Οι χριστιανοί της Συρίας γέμισαν ασφυκτικά τις εκκλησίες τους τη Μεγάλη Εβδομάδα, με αποκορύφωμα την τελετή της Αναστάσεως, στέλνοντας μήνυμα ότι παραμένουν όρθιοι και αντιστέκονται και στις νέες, πολύ δύσκολες δοκιμασίες. Οι δυσοίωνες προβλέψεις ότι οι ναοί θα παρέμεναν κλειστοί και οι πιστοί θα γιόρταζαν την Ανάσταση του Χριστού, όπως γιόρτασαν τα Χριστούγεννα, αμπαρωμένοι στα σπίτια τους υπό τον φόβο των φανατικών τζιχαντιστών, διαψεύστηκαν.
Οι ανά την επικράτεια εκκλησίες λειτούργησαν απρόσκοπτα, με πρωτοφανή συρροή πιστών τόσο στην περιφορά του Επιταφίου όσο και στην τελετή της Αναστάσεως. Ο μεταβατικός πρόεδρος Αχμεντ αλ Σάρα και η κυβέρνησή του διασφάλισαν τους χριστιανικούς εορτασμούς, γιατί αν τους εμπόδιζαν, η εικόνα της νέας πραγματικότητας στη Συρία θα αμαυρωνόταν διεθνώς, σε μια περίοδο που έχει μεγάλη ανάγκη αποδοχής του από τη Δύση.
Eτσι, με προεδρικό διάταγμα η Κυριακή του Πάσχα χαρακτηρίστηκε ως ημέρα αργίας, ενώ στην τελετή της Αναστάσεως στον χώρο του Πατριαρχείου Αντιοχείας στη Δαμασκό, στην οποία χοροστάτησε ο Πατριάρχης κ. Ιωάννης και παρευρέθηκε και ο πρέσβης της Ελλάδας Εμμανουήλ Κακαβελάκης, παρέστη κυβερνητική αντιπροσωπεία. Πάντως, για την τήρηση της τάξης και την αποτροπή κινδύνου επιθέσεων τζιχαντιστών, η προσωρινή κυβέρνηση διέθεσε ένοπλους αστυνομικούς, πιστούς σε εκείνη, που φρουρούσαν τις εκκλησίες με τη συνδρομή χριστιανών πολιτοφυλάκων.
Η ελληνικής καταγωγής και μόνιμη κάτοικος Δαμασκού κ. Μαρία-Αθηνά Στεφάνου περιέγραψε στην «Κ» με ενθουσιασμό τον κοινό εορτασμό του Πάσχα των χριστιανών. «Δόξα τω Θεώ. Οι εκκλησίες λειτούργησαν κανονικά, συμμετείχε κόσμος πολύς, πάρα πολύς. Πρόσκοποι γύριζαν στον μαχαλά (συνοικία), αγόρια και κορίτσια με τρομπέτες και ταμπούρλα και έπαιζαν ύμνους. Τη Μεγάλη Παρασκευή εμείς περιφέραμε τον Επιτάφιο στον μαχαλά μας που λέγεται Κασάα και ήταν πολύ όμορφα. Εκεί έχουμε οι Ορθόδοξοι την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού και απέναντι ακριβώς είναι η εκκλησία του Αγίου Κυρίλλου των Καθολικών. Εκαναν και εκείνοι γιορτή, η εκκλησία τους ήταν επίσης γεμάτη, έβγαλαν τον Επιτάφιό τους.
»Στην περιοχή Μπατούμα της Δαμασκού, γεμάτη με εκκλησίες, βρίσκεται το πατριαρχείο. Ο πατριάρχης έκανε εκεί Ανάσταση Κυριακή πρωί. Εμείς εδώ, στον ναό του Τιμίου Σταυρού, κάναμε το βράδυ του Σαββάτου. Στη Λατάκεια, στο Χαλέπι, παντού έγιναν αναστάσεις και οι εκκλησίες ήταν γεμάτες.
»Στη Δαμασκό βγήκε μεγαλοπρεπώς ο Επιτάφιος, ακολουθούμενος από χιλιάδες πιστούς στην περιφορά του γύρω από τον αυλόγυρο του πατριαρχείου. Τον κρατούσε μαζί με άλλους και ο πρέσβης, ήταν πολύ εντυπωσιακό και η ατμόσφαιρα κατανυκτική. Με το τέλος της λειτουργίας, νεαρά παλικάρια διέσχισαν χτυπώντας τα ταμπούρλα τους δρόμους του μαχαλά για να μεταφέρουν το μήνυμα της Ανάστασης. Ηταν νεολαίοι Σύροι Ορθόδοξοι, εμείς δεν έχουμε μείνει πολλοί εδώ, είμαστε ογδόντα οικογένειες και οι νέοι ελάχιστοι».
Στην ερώτηση αν οι θρησκευτικές τελετές έγιναν σε κλίμα φόβου, δεδομένου ότι η κυβέρνηση δεν ελέγχει τις διάσπαρτες ένοπλες εξτρεμιστικές ομάδες ισλαμιστών, η κ. Στεφάνου μας είπε: «Η κυβέρνηση είχε πάρει κάποια μέτρα προστασίας, ήρθε η αστυνομία, έκλεισαν τον δρόμο με τα παλικάρια του μαχαλά για να μην επιτρέπουν να κινούνται αυτοκίνητα, επικράτησε ησυχία. Κάναμε κανονικά την περιφορά του Επιταφίου και την Ανάσταση. Τα Χριστούγεννα είχαμε φοβηθεί όλοι μας, ήταν τότε καινούργια κυβέρνηση, δεν ξέραμε τις προθέσεις της, αλλά τώρα όλα έγιναν ομαλά και γιορτάσαμε το κοινό Πάσχα μαζί, Ορθόδοξοι Σύροι και Ελληνες με Καθολικούς, Λατίνους, Μαρωνίτες, Αρμενίους, όλοι οι ναοί ήταν γεμάτοι ασφυκτικά. Για εμάς ήταν σαν να αναστήθηκε και πάλι ο Χριστός στη Συρία».
Πόσο αυστηρά ήταν τα μέτρα ασφαλείας; «Σε κάθε εκκλησία στέκονταν μαζί με τους οπλισμένους αστυνομικούς και τέσσερα-πέντε παλικάρια του μαχαλά, για να ελέγχουν μήπως μπει κανένας ύποπτος για τρομοκρατική ενέργεια. Υπήρχε τέτοιος φόβος, γι’ αυτό έκλεισαν τους γύρω δρόμους, ώστε να μην μπορούν να πλησιάζουν στην εκκλησία αυτοκίνητα που μπορεί να ήταν κινούμενες βόμβες. Ολες αυτές τις ημέρες των εορτών, στις χριστιανικές συνοικίες τα παλικάρια τις νύχτες έκαναν ομάδες τεσσάρων-πέντε ατόμων και περιπολούσαν, φρουρούσαν τον μαχαλά, τα σπίτια, για να μην μπει κανένας άγνωστος και πετάξει καμιά βόμβα ή πυροβολήσει – αυτό κρατούσε από τις δέκα το βράδυ έως τις έξι το πρωί». Η κ. Στεφάνου δεν παρέλειψε να σημειώσει πως τηρήθηκε και το έθιμο με το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών και η διανομή τσουρεκιών. Οσο για το παραδοσιακό σούβλισμα αρνιού, όπως είπε, «παλιά που υπήρχε κόσμος βγαίναμε στους αγρούς και στα χωράφια και ψήναμε, τώρα δεν υπάρ-χουν άνθρωποι για τέτοια…».
