Στις 13 Ιουλίου 2004, στη 1.45 π.μ. ώρα Ελλάδος, οι ισπανικές αρχές έκαναν ρεσάλτο στο αλιευτικό σκάφος «Africa 1» που έπλεε στα ανοιχτά του Γιβραλτάρ. Στο αμπάρι του βρέθηκαν 150 πακέτα κοκαΐνης, συνολικά 5,4 τόνοι, ένα από τα μεγαλύτερα φορτία που είχαν κατασχεθεί έως τότε στην Ευρώπη. Συνελήφθησαν ο καπετάνιος και άλλα τέσσερα μέλη του πληρώματος, που δικάστηκαν αργότερα στη Μαδρίτη. Το δεύτερο μέρος της έρευνας εκτυλίχθηκε στην Ελλάδα – για τη χρηματοδότηση και την οργάνωση της μεταφοράς του φορτίου συνελήφθη ο Α.Α., επιχειρηματίας με καταγωγή από την Πιερία.
Ο θρύλος που έκτοτε τον συνοδεύει περιλαμβάνει σχεδόν τα πάντα – θεαματικές μεταφορές ναρκωτικών που φέρεται να συντόνισε από τη Λατινική Αμερική στην Ευρώπη, επαφές με τους αντάρτες Σαντινίστας στη Νικαράγουα, εμπλοκή στο ποδόσφαιρο και μουχλιασμένα χαρτονομίσματα των 500 ευρώ σε τυχερά παιχνίδια. Στην αργκό των υπηρεσιών ασφαλείας ο επιχειρηματίας ήταν γνωστός με το παρατσούκλι «Χοντρός». Τα μίντια αγαπούν να τον αποκαλούν «Ελληνα Εσκομπάρ» και στον τόπο καταγωγής του αρκετοί είναι πρόθυμοι να μιλήσουν για τις φιλανθρωπίες και τη βοήθεια που λέγεται ότι έχει προσφέρει σε άπορες οικογένειες.
Την άνοιξη του 2004 το «Africa 1» με σημαία Μπελίζ, αλιευτικό με εξοπλισμό για το ψάρεμα γαρίδας, όπως σημειώνεται στα επίσημα διωκτικά έγγραφα, ήταν αγκυροβολημένο στο Κερατσίνι. Ανήκε σε δύο αδέρφια που αποφάσισαν να το πουλήσουν γιατί δεν τους απέδιδε κέρδος. Ενας έμπορος μοτοσικλετών παρουσιάστηκε ως εκπρόσωπος εξωχώριας εταιρείας στη Λιβερία που ήθελε να δουλέψει το σκάφος στην Ερυθραία. Ο ίδιος ζήτησε να ελέγξει τα έγγραφα και τα σωστικά μέσα του αλιευτικού σκάφους και η αγορά συμφωνήθηκε στις 645.000 ευρώ.
Στις διαπραγματεύσεις είχαν τότε πάρει μέρος και άλλα πρόσωπα, κάποια με πλαστά διαβατήρια, παρότι χρειάστηκε να παρουσιαστούν στο προξενείο της Λιβερίας για τη διαδικασία της μεταβίβασης του σκάφους. Στην πραγματικότητα, όπως σημειώνεται στα έγγραφα, αγοραστής ήταν ο επιχειρηματίας από την Πιερία. Ο τελευταίος συνελήφθη έναν μήνα αργότερα στο αεροδρόμιο της Στουτγκάρδης. Σύμφωνα με μία εκδοχή, οι ελληνικές αρχές έφτασαν στα ίχνη του όταν κατηγορούμενος για την ίδια υπόθεση στην Αθήνα πέταξε στον δρόμο την ώρα της σύλληψής του ένα χαρτάκι με το τηλέφωνο προσώπου που θεωρήθηκε σημαντικός κρίκος.
Υπό στενή παρακολούθηση
Πηγή των διωκτικών αρχών είπε στην «Κ» ότι ο επιχειρηματίας είχε μπει στο στόχαστρο της αμερικανικής Δίωξης Ναρκωτικών (DEA) λίγα χρόνια νωρίτερα. Ηταν ιδιοκτήτης εταιρειών με αλιευτικά σκάφη, είχε συστήσει χρηματιστηριακή εταιρεία και είχε εμπλακεί στα διοικητικά του Ποσειδώνα Νέων Πόρων, ερασιτεχνικής ομάδας στην Κατερίνη, που έφτασε μέχρι τη Β΄ Εθνική κατηγορία. Τέθηκε υπό στενή παρακολούθηση, όμως οι πληροφορίες για εμπλοκή του στη μεταφορά δύο μεγάλων φορτίων κοκαΐνης –σε Ελλάδα και Ολλανδία αντιστοίχως– δεν απέδωσαν καρπούς.
