Ενεργοποιείται, έπειτα από πολλά χρόνια «ακινησίας», η υπόθεση του Φαληρικού Ορμου. Ο διαγωνισμός για τη δεύτερη φάση των έργων προκηρύχθηκε πριν από λίγες ημέρες από την Περιφέρεια Αττικής και όλα δείχνουν ότι το πολύπαθο έργο θα μπει πλέον σε τροχιά ολοκλήρωσης μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Στα θετικά, ο σχεδιαστικός εμπλουτισμός του έργου με μια σύγχρονη αρχιτεκτονική ματιά. Στα αρνητικά, ότι μένουν εκτός οι σχεδιαζόμενες προβλήτες.
Ο διαγωνισμός προκηρύχθηκε πριν από λίγες ημέρες και έχει εκτιμώμενο προϋπολογισμό 320 εκατ. ευρώ. Το έργο θα χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Συνοχής (85%) και εθνικούς πόρους (15%) και κατασκευαστικά έχει ορίζοντα ολοκλήρωσης τριών ετών (δηλαδή, αν οριστεί ανάδοχος στις αρχές του 2026, τότε θα ολοκληρωθεί το 2029).
Με δεδομένο ότι τα «βαριά» έργα υποδομής, όπως η μετακίνηση της λεωφόρου Ποσειδώνος και τα αντιπλημμυρικά, κατασκευάστηκαν στο πλαίσιο της α΄ φάσης των έργων (2016-2019), τα έργα της β΄ φάσης περιλαμβάνουν τη μετατροπή των 540 στρεμμάτων της έκτασης σε πάρκο, με την προσθήκη κτιριακών εγκαταστάσεων και κοινόχρηστων υποδομών, αλλά και τη μετατροπή του γηπέδου μπιτς βόλεϊ σε ανοιχτό χώρο εκδηλώσεων. Ο σχεδιασμός του έργου επανεξετάστηκε στο πλαίσιο του Νέου Ευρωπαϊκού Bauhaus, ενός συνόλου ευρωπαϊκών αρχών για τον σχεδιασμό και την κατασκευή έργων ανάπλασης (το έργο ανέλαβε μεγάλη ομάδα μελετητών υπό τον συντονισμό του Γραφείου Παπαγιάννη).
Ετσι, μεταξύ άλλων, με τον νέο σχεδιασμό:
• Δημιουργείται μια ζώνη 90 στρεμμάτων ανάμεσα στους δήμους Μοσχάτου και Καλλιθέας και στην παραλία, στην οποία ενσωματώνονται νέες χρήσεις (όπως χώροι ελεύθερου παιχνιδιού, water jets, αναψυκτήρια και χώροι ενημέρωσης, καθιστικά, στέγαστρα, παιδικές χαρές). Παράλληλα βελτιώνεται η προσβασιμότητα και διαπερατότητα (ενσωμάτωση slope lifts, δηλαδή ανελκυστήρων πλαγιάς για άτομα με περιορισμούς στην κινητικότητα, δημιουργία ηπιότερων αλλά και πυκνότερων διαδρομών περιπάτου, σε μελλοντική φάση κατάλληλη σηματοδότηση διαβάσεων της Εθν. Μακαρίου, αναβάθμιση των πεζοδρομίων από την πλευρά της πόλης, ώστε να αποτελούν τμήμα ενός ενιαίου σχεδιασμού).
• Αναβαθμίζεται ο περίπατος δίπλα στη θάλασσα με συνεχείς αναβαθμούς και καθιστικά, ενταγμένα στο ανάγλυφο.
• Αναδεικνύεται ο Ιλισός ως στοιχείο μνήμης της πόλης με τη δημιουργία κερκίδων στις δύο όχθες του, αλλά και ενός ποδηλατοδρόμου. Δυστυχώς η κατασκευή των εξεδρών, που θα λειτουργούσαν ως «προέκταση» μέσα στη θάλασσα των συνδετήριων πεζογεφυρών –και οι οποίες περιλαμβάνονταν και στον σχεδιασμό του Ρέντσο Πιάνο– μετατίθενται σε επόμενη φάση.
• Στο πλαίσιο του Νέου Ευρωπαϊκού Bauhaus ενισχύεται η πολιτιστική, περιβαλλοντική και κοινωνική διάσταση του πάρκου. Για παράδειγμα, θα δημιουργηθούν παρατηρητήριο, εργαστήριο ανακύκλωσης κ.ά. Παράλληλα με την αναβάθμιση της προσβασιμότητας θα ενισχυθεί η σύνδεση με το Κέντρο Πολιτισμού, το ΣΕΦ και το γήπεδο Τάε Κβον Ντο (που πρόσφατα παραχωρήθηκε από την ΕΤΑΔ στην Περιφέρεια Αττικής).
• Κοντά στο γήπεδο μπιτς βόλεϊ θα δημιουργηθεί ένας ευέλικτος και ελεύθερος χώρος άθλησης για όλες τις ηλικίες.
• Δημιουργούνται υποδομές που θα μπορούν να καλύψουν σημερινές αλλά και μελλοντικές απαιτήσεις και εφαρμογές για τη δημιουργία ενός «έξυπνου» πάρκου (λ.χ. οπτικές ίνες).
Υπενθυμίζεται ότι η δημοπράτηση των έργων της β΄ φάσης έπρεπε να είχε γίνει από το 2019, ώστε να «κουμπώσει» χρονικά με τα έργα της α΄ φάσης. Ομως με την αλλαγή διοίκησης στην Περιφέρεια (από τη Ρένα Δούρου, που το δημοπράτησε, στον Γιώργο Πατούλη) το έργο εγκαταλείφθηκε με διάφορες δικαιολογίες. Ως αποτέλεσμα, η περιοχή παραμένει απροσπέλαστη, σε μορφή εργοταξίου εδώ και αρκετά χρόνια.
