Απόφαση για την υπόθεση του «Αγία Ζώνη ΙΙ» έλαβε, έπειτα από επτά χρόνια, η Δικαιοσύνη. Ο πλοίαρχος, ο ιδιοκτήτης του πλοίου και ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που πρώτη κλήθηκε να αναλάβει την απορρύπανση καταδικάστηκαν πρωτοδίκως από το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Πειραιά, καθώς αποδείχθηκε ότι το ναυάγιο, που είχε συνέπεια να δημιουργηθεί μια μεγάλη πετρελαιοκηλίδα στον Σαρωνικό, ήταν περιβαλλοντικό έγκλημα με οικονομικό όφελος.
Την είδηση δημοσιοποίησε η περιβαλλοντική οργάνωση WWF Ελλάς, η οποία παρακολούθησε τη δίκη και κατέθεσε κατά την ακροαματική διαδικασία. «Οπως όλοι περιμέναμε, και καμία πλευρά σε αυτή τη δίκη δεν αμφισβήτησε, η πετρελαιοκηλίδα δεν ήταν ατύχημα. Το ναυάγιο προκλήθηκε με δόλο», αναφέρει η Θεοδότα Νάντσου, υπεύθυνη περιβαλλοντικής πολιτικής στην οργάνωση. «Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Πειραιά κατά πλειοψηφία αποφάνθηκε ότι αυτό το ναυάγιο, που μαύρισε με πετρέλαιο τη θάλασσα και τις ακτές του Σαρωνικού, ήταν ένα περιβαλλοντικό έγκλημα με σκοπό το οικονομικό όφελος. Οι ποινές που επιβλήθηκαν κατά πλειοψηφία ήταν 12 χρόνια φυλάκιση με αναστολή μέχρι την εκδίκαση στο Εφετείο, καθώς και οικονομικά πρόστιμα».
Σύμφωνα με πληροφορίες, καταδικάστηκαν ο πλοίαρχος του «Αγία Ζώνη ΙΙ», ο ιδιοκτήτης και νόμιμος εκπρόσωπος του πλοίου για τη βύθιση του πλοίου, καθώς και ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που πρώτη κλήθηκε να αντιμετωπίσει την απορρύπανση, χωρίς να έχει ανάλογο εξοπλισμό και εμπειρία. Αντιθέτως, αθωώθηκαν ο ναύτης και ο μηχανοδηγός που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο πλοίο. Η εισαγγελέας είχε προτείνει την ενοχή των τριών κατηγορουμένων (και του μηχανοδηγού) για εκ προθέσεως πράξεις, που οδήγησαν το πλοίο στο να πάρει κλίση και να βυθιστεί, με αποτέλεσμα τη διαρροή του πετρελαίου, υποστηρίζοντας ότι επρόκειτο για οικονομικό και περιβαλλοντικό έγκλημα.
«Η πετρελαιοκηλίδα δεν μαύρισε μόνο το οικοσύστημα του Σαρωνικού. Μαύρισε και τις καρδιές μας. Μας έκανε να εξοργιστούμε, καθώς αντιληφθήκαμε με σοκαριστικό τρόπο πόσο ευάλωτη είναι η ζωή μας στις οικολογικές κρίσεις που προκαλούνται από απληστία, και βεβαίως από τα ορυκτά καύσιμα όπως οι υδρογονάνθρακες. Η πραγματική ζημιά μιας πετρελαιοκηλίδας πολλές φορές δεν απομακρύνεται με τον καθαρισμό, αλλά έχει επιπτώσεις που φαίνονται σε βάθος χρόνου στη θαλάσσια βιοποικιλότητα», εξηγεί η κ. Νάντσου. Να σημειωθεί ότι το WWF κατέθεσε μήνυση κατά παντός υπευθύνου τον Σεπτέμβριο του 2017, ενώ συνέταξε και ειδική έκθεση για την περιβαλλοντική καταστροφή, τα πορίσματα της οποίας κατατέθηκαν στο δικαστήριο.
«Αν και η απόφαση του δικαστηρίου δεν είναι τελική, καθώς οι κατηγορούμενοι άσκησαν έφεση, εντούτοις μας ικανοποιεί. Αποτελεί, κατά τη γνώμη μας, μια δικαίωση στον διαρκή αγώνα για την προστασία της φύσης. Συνεχίζουμε με επιμονή και ελπίδα, ώστε όλοι μαζί να βλέπουμε τα θετικά αποτελέσματα των κοινών μας προσπαθειών», καταλήγει η κ. Νάντσου.
