Με χαμηλωμένο βλέμμα, σχεδόν ψιθυριστά, απολογήθηκε ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου ο 40χρονος που δολοφόνησε την 28χρονη Κυριακή Γρίβα έξω από το αστυνομικό τμήμα Αγίων Αναργύρων. «Μακάρι να ήμουν εγώ στη θέση της Κυριακής, λυπάμαι πολύ. Αν ήταν τώρα εδώ, θα την άφηνα ήσυχη», ανέφερε στην απολογία του, κατά τη διάρκεια της οποίας επανέλαβε δεκάδες φορές τη φράση «δεν θυμάμαι», επικαλούμενος κενό μνήμης μόνο για τις στιγμές της επίθεσης.
«Χώρισα με την Κυριακή στα τέλη Φεβρουαρίου 2024. Δεν άντεχε άλλο τα προβλήματα που είχα. Ηταν δική της απόφαση. Το συζητήσαμε. Ηταν ξαφνικό και δεν το περίμενα», είπε ο κατηγορούμενος.
Πρόεδρος: Πιστεύατε ότι μπορεί να υπάρξει επανασύνδεση επειδή τα βρίσκατε συνήθως;
Κατηγορούμενος: Μπορεί να το σκεφτόμουν κι έτσι.
Πρόεδρος: Μετέφερε όλα της τα πράγματα;
Κατηγορούμενος: Ναι.
«Εγώ πήγα στην Αρτα στο χωριό του πατέρα μου αρχές Μαρτίου. Είχα μια επικοινωνία με την Κυριακή με τηλεφωνήματα. Μου έλεγε τα νέα της και της έλεγα κι εγώ. Μου έλεγε νέα από τη δουλειά, που δούλευε καθαρίστρια στους Αγίους Αναργύρους», ανέφερε και συμπλήρωσε ότι ποτέ δεν έγινε συζήτηση για να τα ξαναβρούν.
«Περίμενα να περάσουν οι μέρες να φύγω στα καράβια. Επινα πολύ επειδή ήμουν στενοχωρημένος που χωρίσαμε. Της το έλεγα στο τηλέφωνο, αλλά μου έλεγε ότι δεν μπορεί πλέον να γίνει κάτι. Επινα για να το ξεχάσω», σημείωσε ο κατηγορούμενος κι εξήγησε ότι κάποια στιγμή τσακώθηκε με τον πατέρα του και αποφάσισε να φύγει για την Αθήνα.
«Είδα μια φωτογραφία της Κυριακής στο Ιντερνετ με ένα πρόσωπο από το παρελθόν της. Δεν έγραφε κάτι. Θυμάμαι μόνο ότι ένιωσα άσχημα και μετά τσακώθηκα με τον πατέρα μου. Δεν της έστειλα κάτι. Δεν ήθελα να την πάρω τηλέφωνο, ούτε να φύγω από την Αρτα ήθελα, αλλά επέμενε ο πατέρας μου. Ηθελε να πάω στη μητέρα μου», ανέφερε.
Πρόεδρος: Γιατί να έρθετε στην Αθήνα που θα ήσουν κοντά στην πρώην σου;
Κατηγορούμενος: Φοβήθηκε ότι θα κάνω κακό στον εαυτό μου και η μητέρα μου θα με χειριζόταν καλύτερα.
Πρόεδρος: Οταν φτάσατε πήρατε την Κυριακή;
Κατηγορούμενος: Την πήρα την επόμενη ημέρα και κανονίσαμε να πάω από το σπίτι της. Δεν τη ρώτησα κάτι. Ηθελα να τη δω να μιλήσουμε από κοντά, να δω τι κάνει με τη ζωή της τώρα…
Πρόεδρος: Στο σπίτι τι έγινε;
Κατηγορούμενος: Πήρα ταξί και πήγα στο σπίτι της Κυριακής. Ημουν ήρεμος. Χάρηκε που με είδε. Κάθισα περίπου τρεις ώρες. Δεν τα θυμάμαι καλά. Μιλήσαμε, κλάψαμε, γελάσαμε, πειραχτήκαμε… κάναμε έρωτα.
Πρόεδρος: Γιατί φύγατε; Αφού σαν να τα είχατε ξαναβρεί…
Κατηγορούμενος: Ηρθε η μητέρα μου και με πήρε, γιατί η Κυριακή δούλευε την επόμενη ημέρα. Το επόμενο πρωί ήμουν στο σπίτι της μητέρας. Ηπια κρασί και πήρα χάπια. Δεν πήρα την Κυριακή τηλέφωνο.