Η τρίτη φορά που βρέθηκε σε κλοιό ήταν στην υπόθεση του αλιευτικού «Africa 1». Οι Αμερικανοί περιγράφεται ότι κατάφεραν να αποκτήσουν πρόσβαση στο δορυφορικό τηλέφωνο του καπετάνιου κι έτσι παρακολουθούσαν ζωντανά την πορεία του σκάφους. Τα ναρκωτικά φορτώθηκαν ανοιχτά της Σενεγάλης – το καρτέλ είχε μεταφέρει τους 5,4 τόνους διασχίζοντας τον Ατλαντικό. Το αλιευτικό καταδιώχθηκε από την ισπανική ακτοφυλακή, μάλιστα ένας Ελληνας αξιωματικός της Δίωξης Ναρκωτικών και ένα στέλεχος του ΣΔΟΕ που συμμετείχαν στην επιχείρηση, περιέγραψαν ότι λίγο έλειψε να τιναχτεί στον αέρα, καθώς λόγω των καιρικών συνθηκών είχαν χάσει για ώρα την ηλεκτρονική επαφή με το σκάφος.
Ο επιχειρηματίας αρνήθηκε ότι είχε σχέση με το φορτίο. Πάντως, εις βάρος του σχηματίστηκε δεύτερη δικογραφία για ξέπλυμα χρήματος μέσω κερδισμένων δελτίων του ΟΠΑΠ. Ο ίδιος φέρεται ότι είχε αναθέσει σε συγγενικό του πρόσωπο να θάψει σε ερημική τοποθεσία στο Λιτόχωρο αρκετά εκατομμύρια ευρώ, με την εντολή να τα ανασύρει σε μικρές παρτίδες και να τα ποντάρει σε πρακτορείο της περιοχής. Οι περιγραφές αναφέρουν ότι κάποιοι θαμμένοι σάκοι είχαν εμποτιστεί με υγρασία στο έδαφος κι έτσι τα χαρτονομίσματα από ένα σημείο και μετά παίζονταν στο πρακτορείο μουχλιασμένα.
Ο «Χοντρός» γεννήθηκε το 1964, ο πατέρας του ήταν αστυνομικός και ο ίδιος σε νεαρή ηλικία βρέθηκε να εργάζεται στο λιμάνι της Αμβέρσας. Στο Βέλγιο φέρεται να ήρθε σε επαφή αρχικά με δίκτυα λαθρεμπόρων τσιγάρων και αργότερα να απέκτησε πρόσβαση σε κύκλωμα που μετέφερε όπλα στους αντάρτες Σαντινίστας στη Νικαράγουα. Δεν κατηγορήθηκε ποτέ για αυτήν την ιστορία, που πάντως έκτοτε μεγάλωσε τη φήμη του στον κόσμο της παρανομίας.
Για την υπόθεση του «Africa 1» καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, όμως το 2011 το Πενταμελές Εφετείο Πειραιά του αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου και έτσι η ποινή μειώθηκε στα 22 χρόνια. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου υπέβαλε αίτημα αναίρεσης για το ελαφρυντικό, το αίτημα έγινε δεκτό, αλλά στο μεταξύ ο επιχειρηματίας –σε μια περίεργη χρονικά σύμπτωση– ήταν ήδη εκτός φυλακής έχοντας εκτίσει τα τρία πέμπτα της ποινής του. Συνελήφθη εκ νέου στους Νέους Πόρους τον Σεπτέμβριο του 2015 και επέστρεψε στη φυλακή.
Σε νεότερο δικαστήριο αιτήθηκε το ίδιο ελαφρυντικό (σημ: απορρίφθηκε), μάλιστα είχε προσκομίσει εννέα βεβαιώσεις συμπατριωτών του από την Κατερίνη. Κάποιοι κατέθεσαν ότι είχε προσφέρει λεφτά για την ανακαίνιση της εκκλησίας και του δημοτικού γηπέδου, άλλοι για το πνευματικό κέντρο και το συσσίτιο απόρων. Οι ίδιοι είπαν ότι στηρίζει οικογένειες φοιτητών με οικονομικές δυσκολίες και επίσης ότι κάλυψε τα έξοδα νοσηλείας ενός παιδιού με σοβαρή ασθένεια. Τα τελευταία χρόνια, εκτός φυλακής πια, φέρεται να ήλεγχε τουριστικές επιχειρήσεις και εταιρείες εκμετάλλευσης αλιευτικών σκαφών.
