Πριν καλά καλά τελειώσει το καλοκαίρι βρεθήκαμε μπροστά όχι σε έναν μετεωρολογικό τυφώνα τύπου «Κατρίνα», αλλά σε έναν πολιτικό τυφώνα που ακούει στο όνομα «Ολγα» ή επί το πληρέστερο «Λεωφόρος Βασιλίσσης Ολγας». Η πολιτική διελκυστίνδα που αναπτύσσεται γύρω από αυτό το θέμα και που ατυχώς επηρεάζει άμεσα τους κατοίκους της Πλάκας, είναι οφθαλμοφανής:
Από τη μία πλευρά, τα εμπλεκόμενα υπουργεία και η δημοτική αντιπολίτευση επικαλούμενοι λόγους περιβαλλοντικούς, αρχαιολογικούς κ.λπ. και παραβλέποντας κάθε άλλη σοβαρή παράμετρο, εμφανίζονται δογματικά αντίθετοι στη διέλευση αυτοκινήτων από αυτή την ταλαίπωρη λεωφόρο, η οποία φέρει το όνομα της «γοητευτικής, φρόνιμης και λογικής Μεγάλης Δούκισσας των Ρομανόφ» που διακρινόταν για «την ικανότητά της να επιλύει συγκρούσεις και λογομαχίες στο εσωτερικό του ρωσικού Οίκου» και που έγινε βασίλισσα των Ελλήνων.
Από την άλλη πλευρά, ο νέος δήμαρχος Αθηναίων, υπαναχωρώντας από την ξεκάθαρη προεκλογική και εμβληματική (όπως ο ίδιος την χαρακτήριζε) δέσμευσή του ότι θα ανοίξει και θα δώσει στην κυκλοφορία των αυτοκινήτων τη Β. Ολγας για να αποσυμφορηθεί το κέντρο της πρωτεύουσας και να διευκολύνει τους κατοίκους της Πλάκας, υιοθέτησε τελικά μία μεσοβέζικη και αναποτελεσματική θέση που ουσιαστικά δεν αποτελεί λύση του προβλήματος, αφού οι εισερχόμενοι στη Β. Oλγας από την άνοδο της Β. Αμαλίας (προερχόμενοι από τη Συγγρού ή από τη Βουλιαγμένης μέσω της Αθαν. Διάκου) δεν θα μπορούν να κατευθυνθούν βόρεια προς τη Β. Κωνσταντίνου, αλλά μόνον νότια προς την Αρδηττού, δηλαδή προς την ίδια περιοχή από την οποία… είχαν περάσει πριν από λίγα λεπτά!
Αντίστοιχα, οι εισερχόμενοι στη Β. Ολγας από τη Β. Κωνσταντίνου και την Ηρώδου Αττικού, δεν θα έχουν τη δυνατότητα να περνούν απέναντι στο καθοδικό ρεύμα της Β. Αμαλίας και (όσοι επιθυμούν) να μπαίνουν στην Πλάκα από τη Λυσικράτους, αλλά θα ωθούνται υποχρεωτικά στο ανοδικό ρεύμα της Β. Αμαλίας (βλ. ίδιο γράφημα) προς την πλατεία Συντάγματος και εκείθεν στην οδό Πανεπιστημίου ή βόρεια, μέσω της Β. Σοφίας, δηλαδή και αυτοί προς την ίδια περιοχή απ’ όπου πέρασαν νωρίτερα!
Πρόκειται για προφανή παραλογισμό αφού και στη μία και στην άλλη περίπτωση τα αυτοκίνητα θα κάνουν έναν άσκοπο περίπατο στη Β. Ολγας και μετά θα οδεύουν στην πρώτη περίπτωση νότια, δηλαδή προς την περιοχή από την οποία, όπως προανέφερα, είχαν μόλις περάσει, ενώ στη δεύτερη περίπτωση θα κινούνται βόρεια, δηλαδή προς την ίδια περιοχή από την οποία πέρασαν πριν μπουν στη Β. Ολγας ή έστω και δυτικά προς την Πανεπιστημίου (όπως ίσως θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί), αλλά ο καταλυτικός αντίλογος είναι ότι αν είχαν σκοπό να κινηθούν προς την Πανεπιστημίου θα κατέβαιναν τη Β. Σοφίας (ως γνωστόν, η ευθεία είναι συντομοτέρα πάσης άλλης γραμμής) και δεν θα είχαν κανένα λόγο να κάνουν πασαρέλα από τη Β. Ολγας!
Μπροστά σε αυτή την τραγελαφική κατάσταση (και καθώς… δεν είναι πια κοντά μας για να βάλει το χεράκι της η κατά τους ιστορικούς φρόνιμη, λογική και ικανή να επιλύει συγκρούσεις μακαρίτισσα) οι κάτοικοι της Πλάκας βρισκόμαστε ακόμα μία φορά «στην εθνική μας μοναξιά» χωρίς στήριξη και κατανόηση ούτε από την κεντρική εξουσία, που «δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της» και δεν μετριάζει την κάθετη αντίθεσή της, ούτε από τη δημοτική αρχή που ξεκίνησε μεν σωστά, αλλά στον δρόμο πελάγωσε και κατέληξε σε μία απογοητευτική για τους δημότες μη λύση.
