Μια τάξη 24 μαθητών σε δημοτικό σχολείο στην Αθήνα «έσπασε» σε δύο τμήματα 13 και 11 μαθητών, ενώ έπρεπε να είναι μονοτμηματική. Σε γυμνάσιο, επίσης, της Αθήνας, 80 μαθητές μιας τάξης κατανεμήθηκαν σε τέσσερα τμήματα. Σε νηπιαγωγείο της Αττικής, 85 παιδιά κατανεμήθηκαν σε πέντε τμήματα. Σε γυμνάσιο της Θεσσαλονίκης, 80 μαθητές μιας τάξης μοιράστηκαν σε τέσσερα τμήματα, ενώ σε λύκειο της πόλης λειτούργησαν τέσσερα τμήματα για συνολικά 75 μαθητές. Αλλη περίπτωση: Στη Γ΄ Τάξη δημοτικού πρωτεύουσας της βορειοδυτικής Ελλάδας δημιουργήθηκαν δύο τμήματα για 19 μαθητές. Επίσης, στα νηπιαγωγεία πόλης στη Δυτική Ελλάδα υπηρετούν 16 νηπιαγωγοί για συνολικά 87 μαθητές. Πρόκειται για ευρήματα κατά τους ελέγχους του υπουργείου Παιδείας στα σχολεία της χώρας: δημιουργήθηκαν τμήματα με πολύ λιγότερους από το προβλεπόμενο μαθητές, με αποτέλεσμα να προκύψουν τεχνητά κενά. Και δεν είναι μόνο αυτό. Βρέθηκαν πάνω από 7.000 εκπαιδευτικοί, στους οποίους δεν είχε ανατεθεί το σύνολο των διδακτικών ωρών εβδομαδιαίως, όπως προβλέπει η νομοθεσία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθούν πλασματικές ελλείψεις εκπαιδευτικών. Οπως ανέφερε στην «Κ» η υπουργός Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη, θα δημιουργηθεί νέα ψηφιακή πλατφόρμα –το EDU PLAN– για την καταγραφή και τον έλεγχο των κενών και την ορθή κατανομή των εκπαιδευτικών στη βάση αποδεδειγμένων αναγκών των σχολείων.
Ειδικότερα, η νομοθεσία ορίζει ελάχιστο και μέγιστο αριθμό μαθητών ανά τμήμα. Σε νηπιαγωγεία, δημοτικά, επαγγελματικά λύκεια, μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία προβλέπονται 25 μαθητές ανά τμήμα. Στα γυμνάσια και στα λύκεια ο ανώτερος αριθμός ανά τμήμα είναι 27 παιδιά, εκτός από τη Γ΄ Λυκείου που προβλέπονται 25 μαθητές. Εξαίρεση αποτελούν οι ακριτικές και ειδικού ενδιαφέροντος περιοχές. Ωστόσο, όπως ανέφερε στην «Κ» ο γ.γ. του υπουργείου Γιάννης Παπαδομαρκάκης, από τους ελέγχους που έγιναν διαπιστώθηκε πλήθος σχολείων σε ολόκληρη τη χώρα όπου οι τάξεις ήταν σπασμένες σε μη σύννομη λειτουργία τμήματος. Εντοπίστηκαν 7.160 εκπαιδευτικοί χωρίς να τους έχει ανατεθεί το σύνολο των ωρών διδασκαλίας που προβλέπεται εβδομαδιαίως με βάση τα χρόνια εργασίας, ενώ βρέθηκαν 143.195 διδακτικές ώρες που δεν είχαν ανατεθεί σε εκπαιδευτικό. Σε κάποιες περιπτώσεις εκπαιδευτικών είχαν ανατεθεί ώρες γραμματειακής υποστήριξης, ενώ σε άλλες περιπτώσεις βρέθηκαν εκπαιδευτικοί με μειωμένο ωράριο αδικαιολόγητα. Αποτέλεσμα είναι να εμφανίζεται πλήθος κενών, που το υπουργείο καλείται να καλύψει με προσλήψεις αναπληρωτών.
Σε πολλές μονάδες της χώρας δημιουργήθηκαν τμήματα με πολύ λιγότερους από το προβλεπόμενο μαθητές.
Οι εκπαιδευτικοί μιλούν για διοικητικό φόρτο που «τρώει» ώρες από τη διδασκαλία, καθώς και για τη νόμιμη μείωση του διδακτικού ωραρίου με βάση τα χρόνια υπηρεσίας. Από την άλλη, η κατάσταση αυτή συνεχίζεται επί χρόνια λόγω της έλλειψης ελέγχων από τα διοικητικά στελέχη της εκπαίδευσης σε κάθε περιφέρεια. «Η λειτουργία των σχολείων δεν ρυθμίζεται ad hoc, αλλά με βάση σαφείς διαδικασίες και κανόνες που προβλέπονται από τη νομοθεσία. Οι υπηρεσίες του υπουργείου οφείλουν να τηρούν το πλαίσιο που διασφαλίζει ισότητα στη μεταχείριση των σχολικών μονάδων, ορθολογική αξιοποίηση του εκπαιδευτικού προσωπικού και ισόρροπη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος», παρατηρεί ο κ. Παπαδομαρκάκης. Σε αυτή την κατάσταση αποδίδει εν πολλοίς το υπουργείο Παιδείας τις συγχωνεύσεις τμημάτων, κάνοντας εξαίρεση για τα περιφερειακά και δυσπρόσιτα σχολεία, όπου λόγω δημογραφικού και εσωτερικής μετανάστευσης υπάρχουν λίγοι μαθητές.
«Η δημόσια παιδεία εκτός από όραμα θέλει και νοικοκύρεμα, ανάδειξη των στρεβλώσεων, σχέδιο για τις αναγκαίες βελτιώσεις και εκσυγχρονισμό», παρατηρεί η κ. Ζαχαράκη, προσθέτοντας πως «ό,τι διαχρονικά επιχειρείται να κρυφτεί κάτω από το χαλί για να διατηρηθεί η… εντροπία του συστήματος το βρίσκουμε μπροστά μας, στη μόρφωση των παιδιών».
