Στον Ντιν Μητρόπουλο δεν αρέσει η λέξη «δισεκατομμυριούχος». Η οικογένειά του μετανάστευσε από τους Χράνους, ένα χωριό στη νοτιοδυτική Αρκαδία, στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ήταν 10 ετών. «Ολα ξεκινούν όταν είμαστε μικροί», λέει στην «Κ» μία ημέρα πριν από την τιμητική παρασημοφόρησή του –όπως και άλλων τεσσάρων Ελλήνων της ομογένειας– από τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στη Νέα Υόρκη νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.
«Ημουν πολύ τυχερός – η μητέρα μου μού έδωσε τρομερή αγάπη και ο πατέρας μου εργασιακό ήθος. Τους είδα να κάνουν θυσίες για να έρθουμε στην Αμερική, τους είδα να εργάζονται σε εργοστάσια. Η μητέρα μου δούλευε 55 ώρες την εβδομάδα, ο πατέρας μου 90 και Σαββατοκύριακα», θυμάται και μου δείχνει στην οθόνη του κινητού του ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τότε που οι γονείς του ζούσαν ακόμη στο χωριό κι εκείνος ήταν παιδί.
Περίπου επτά δεκαετίες αργότερα, ο αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας και επενδυτής κ. Μητρόπουλος έχει φθάσει πολύ μακριά. Στα 25 του έγινε οικονομικός διευθυντής σε μεγάλη, διεθνή εταιρεία τηλεπικοινωνιών. Στα 31 του έγινε ο τότε νεότερος αντιπρόεδρος εταιρείας στις ΗΠΑ. Γρήγορα όμως είδε τις ευκαιρίες που δημιουργούσε ένας ανερχόμενος κλάδος – το private equity. «Αγοράζεις εταιρείες, τις αλλάζεις, τις χτίζεις», δηλώνει. Pabst blue ribbon, Ghirardelli Chocolate Company, Hostess, Bumble Bee Tuna και Nestlé Waters North America είναι μόνο ελάχιστες από τις εταιρείες τις οποίες αγόρασαν και «έφτιαξαν» μέσα στα χρόνια. Εκείνος εστιάζει την προσοχή του στο επιχειρηματικό κομμάτι, και οι δύο γιοι του στο μάρκετινγκ και στην καινοτομία.
Ταυτόχρονα, ο ίδιος και η οικογένειά του έχουν υπογράψει από το 2017 το Giving Pledge, μια δέσμευση από ορισμένους εκ των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο –256, για την ακρίβεια– να δίνουν το 50% της περιουσίας τους σε φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Ρωτάω γιατί δεν του αρέσει να τον αποκαλούν –παρότι είναι– δισεκατομμυριούχο. Είναι, λέει, κάπως σαν λεκές αυτή η λέξη στην εποχή μας. «Ομως είμαι περήφανος για την επιτυχία μου. Είμαι περήφανος που μπορώ να προσφέρω σε τόσους σκοπούς – η σύζυγός μου (σ.σ. Μαριάννα) είναι επικεφαλής του Ιδρύματος Οικογένειας Μητρόπουλου και κάνει τόσο πολλά», σημειώνει. Αναφέρει δωρεές που βοηθούν στην εκπαίδευση παιδιών στην Αφρική, στην Ελλάδα, έρευνα για τον καρκίνο στη Νέα Υόρκη και άλλα πολλά.
Οσα κι αν έχει καταφέρει, δεν ξεχνάει την ουσία. «Η μητέρα μου έλεγε “αν νομίζεις ότι είσαι σημαντικός, βάλε το δάχτυλό σου και τράβα το πάνω. Μια τρύπα στο νερό άφησες”», λέει στα ελληνικά –ενώ μιλάει στα αγγλικά στο μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης– και γελάει, συγκινημένος όποτε αναφέρεται στη μητέρα του. Εφυγε από τη ζωή από καρκίνο, επειδή στα εργοστάσια εκτέθηκε σε χημικά, λέει ο κ. Μητρόπουλος. Οποτε πηγαίνει στο χωριό και πίνει ούζο στο καφενείο, αναρωτιέται γιατί έφυγαν οι γονείς του από τον τόπο. Φαντάστηκαν ποτέ ότι θα εξελισσόταν έτσι η ζωή των απογόνων τους; «Ηλπιζαν φυσικά», δηλώνει, «γι’ αυτό έκαναν τόσες θυσίες».
Η νίκη στη ζωή, εξηγεί, διαφέρει από τη νίκη στις επιχειρήσεις. Το να κερδίζεις στη ζωή σχετίζεται με την πληρότητα, την οικογένεια, την υγεία, την αγάπη, τη στοργή.
Στις μπίζνες, η νίκη, τονίζει, είναι σαν να παίζεις παιχνίδι. «Πρέπει να το κάνεις καλά, να αντιλαμβάνεσαι όλες τις παραμέτρους μιας συμφωνίας κι ύστερα να εκτελείς με μια αίσθηση αναγκαιότητας. Αυτό που λείπει από πολλές επιχειρήσεις είναι ότι καθυστερούν την ανάπτυξη σαν να έχουν αρκετή για τα επόμενα 100 χρόνια – δεν μπορείς να αργείς, χρειάζεσαι στελέχη που θέλουν να φέρνουν την αλλαγή στην επιχείρηση», εξηγεί.
Εχει ταξιδέψει, και ζήσει, σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Πάντα όμως κουβαλάει την Ελλάδα. Οταν ζούσε στο Παρίσι έβλεπε τα αρχαιοελληνικά αγάλματα στο Λούβρο και αισθανόταν περήφανος. Δεν έχει χάσει ποτέ αυτή την αίσθηση. Παρότι νιώθει φυσικά και Αμερικανός, δεν έχει χάσει ποτέ την επαφή με την ελληνική κληρονομιά του, αίσθηση που με τη σύζυγό του έχουν μεταφέρει και στα παιδιά τους.
Μιλώντας για την Ελλάδα αναφέρεται στο «Cliffs of Freedom», την ταινία για το 1821 που παρήγαγε το 2019 η Μαριάννα Μητρόπουλος. «Ξεκινάει με απόφθεγμα ενός Βρετανού λόρδου», δηλώνει ο κ. Μητρόπουλος, «ο οποίος είχε πει: “Πέρα από τις τυφλές δυνάμεις της φύσης, ό,τι κινείται σε αυτόν τον κόσμο έχει ελληνική ρίζα”». «Beautiful», λέει χαμογελώντας από τα χείλη μέχρι τα γαλανά μάτια του, «beautiful».