Εμείς ασφαλώς γνωρίζουμε τα καθημερινά προβλήματά μας, αλλά οι παντογνώστες κεντρικοί και τοπικοί άρχοντές μας επιμένουν ότι εκείνοι τα γνωρίζουν καλύτερα και γι’ αυτό αποφασίζουν –αγνοώντας τις ειδικές κυκλοφοριακές μελέτες της ευρύτερης περιοχής– αυτοί για εμάς οι οποίοι καλούμαστε να υποστούμε απλά τις συνέπειες της επιλογής μας να κατοικήσουμε στην Πλάκα.
Ερίζοντας με φόντο προφανείς πολιτικές σκοπιμότητες και οι μεν και οι δε, δεν εννοούν να καταλάβουν ότι το μέγα πρόβλημα των κατοίκων της Πλάκας δεν είναι ούτε… ο βόρειος ποδηλατικός άξονας της Αττικής που η αρμόδια αντιδήμαρχος συσχετίζει, ποιος ξέρει γιατί, με το πιθανό και ευκταίο άνοιγμα της Ξενοφώντος, ούτε το… περιβαλλοντικό αποτύπωμα της Β. Ολγας που επικαλούνται τα συναρμόδια υπουργεία και η δημοτική αντιπολίτευση, αλλά ο κυκλοφοριακός γόρδιος δεσμός της περιοχής του Συντάγματος που καθιστά την Πλάκα μοναδική συνοικία της Αθήνας, η οποία τελεί σε καθεστώς διαρκούς πολιορκίας και τους κατοίκους της ομήρους γεγονότων και καταστάσεων που κάνουν τον βίο τους αβίωτο, όπως πορείες, συλλαλητήρια, παρελάσεις, φοιτητικές διαδηλώσεις, μαραθώνιοι, ημιμαραθώνιοι, ράλι, ποδηλατοδρομίες, δοξολογίες, λιτανείες, κηδείες, επισκέψεις/μετακινήσεις ξένων ηγετών, καταθέσεις στεφάνων κ.ά.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις που δυστυχώς είναι σχεδόν καθημερινές, η έξοδος των πολιορκημένων κατοίκων από την Πλάκα μέσω του μοναδικού οδικού άξονα της Ναυάρχου Νικοδήμου προς το Σύνταγμα είναι πρακτικά ανέφικτη. Για τον λόγο αυτό ζητούν να χρησιμοποιούν τη Β. Ολγας ως εναλλακτική διέξοδο ώστε να μπορούν να πηγαίνουν στις δουλειές τους. Επίσης, ζητούν να χρησιμοποιούν τη Β. Ολγας και για να μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους όταν το Σύνταγμα είναι απροσπέλαστο, εις τρόπον ώστε να περνούν απέναντι και να μπαίνουν στην Πλάκα από τη Λυσικράτους. Τόσο απλό, τόσο λογικό, τόσο κατανοητό ακόμα και από παιδιά νηπιαγωγείου!
Η σχεδιαζόμενη/υπό εκτέλεση αναστροφή στο ρεύμα ανόδου της Β. Αμαλίας που θα επιτρέπει την είσοδο στην Πλάκα των προερχόμενων από τα νότια, η οποία έρχεται ύστερα από τέσσερα χρόνια αγώνων και 500 υπογραφές κατοίκων της Πλάκας, αποτελεί απλά μία βαλβίδα αναπνοής και δεν αίρει τον αποκλεισμό της συνοικίας.
Αυτή η ιδιαιτερότητα της Πλάκας, όπως περιγράφηκε παραπάνω, δεν έχει προηγούμενο σε άλλη πρωτεύουσα ή όπου υπάρχει, οι αρμόδιες αρχές δεν δρουν τιμωρητικά αλλά αντίθετα, μεριμνούν ώστε να υπάρχουν διέξοδοι και να μην επιβαρύνεται υπέρμετρα η καθημερινότητα των κατοίκων.
Δυστυχώς εδώ η κατοικία τελεί υπό διωγμό. Και μετά οι αρμόδιοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την ερήμωση του κέντρου και ειδικότερα της Πλάκας που υποφέρει τα πάνδεινα από τα αμέτρητα airbnb, τις θηριώδεις limo και τις ορδές του υπερτουρισμού, που αλλοιώνουν τον ιστό της πιο ιστορικής συνοικίας της Αθήνας αφήνοντας τους κατοίκους της έρμαια της ανομίας και της γενικευμένης αταξίας, αλλά αυτό είναι από μόνο του ένα ξεχωριστό κεφάλαιο.
* Ο κ. Γιάννης Ζήσιμος είναι κάτοικος Πλάκας.
