Οι πρώτες πληροφορίες έκαναν λόγο για γυναίκα 55 ετών. Ετσι την είχε περιγράψει στους αστυνομικούς ο γιατρός που της είχε δώσει τις πρώτες βοήθειες στο οδόστρωμα λίγα λεπτά μετά τον σοβαρό τραυματισμό της από διερχόμενο αυτοκίνητο στη συμβολή των οδών Πεσμαζόγλου και Σταδίου, το πρωινό της 3ης Νοεμβρίου του 2023. Ισως από κάπου μακριά η Μαίρη Χριστοπούλου να χαμογέλασε: είχε κλεισμένα τα 77!
«Η αλήθεια είναι ότι η εικόνα και η φυσική της κατάσταση παρέπεμπαν σε πολύ νεότερο άνθρωπο», λέει στην «Κ» η κόρη της Ρούλη Χριστοπούλου. «Πολύ δραστήρια, έτρεχε στα γυμναστήρια, στους χορούς στο Λύκειο Ελληνίδων, παντού. Ενημερωνόταν για ό,τι συνέβαινε στην Αθήνα, με έπαιρνε τηλέφωνο και μου έλεγε “κάνει συναυλία η Μόνικα, θες να πάμε;” Γι’ αυτό, δύο χρόνια τώρα δεν μπορώ να πάω πουθενά. Εχω ταυτισμένο το Μέγαρο Μουσικής, τα θέατρα, μαζί της».
Ο οδηγός εμφανίστηκε ένα μήνα μετά στην Αστυνομία. Τον άφησαν να φύγει. «Εχεις σκοτώσει κάποιον, τον έχεις εγκαταλείψει και οι επιπτώσεις είναι μηδέν», λέει η Ρούλη Χριστοπούλου.
Η Μαίρη ζούσε στον Φάρο Ψυχικού αλλά κατέβαινε στο κέντρο καθημερινά, τις περισσότερες φορές με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Ηταν ανεξάρτητη, δεν περίμενε κανέναν να την πάει και να τη φέρει, ό,τι δουλειά είχε τη διεκπεραίωνε μόνη της. Είχε περάσει δύσκολα τα πρώτα χρόνια μετά τον χαμό του άντρα της το 2007 από έμφραγμα, αλλά τα παιδιά της θαύμαζαν τον τρόπο που είχε βρει τη δύναμη να πατήσει στα πόδια της και να οργανώσει τη ζωή της. «Και από όταν ήταν μαζί πάντως, έτσι κι έμενε μια μέρα στο σπίτι θα έλεγε “με έχει φάει η κλεισούρα”».
Το χρονικό
Εκείνο το πρωί, ώρα 9 π.μ., κατευθυνόταν προς το Ταμείο Υγείας Προσωπικού Εθνικής Τράπεζας στην οδό Σοφοκλέους, δίπλα στο παλιό Χρηματιστήριο. Είχε μπει ο Νοέμβρης και ήθελε να της γράψουν το αντιγριπικό εμβόλιο. «Ηταν τρομερά τυπική με τους γιατρούς», θυμάται η Ρούλη, τοποθετώντας ακόμα μια ψηφίδα στο υπέροχο παζλ που ήταν η μαμά της. «Σημείωνε στο μεταξύ τα πάντα σε ατζέντες, δεκάδες ατζέντες. Είχε πλάκα γιατί έγραφε για παράδειγμα “τσεκ απ” και από κάτω “Νύχτες Πρεμιέρας” ή “οδοντίατρος” και από κάτω “Θέατρο Τέχνης”. Ναι, πρόσεχε πολύ τον εαυτό της. Ημουν σίγουρη ότι θα την έχω μέχρι τα 100, δεν είχα καμιά ανησυχία για τη μαμά μου».
Την έχασε στα 77 – που έμοιαζαν με 55. «Συνέβη σε μια διαδρομή που έκανε συνέχεια. Διέσχιζε την Πεσμαζόγλου όταν ένα μεγάλο αυτοκίνητο έπεσε πάνω της. Δεν πήγαινε με πολύ μεγάλη ταχύτητα, αλλά δεν πρέπει να κοίταγε τον δρόμο όταν τη χτύπησε, είπαν από την Τροχαία, γιατί δεν φρέναρε καθόλου».
Το χτύπημα ήταν σφοδρό, η γυναίκα εκσφενδονίστηκε μακριά με εκτεταμένα τραύματα στο κεφάλι, στον κορμό, όλο το σώμα. Ο οδηγός σταμάτησε, κατέβηκε από το αυτοκίνητο, πήγε κοντά της και, μπροστά στα έκπληκτα μάτια δεκάδων περαστικών, την έκανε στο πλάι του οδοστρώματος για να μπορέσει να συνεχίσει την πορεία του. Σύμφωνα με μάρτυρες, έφυγε αναπτύσσοντας μεγάλη ταχύτητα. Κάποιοι τον ακολούθησαν τρέχοντας ή πάνω σε μηχανάκια. Του χτυπούσαν το τζάμι, «σταμάτα, έχουμε την πινακίδα σου, σε έχουμε σε βίντεο». Δεν σταμάτησε. Διέσχισε την Αθηνάς με κόκκινο και εξαφανίστηκε.