Πρόεδρος: Γιατί; Δεν έπρεπε να πετάτε στα σύννεφα; Αν ήταν έτσι η προηγούμενη βραδιά… μήπως δεν ήταν όπως μας τα λέτε ρομαντικά;
Κατηγορούμενος: Είχα κατάθλιψη… με έπιανε να θέλω να κάνω εμετό. Ηθελα να πάω σπίτι μου. Δεν ήμουν καλά. Δεν ήταν πρώτη φορά που με έβλεπαν έτσι και με πήγαν σπίτι μου.
Πρόεδρος: Πήγα στο σπίτι της Κυριακής και την είδα να φτάνει με το αυτοκίνητο του πρώην της, σας βλέπουν και φεύγουν… το θυμάστε;
Κατηγορούμενος: Οχι…
Σχετικά με το μαχαίρι με το οποίο δολοφόνησε την Κυριακή, ο κατηγορούμενος απάντησε πως το είχε στο δικό του σπίτι. «Εγώ πήρα το μαχαίρι για να κάνω κακό στον εαυτό μου μπροστά στην Κυριακή. Στον εαυτό μου ήθελα να κάνω κακό για να με δει», επέμεινε ο κατηγορούμενος, με την πρόεδρο να του επισημαίνει επανηλειμμένα πως αυτή η αντίδραση δεν είναι συνεπής με την ιστορία επανασύνδεσης που περιέγραψε για το προηγούμενο βράδυ.
Αναφερόμενος σε επιστολή που είχε γράψει στην Κυριακή και βρέθηκε στην τσάντα της, ο κατηγορούμενος σχολίασε: «Αυτή η επιστολή είναι από το 2022. Μετά είχαμε επανασυνδεθεί. Είχε επιμείνει εκείνη. Το είχε πάντα μαζί της αυτό το γράμμα».
Λίγο αργότερα, ο κατηγορούμενος ψέλλισε: «Δεν μπορώ να καταλάβω πώς λένε τόσα ψέματα. Οτι της είχα κόψει τις παρέες, ότι της είχα κάνει μελανιές, ότι της μιλούσα άσχημα, ότι την κακοποιούσα, ότι προσπαθούσα να πάρω σύνταξη… μόνο το 2023 που δεν ήμουν καλά δεν είχα δουλέψει. Λένε ψέματα. Κάθε φορά που κάποιος ερχόταν εδώ έλεγε κι από ένα ψέμα. Ο πατέρας της… τέσσερις φορές τον είχα δει όλες κι όλες, ούτε τραπέζια κάναμε ούτε αυτά που λένε».
Σχετικά με τη καταγγελία για βιασμό που είχε κάνει και απέσυρε στη συνέχεια η Κυριακή, ο κατηγορούμενος αρνήθηκε τα πάντα. «Ηρθε η κουβέντα για ένα διαμέρισμα που είχε η μάνα μου κι έλεγαν να μου το γράψουν. Τους είπα ότι θα το δούμε αργότερα. Εγινε επεισόδιο και είχε νεύρα. Κάναμε έρωτα μετά και μετά είχε πάλι νεύρα. Μου είπε “δεν είσαι άντρας εσύ”. Μου είπε “θα κάνω κακό στο παιδί” κι έφυγε από το σπίτι. Δεν υπήρξε κανένας βιασμός, ούτε ιατροδικαστή πήγε. Μετά με ενημέρωσε ότι κανόνισε να κάνει έκτρωση κι ότι θα πάει με τη μητέρα της. Εγώ πήγα εκεί και παρακάλεσα να μη γίνει, αλλά δεν με ακούσανε. Την έκαναν. Εγώ όταν μου είπαν ότι θα ρίξουν το παιδί, της έκανα μήνυση».
Ο κατηγορούμενος συνέχισε στην ίδια γραμμή, επιμένοντας πως δεν θυμάται καθόλου πώς έφτασε στο έγκλημα. «Την χτυπήσατε με μένος, μέχρι τελικής εξόντωσης», του είπε η πρόεδρος κι εκείνος απάντησε: «Δεν με πήρε τηλέφωνο… δεν θυμάμαι… κάθε μέρα το σκέφτομαι».
