Χθες ήταν ημέρα γιορτής στο σπίτι της Μπαγιάν. Η 44χρονη γυναίκα, που ήρθε ως πρόσφυγας από τη Συρία στην Ελλάδα το 2016 μαζί με τον άνδρα της και τα τρία της παιδιά, είχε καλέσει τη φίλη και συμπατριώτισσά της Φατιμά για να γιορτάσουν, όπως χαρακτηριστικά λένε, την απελευθέρωση της Συρίας.
Και οι δύο ξενύχτησαν βλέποντας στις ειδήσεις τις εξελίξεις που συμβαίνουν στη χώρα τους μετά την πτώση του καθεστώτος Ασαντ.
«Η οικογένειά μας διασκορπίστηκε σε κάθε γωνία του κόσμου»
«Bye bye, Assad», είπε η Μπαγιάν δηλώνοντας πως είναι χαρούμενη για όλους τους Σύρους και αυτούς που ζουν εντός και εκτός της χώρας. «Είμαστε ξανά ελεύθεροι», αναφώνησε. Η γυναίκα, που μετά από πολλές δυσκολίες κατάφερε να βρει εργασία και να χτίσει με την οικογένειά της μια καινούργια ζωή στην Ελλάδα, ανέφερε πως περίμενε χρόνια αυτή τη στιγμή.
Τα ίδια συναισθήματα μοιράζεται και η Φατιμά, που ήρθε το 2017 μέσω Τουρκίας στη Θεσσαλονίκη προσπαθώντας να ξεφύγει από τον αιματηρό πόλεμο της Συρίας: «Ξημέρωσε επιτέλους ο ήλιος για τη χώρα. Τώρα κάνουμε την προσευχή μας. Είμαστε χαρούμενοι και τραγουδούμε. Σήμερα θα γίνει γιορτή! Απελευθερώθηκε η Συρία», είπε ετοιμάζοντας το τραπέζι όπου μαζεύτηκαν οι δύο οικογένειες για να γιορτάσουν. H Φατιμά έχασε τον ξάδελφό της στον πόλεμο, ενώ το σπίτι και τα καταστήματα που είχε στο Χαλέπι και στη Χομς έχουν καταστραφεί πλήρως. «Η οικογένειά μας διασκορπίστηκε σε κάθε γωνιά του κόσμου», σημείωσε, λέγοντας πως για την καταστροφή αυτή και τη δική της προσφυγιά ευθύνεται το καθεστώς του Ασαντ.
Ο ΟΗΕ εκτιμά πως στη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου στη Σύρια σκοτώθηκαν περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι, ενώ εκτοπίστηκαν 12 εκατ. πολίτες, δηλαδή περίπου το 50% του πληθυσμού της χώρας.
«Είναι μια δικαίωση για τους χιλιάδες νεκρούς και εκτοπισμένους», δήλωσε ο Καχλάν, ο οποίος ήρθε πολύ πριν από τον πόλεμο στην Ελλάδα, ακολουθώντας την Ελληνίδα σύζυγό του στα Γρεβενά. Ο 66χρονος χειρουργός έφυγε πριν από 35 χρόνια από την πατρίδα του για σπουδές. Αυτές τις ημέρες παρακολουθούσε συνεχώς τα νέα. Συγκινείται ακόμα και από το τηλέφωνο περιγράφοντας σκηνές κατά τις οποίες άνοιξαν οι φυλακές και απελευθερώθηκαν οι κρατούμενοι. «Συγκινήθηκα πάρα πολύ. Αυτοί οι άνθρωποι είχαν χάσει την όποια ελπίδα να δουν το φως. Το είδαν όμως, και τώρα θα επιστρέψουν στα σπίτια τους», λέει. Ο Καχλάν έχασε και ο ίδιος και συγγενείς και φίλους που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις κατά του Ασαντ, ενώ εξαιτίας του καθεστώτος δεν είχε επιστρέψει στη χώρα του και την πόλη του Χομς από το 2010.
«Πολλοί πρόσφυγες εκφράζουν την επιθυμία να γυρίσουν, αλλά απαιτείται χρόνος για να δούμε ποιοι θα το κάνουν», τόνισε ο Καχλάν, προσθέτοντας πως αυτή αποτελεί μία μεταβατική περίοδο για τη χώρα και όλοι αναμένουν να δουν πώς θα κυλήσει και αν θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση για να αποφασίσουν τι θα κάνουν.
«Θα πάμε σίγουρα να δούμε τους συγγενείς και τα σπίτια μας»
«Η πρώτη μας σκέψη μόλις είδαμε τις εξελίξεις ήταν να γυρίσουμε πίσω», σημείωσε η Μπαγιάν, η οποία έχει εννέα χρόνια να δει την πατρίδα και τους συγγενείς της. Σκεπτόμενη ωστόσο λίγο καλύτερα, αποφάσισε να περιμένει, συνειδητοποιώντας πως αφενός είναι πολύ νωρίς για μια τέτοια απόφαση και αφετέρου τα παιδιά της φοιτούν πλέον εδώ και χρόνια στο ελληνικό σχολείο και το ελληνικό πανεπιστήμιο. «Η μεγάλη μου κόρη είναι στο πανεπιστήμιο. Ολα τα παιδιά μιλούν ελληνικά», είπε. Δεν διανοείται να ανακόψει την πορεία τους. «Θα πάμε σίγουρα να δούμε τους συγγενείς και τα σπίτια μας, αλλά μάλλον θα γίνει στις καλοκαιρινές διακοπές. Μιλάω και με τα ξαδέλφια μου και μου λένε ότι δεν είναι τώρα η ώρα για τέτοιες αποφάσεις».
Κεντρική φωτογραφία: Hassan Ammar/AP