Ο κόσμος κάλεσε την αστυνομία, ενώ ειδοποιήθηκε να κατέβει ο γιατρός εργασίας από τα κεντρικά της Alpha Bank στην οδό Πανεπιστημίου. Συμπτωματικά εκεί εργάζεται η Ρούλη. Από ένα ακόμα παιχνίδισμα της μοίρας, εκείνη την ημέρα είχε τηλεργασία και βρισκόταν σπίτι. Ηταν 11 η ώρα και ο θάνατος της μητέρας της είχε ήδη διαπιστωθεί όταν της τηλεφώνησαν από το νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς.
Το τηλεφώνημα
«Η κυρία Χριστοπούλου;», άκουσε στην άλλη άκρη της γραμμής. «Η μητέρα σας είχε ένα τροχαίο και είναι στο νοσοκομείο». «Στην αρχή νόμισα ότι ήταν αυτοί οι απατεώνες που σε παίρνουν και σου λένε ότι χτύπησε το παιδί σου και θέλουν λεφτά. “Ωραία και τι θέλετε;”, τους είπα. “Τίποτα”, είπαν, “να πάτε στο νοσοκομείο”. Τότε κατάλαβα τι είχε συμβεί». Στο νοσοκομείο θυμάται τους τραυματιοφορείς, τους γιατρούς, όλους να βγαίνουν κουνώντας το κεφάλι. «Μα τι συνέβη;» ρωτούσαν. «Τι συνέβη σε αυτή τη γυναίκα και ήρθε σε τόσο άσχημη κατάσταση;». Δεν είχε καμιά ελπίδα. Λίγη ώρα αργότερα, η Ρούλη έβγαινε από το νοσοκομείο με μια σακούλα στο χέρι με τα ρούχα της μαμάς της.
Ο οδηγός εμφανίστηκε στις Αρχές ύστερα από ένα μήνα. Η Αστυνομία, μολονότι πολλοί μάρτυρες κατέθεσαν τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματός του, δεν τον βρήκε στο μεταξύ. Σε κάθε περίπτωση, δεν του έγιναν ποτέ τοξικολογικές εξετάσεις, να διαπιστωθεί αν ήταν υπό την επήρεια αλκοόλ. «Ακόμα και όταν εμφανίστηκε, τον άφησαν να φύγει. Ούτε την άδεια οδήγησης δεν του πήραν. Εχεις σκοτώσει κάποιον, τον έχεις εγκαταλείψει και οι επιπτώσεις είναι μηδέν. Εχουν περάσει δύο χρόνια και δεν έχει καν οριστεί δικάσιμος. Μέχρι να γίνει το Εφετείο μπορεί να περάσουν έως και οκτώ χρόνια και έως τότε αυτός ο άνθρωπος θα συνεχίζει τη ζωή του κανονικά στους δρόμους».
Το όριο ταχύτητας
Οπως λέει στην «Κ» ο πρόεδρος της ένωσης συγγενών θυμάτων τροχαίων SOS Τροχαία Εγκλήματα Γιώργος Κουβίδης (έχασε τον γιο του το 2007 ακριβώς στο ίδιο σημείο), ο νέος ΚΟΚ μετέτρεψε την εγκατάλειψη θύματος τροχαίου ατυχήματος σε κακούργημα (τιμωρείται με ποινές έως και 20 έτη κάθειρξης). «Μέχρι πρότινος, ήταν πλημμέλημα, με αποτέλεσμα να μην αντιμετωπίζεται από τις αρχές με ιδιαίτερη ζέση».
Το δυστύχημα της οδού Πεσμαζόγλου, σύμφωνα με τον ίδιο, αποδεικνύει και την αναγκαιότητα της μείωσης του ορίου ταχύτητας στην πόλη. «Η πιθανότητα να σκοτώσεις έναν πεζό τρέχοντας με 50 χιλιόμετρα/ώρα που ήταν το όριο μέχρι σήμερα είναι σχεδόν 100%. Στα 30 χλμ./ώρα πέφτει στο 10%». Σύμφωνα με τον νέο ΚΟΚ, από 1/1/26 το όριο θα πέσει στα 30 χλμ./ώρα μόνο σε μονοδρόμους μιας λωρίδας και σε δρόμους διπλής κατεύθυνσης χωρίς νησίδα και με μια λωρίδα ανά ρεύμα. «Εμείς λέμε ότι είναι πολύ περιορισμένη η εφαρμογή, όταν το Παρίσι έχει 30 χλμ. στο 80% του δικτύου και οι Βρυξέλλες σε όλο το δίκτυο». Οπως λέει ο κ. Κουβίδης τέλος, οι δήμοι δεν έχουν κάνει προεργασία για τη μετάβαση στις νέες διατάξεις του ΚΟΚ.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Θυμάτων Τροχαίων Συγκρούσεων, ο Πανελλαδικός Σύλλογος SOS Τροχαία Εγκλήματα πραγματοποιεί αύριο, Κυριακή, πορεία από το Χίλτον έως την Ομόνοια, πραγματοποιώντας στάσεις στα σημεία που οι άνθρωποί τους έχασαν τη ζωή τους.
