Το τελευταίο αντίο στον πρώην υπουργό και βουλευτή Δημήτρη Σταμάτη, που πέθανε σε ηλικία 75 χρόνων, είπαν η οικογένειά του, συγγενείς, πολιτικοί και φίλοι του.
Στη νεκρώσιμη ακολουθία, που τελέστηκε στον μητροπολιτικό ναό της Καλαμαριάς, παρέστησαν ο πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης, ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς με τη σύζυγο του Γεωργία, ο υφυπουργός Εσωτερικών (Τομέας Μακεδονίας και Θράκης) Κώστας Γκιουλέκας, ο υφυπουργός Εργασίας Κώστας Καραγκούνης, βουλευτές, δήμαρχοι, νυν και πρώην αξιωματούχοι.
Μεταξύ των στεφανιών ήταν και αυτά του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Σωκράτη Φάμελλου.
«Δεν μου είναι καθόλου εύκολο να αποχαιρετήσω ένα πρόσωπο αγαπημένο, έναν φίλο, έναν άνθρωπο, πολύ περισσότερο που είχαμε μια κοινή πορεία 35 χρόνια. Δεν μπορείς να βάλεις σε λόγια τόσο πολύ συναίσθημα. Δεν μπορείς να σκεφτείς το πόσο θα λείψει ο Δημήτρης στην οικογένειά του, που τη λάτρευε, στη Ράνια του, στα παιδιά του, τον Λεωνίδα και τον Παναγιώτη, για τα οποία ήταν πάντα τόσο περήφανος, αλλά και πόσο θα λείψει και στη δική μας οικογένεια, σε όλους εμάς, στους κοντινούς του ανθρώπους», είπε ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς στον επικήδειο που εκφώνησε.
«Θα λείψει, όμως, και από τον τόπο η δημόσια παρουσία του Δημήτρη. Γιατί ο Δημήτρης ήταν πέρα και πάνω από ό,τι καταλαβαίνουν σήμερα ως πολιτική. Γιατί ταύτιζε απόλυτα τις πράξεις του με το συμφέρον της πατρίδας και της παράταξης, που με καρδιά, χρέος και τόλμη πάντα υπηρέτησε, με ανώτατο κριτήριο για κάθε του πράξη ένα μόνο: την Ελλάδα», συνέχισε ο κ. Σαμαράς. «Αυτό το απαιτητικό ιδεόγραμμα ακολούθησε πάντα ο Δημήτρης. Έτσι, αυτό που έβλεπες ήταν πάντα ο ίδιος, ο αυθεντικός Δημήτρης, χωρίς υπεκφυγές, χωρίς υποκρισίες. Και αυτό που πίστευε, το έλεγε, το έκανε, χωρίς ποτέ να το σταθμίσει στη ζυγαριά του συμφέροντος. Και μπορούσε να είναι ο Δημήτρης ασυμβίβαστος γιατί ήταν αδιάφθορος. Μπορούσε να είναι και άτακτος πολλές φορές, ακόμα, γιατί ήταν δίκαιος. Κι αν ερχόταν εκείνη η απρόσμενα δύσκολη ώρα της ευθύνης, και πάλι ακολουθούσε τη συνείδησή του, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς προσχήματα, χωρίς προφάσεις και χωρίς ποτέ καμιά προετοιμασία διαφυγής από τις συνέπειες που πάντα επιφυλάσσει ο δρόμος της ευθύνης. Και γι’ αυτό οι πάντες τού το αναγνώριζαν. Και οι φίλοι και οι μη φίλοι και οι γνωστοί άφιλοι. Και τα λόγια του και οι πράξεις του ακολουθούσαν πάντα την ευθεία γραμμή και ποτέ την τεθλασμένη. Κάποιοι λένε πως το να είσαι όλα αυτά, να είσαι όπως ο Δημήτρης, αυθεντικός και ακέραιος, συνιστούν έναν πολιτικό παλαιάς κοπής. Κάνουν μεγάλο λάθος. Όλα αυτά, αντίθετα, συνιστο».
