ΑΙΧΜΕΣ

Η υπόθεση του εξοχικού του Αλ. Τσίπρα, που κινείται στο όριο της πολιτικής με την παραπολιτική, έθεσε για μία ακόμα φορά το πρόβλημα κατά πόσον είναι ηθικό ένας αριστερός να έχει σημαντική περιουσία ή να ζει ζωή πάνω από το επίπεδο του μέσου πολίτη.

Και δικαιολογημένα, θα έλεγα, ο αντιγερμανισμός αντικατέστησε «επάξια» τον χρόνιο αντιαμερικανισμό.

Η κυβέρνηση προτίθεται να νομοθετήσει για την αντιμετώπιση της βίας στα ΑΕΙ.

Ο Αλ. Τσίπρας μετέτρεψε έναν επικοινωνιακό αντιπερισπασμό ρουτίνας της Νέας Δημοκρατίας σε μια μεγαλειώδη πολιτική ήττα για τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο πρωθυπουργός δεν τήρησε το πρωτόκολλο στην Πάρνηθα για λίγα δευτερόλεπτα, όσο διαρκούσε μια φωτογράφιση, και έγινε ο κακός χαμός όχι μόνον από συριζαίους, αλλά και από τις γνωστές και μη εξαιρετέες «ευαίσθητες» ψυχούλες.

Οταν απουσιάζει η πολιτική, αναδεικνύεται η παραπολιτική.

Πριν από εβδομήντα έξι χρόνια, τέτοιες ημέρες, είχαν ξεσπάσει οι μάχες στην Αθήνα. Τα Δεκεμβριανά του 1944.

Το ΕΔΑΔ επιδίκασε στην ιδιοκτήτρια ξενοδοχείου που κατέλαβαν –παρά τη θέλησή της– αλληλέγγυοι και μετανάστες το ποσό των 312.500 ευρώ, που θα πρέπει να καταβάλει το ελληνικό Δημόσιο.

Είναι λογικό, όχι όμως και θεμιτό, τους σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς η εκάστοτε αντιπολίτευση να επιχειρεί να τους χρεώνει στην κυβέρνηση.

Το γεγονός πως δεν γίναμε Μπέργκαμο δεν εμποδίζει την αξιωματική αντιπολίτευση, διά των χειλέων του αρχηγού της, να διατείνεται πως γίναμε Μπέργκαμο.

Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, εν μέσω του πρώτου κύματος της πανδημίας, διακινούσαν το σύνθημα «μετά θα λογαριαστούμε».

Αυτό που συμβαίνει δεν έχει προηγούμενο. Μετά σχεδόν ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης, η κυβέρνηση έχει οριακές δημοσκοπικές απώλειες, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση έχει χάσει περίπου το 30% της δύναμής της.