Την παρέμβαση της Ενωσης Διοικητικών Δικαστών προκάλεσε το νομοσχέδιο του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου με τίτλο «Αναμόρφωση πλαισίου και διαδικασιών επιστροφών πολιτών τρίτων χωρών – Λοιπές ρυθμίσεις του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου». Οι διοικητικοί δικαστές, οι τοποθετήσεις και η προσέγγιση των οποίων έχουν ιδιαίτερη σημασία αφού είναι εκείνοι που καλούνται να διαχειριστούν αυτού του είδους τις υποθέσεις, διατύπωσαν την έντονη διαφωνία τους στο νομοσχέδιο που τέθηκε σε διαβούλευση στα μέσα Ιουλίου.
«Το νομοσχέδιο αυστηροποιεί έτι περαιτέρω το πλαίσιο επιστροφής μεταναστών και επιτείνει την καταστολή αυτών, υλοποιώντας τις κατευθύνσεις του νέου Συμφώνου της Ε.Ε. για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, σε συνθήκες ύφεσης και πολεμικής οικονομίας σε όλη την Ε.Ε.», αναφέρουν σε ανακοίνωση της Ενωσης Διοικητικών Δικαστών, συμπληρώνοντας πως έχουν υποβάλει υπόμνημα με τις θέσεις τους. Διατυπώνοντας παρατηρήσεις σε 7 άρθρα του ν/σ, εξέφρασαν τη θέση ότι το μεταναστευτικό δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται μόνο μέσα από το πρίσμα της καταστολής και της αυστηροποίησης των διαδικασιών άδειας διαμονής ή ασύλου.
«Σήμερα οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί μεταξύ κρατών και μεγάλων οικονομικών συμφερόντων για τον έλεγχο των αγορών, των πρώτων υλών, των ενεργειακών πηγών και των δρόμων μεταφοράς τους, αλλά και για την εξασφάλιση στρατιωτικών πλεονεκτημάτων, συχνά επιφέρουν φτώχεια και οικονομική εξαθλίωση σε μεγάλα τμήματα πληθυσμού. (…) Η Πολιτεία οφείλει να δημιουργεί αξιοπρεπείς ανοιχτούς χώρους υποδοχής στους οποίους θα πρέπει να παρέχεται ιατροφαρμακευτική φροντίδα, δωρεάν σίτιση και στέγαση, διερμηνεία και νομική αρωγή, αλλά και θα υπάρχει ειδική μέριμνα για ανήλικους πρόσφυγες και μετανάστες, μητέρες και παιδιά, καθώς και θύματα εμπορίας ανθρώπων», σημειώνουν.
Μεταξύ των ζητημάτων που θέτουν είναι η δημιουργία ενός εξαντλητικού καταλόγου, και όχι ενδεικτικού, του «κινδύνου διαφυγής», ενώ διαφωνούν με τη μείωση της προθεσμίας οικειοθελούς αναχώρησης (από 25 σε 14 ημέρες) και του χρόνου παράτασης της προθεσμίας οικειοθελούς αναχώρησης (από 120 σε 60 ημέρες), καθώς «δημιουργεί σοβαρές δυσχέρειες ιδίως για κατηγορίες προσώπων που χρήζουν μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος για την προετοιμασία επιστροφής τους».
Πρόβλημα εντοπίζεται και στην πρόβλεψη της απομάκρυνσης προς «ασφαλή τρίτη χώρα» ή «πρώτη χώρα ασύλου» ως αυτοτελή προορισμό επιστροφής, καθώς αυτό δεν εναρμονίζεται με το κανονιστικό πλαίσιο της οδηγίας 2008/115/ΕΚ. Αντιστοίχως, αντίθετη στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο χαρακτηρίζουν τη νομοθετική πρόβλεψη για την παράταση της διοικητικής κράτησης μεταναστών από 18 σε 24 μήνες, καθώς η κοινοτική «οδηγία επιστροφών» ορίζει τους 18 μήνες, όσο και το Σύνταγμα της χώρας μας.
