Στην πόρτα του καταστήματος γράφει «Κλειστό λόγω πένθους», ενώ στα κοινωνικά δίκτυα κάτοικοι του Παγκρατίου και πελάτες του «Lido» στέλνουν συλλυπητήρια στην οικογένεια του Γιώργου Πιπερίδη, που έφυγε από τη ζωή.
Γλυκός, χαμογελαστός, ευγενής, ο ιδιοκτήτης του «Lido» ήταν ένας πράος άνθρωπος, ένας άξιος επαγγελματίας και πολύ καλός γείτονας. Αφησε πίσω του μια ολόκληρη ιστορία ζυμωμένη με ζάχαρη και μαχλέπι.
Από οικογένεια Κωνσταντινουπολιτών, από εκείνους που έφεραν μαζί τους ως πρόσφυγες την τέχνη, την επιμονή και την παράδοσή τους, μετέτρεψε αυτό το σημείο της Χρεμωνίδου σε ένα σημείο αναφοράς για το Παγκράτι, που λειτουργούσε πάντα με συνέπεια και φροντίδα, συνεχίζοντας αυτό που ξεκίνησε ο πατέρας του, Πέτρος, τον Σεπτέμβριο του 1967.
Τα προϊόντα του διάσημου ζαχαροπλαστείου με το χαρακτηριστικό μπλε κουτί ξεπέρασαν τα όρια της γειτονιάς. Επί χρόνια, οι ουρές ήταν (και παραμένουν) μακριές, ειδικά τις μέρες των γιορτών, όταν έρχονται άνθρωποι από παντού για το φημισμένο τσουρέκι, τα σιροπιαστά, τα κουλουράκια –σμυρναίικα, πορτοκαλιού– τα τυροπιτάκια με την αφράτη, γλυκιά ζύμη και τα λαχταριστά κιφέλ: μαλακά μπισκοτάκια με γέμιση καρύδι και γλυκά μπαχαρικά. Ενα ασυνήθιστο γλυκάκι που το εισήγαγε στο συνταγολόγιό του και το καθιέρωσε ως έδεσμα.
Η οικογένεια Πιπερίδη -με τη σύζυγό του Μαρία, τα παιδιά του, και κυρίως τον γιο του, Πέτρο, που έχει αναλάβει εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες- εργάστηκε με αφοσίωση στο κατάστημα. Ελάχιστα πράγματα, αν όχι τίποτα, έχουν αλλάξει από όταν πρωτολειτούργησε. Το «Lido» έχει υπάρξει σταθμός για ολόκληρες γενιές. Στο μικρό εργαστήριο, η οικογένεια απέδειξε ότι η ποιότητα δεν χρειάζεται πολλά τετραγωνικά, αλλά συνέπεια.
Ο Γιώργος Πιπερίδης κράτησε ζωντανή μια οικογενειακή παράδοση αλλά και μια επιχείρηση, με χαμηλούς τόνους και βαθιά επίδραση. Και γι’ αυτό θα τον θυμόμαστε, μέσα από τις μυρωδιές, τις ουρές στην είσοδο, τις παλιές ιστορίες των γειτόνων, μέσα από εκείνη την μπουκιά που πάντα θα ξέρουμε πως είναι από το «Lido».
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