Πρόεδρος: Το προηγούμενο βράδυ δεν ήταν βράδυ επανασύνδεσης, ήταν βράδυ ξεκαθαρίσματος.
Κατηγορούμενος: Οχι.
Πρόεδρος: Και γιατί τη σκοτώσατε; Για το τηλέφωνο που δεν έγινε;
Κατηγορούμενος: Ηθελα να πονέσει η Κυριακή.
Πρόεδρος: Γιατί να πονέσει; Αφού λέτε τα είχατε ξαναβρεί το προηγούμενο βράδυ;
Δεχόμενος ερωτήσεις από την εισαγγελέα, ο κατηγορούμενος σημείωσε πως η Κυριακή δεν είχε καλές σχέσεις με τον πατέρα της. «Μια φορά που τον είχα καλέσει στα γενέθλια της, η Κυριακή μου είπε πως δεν το θέλει γιατί την κακοποιούσε όταν ήταν μικρή. Και εκείνη και τη μητέρα της», είπε ο κατηγορούμενος.
Κάνοντας απολογισμό της συμπεριφοράς του απέναντι στην Κυριακή είπε πως «τα είχα όλα σε υπερβολή. Ηθελα να τα κάνω όλα σε υπερβολικό βαθμό». Μιλώντας για την Κυριακή, αφού απαρίθμησε θετικά χαρακτηριστικά της, όταν του ζητήθηκε να πει κάτι αρνητικό, την χαρακτήρισε «επιπόλαιη».
Εισαγγελέας: Οταν αποφάσισε η Κυριακή να χωρίσει μαζί σας, τι της λέτε;
Κατηγορούμενος: Ηθελα να καταλάβω τον λόγο.
Εισαγγελέας: Είπατε ότι είδατε κάποια φωτογραφία που θυμώσατε… δεν έχει αναρτηθεί κάποια φωτογραφία της.
Κατηγορούμενος: Τι να σας πω…
Εισαγγελέας: Αφού την είχατε δει τη φωτογραφία, όταν την επισκεφθήκατε τη ρωτήσατε;
Κατηγορούμενος: Οχι.
Εισαγγελέας: Λέτε ότι ήσασταν ιδανικός σύντροφος, αλλά υπάρχει ένα μήνυμα στη μητέρα της που ζητάτε συγγνώμη. Γιατί;
Κατηγορούμενος: Είχα τσακωθεί με την Κυριακή και είχα ζητήσει από τη μητέρα της να την πάει σπίτι. Τσακωνόμαστε σαν ζευγάρι για διάφορους λόγους.
Την παραμονή του εγκλήματος, που ο κατηγορούμενος βρέθηκε στο σπίτι της Κυριακής, όπως είπε, δεν αντιλήφθηκε αν θα είναι ξανά μαζί. «Δεν κατάλαβα, δεν ήταν η πρώτη φορά που γινόταν» είπε με την εισαγγελέα να ρωτά: «Γιατί δεν αυτοκτονήσατε εκείνη την ημέρα; Πέντε στις πέντε απόπειρες αποτυχία υπήρχε. Μήπως άλλαξε κάτι εκείνη την ημέρα;». Ο κατηγορούμενος σε όλες τις ερωτήσεις σχετικά με τις στιγμές της φονικής επίθεσης επαναλάμβανε ότι δεν θυμάται τίποτα και στη μνήμη του ανακαλεί μόνο την επόμενη ημέρα που ξύπνησε στο «Τζάνειο».
Κλείνοντας την απολογία του είπε προς το δικαστήριο: «Λυπάμαι πολύ… μακάρι να ήμουν εγώ στη θέση της Κυριακής».
Με την είσοδο του κατηγορούμενου στην αίθουσα ο πατέρας της Κυριακής Γρίβα ξέσπασε φωνάζοντας «κ…παιδαρά, ανίκανε, ξεφτίλα, ελεεινέ», με τον κατηγορούμενο να μην αντιδρά και τον πατέρα της 28χρονης να συνεχίζει: «Το βρήκαμε τώρα, σκοτώνουμε και μετά κάνουμε τους τρελούς! Θανασάκη, πώς αισθάνεσαι που είσαι ανάμεσα σε άντρες και σε προσέχουν; Νιώθεις άντρας κι εσύ; Μουλόσπορε!».
