο. Και όμως.

Ακολουθεί την Ιστορία της πατρίδας μας το αφήγημα πως πάντα υπάρχουν δύο Ελλάδες. Το ποιες είναι αυτές, κάθε φορά εξαρτάται από την οπτική που ο αφηγητής βλέπει τα πράγματα.

Ενας δημόσιος διάλογος μεταξύ των δύο πρώην πρωθυπουργών είναι ipso facto ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός, ιδίως αν αφορά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

Στην προχθεσινή συνέντευξή του, ο πρωθυπουργός ήταν σαφής. Οι εκλογές θα διεξαχθούν στο τέλος της τετραετίας, ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους Eλληνες πολίτες να κρίνουν το κυβερνητικό έργο στην πλήρη ανάπτυξή του.

Ο Αλ. Τσίπρας έκανε τη χάρη στους νεοδημοκράτες να δηλώσει πως το κόμμα τους δεν είναι κόμμα δωσιλόγων.

Νομίζω πως ουδείς, τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην επιτροπή, διακατέχεται από σαδιστικά και μαζοχιστικά ένστικτα.