Χθες το απόγευμα ο Ολυμπος επισκέφθηκε τη μονάδα ημερήσιας νοσηλείας του αντικαρκινικού νοσοκομείου «Μεταξά». Μπήκε σε θαλάμους όπου ασθενείς λάμβαναν τη θεραπεία τους και με τον δικό του μοναδικό τρόπο τους βοήθησε να ξεχάσουν για λίγο το πρόβλημά τους.
Ο Ολυμπος είναι ένας καλά εκπαιδευμένος σκύλος του οργανισμού Dogtherapy Greece, ο οποίος αυτό το διάστημα συνεργάζεται με τη διοίκηση του «Μεταξά» για την υλοποίηση του πρώτου σε νοσοκομείο του ΕΣΥ προγράμματος θεραπείας με τη βοήθεια σκύλων (Animal Assisted Therapy) εντός του νοσοκομείου. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που εστιάζει στη βελτίωση της ψυχολογικής διάθεσης των ογκολογικών ασθενών που κάνουν χημειοθεραπεία.
Η πρόβα
Η χθεσινή επίσκεψη του Ολυμπου μαζί με τον συνοδό του από το Dogtherapy ήταν η πρόβα. Kαι πήγε καλά. Ασθενείς, συνοδοί και προσωπικό ενθουσιάστηκαν. Ενδεικτικά, συνοδός ασθενούς έστειλε φωτογραφία με τον Ολυμπο στο παιδί του στο εξωτερικό και μια ασθενής, την οποία είχε δαγκώσει άλλος σκύλος πρόσφατα και είχε δηλώσει από πριν ότι δεν ήθελε να έρθει σε επαφή με τον σκύλο θεραπείας, υπέκυψε στη γοητεία του Ολυμπου και ζήτησε να τον χαϊδέψει. Στην κανονική εφαρμογή του το πρόγραμμα θα στηρίζεται σε δικούς του εθελοντές που διαθέτουν σκυλί, το οποίο θα αξιολογηθεί, εκπαιδευθεί και πιστοποιηθεί. «Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εξαρχής ότι όλα αυτά γίνονται με βάση διεθνή πρωτόκολλα. Δεν είναι απλώς βάζουμε ένα σκυλάκι μέσα. Υπάρχουν πρωτόκολλα που θα τηρούνται και θα είναι όλοι ασφαλείς», επισημαίνει στην «Κ» ο διοικητής του νοσοκομείου, Σαράντος Ευσταθόπουλος.
Τα πρώτα θεμέλια του προγράμματος τέθηκαν πριν από δύο εβδομάδες σε συνάντηση εργασίας στην οποία συμμετείχαν η διοίκηση και στελέχη του νοσοκομείου, εκπρόσωποι του Dogtherapy και της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας Win Cancer. Ακολούθησε το κάλεσμα από τη διοίκηση του νοσοκομείου για εθελοντική συμμετοχή στο πρόγραμμα. Οπως σημειώνει ο κ. Ευσταθόπουλος, «σε πρώτη φάση απευθυνόμαστε είτε στο προσωπικό του νοσοκομείου που ενδεχομένως θα ήθελε κάποια στιγμή να συνεισφέρει και με αυτόν τον τρόπο, είτε σε μέλη οργανωμένων εθελοντικών σωματείων, όπως ο σύνδεσμος “Στάσου κοντά μας” και ο όμιλος εθελοντών “ΑγκαλιάΖΩ” με τους οποίους έχουμε συνεργασία, είτε και σε ασθενείς που έχουν περάσει από το νοσοκομείο και τώρα έχουν γίνει καλά». Προϋπόθεση φυσικά είναι να διαθέτουν σκύλο, ο οποίος θα περάσει από αξιολόγηση –στατιστικά μόνο ένα στα πέντε το καταφέρνει– από τους ειδικούς του Dogtherapy, που θα δουν εάν έχει τα κατάλληλα χαρακτηριστικά ώστε να μπορεί να ενταχθεί στο πρόγραμμα.
Οι προϋποθέσεις
Ο σκύλος θα πρέπει να είναι κοινωνικός, ηλικίας 2 έως 8 ετών, ώστε να έχει μπροστά του μια μεγάλη περίοδο για να προσφέρει. Αφού περάσει την αξιολόγηση, θα εκπαιδευθεί και θα λάβει ειδική πιστοποίηση για να μπορέσει να συμμετάσχει στο πρόγραμμα. Οπως σημειώνει ο κ. Ευσταθόπουλος, «οι εθελοντές θα είναι οι συνοδοί και ιδιοκτήτες του σκύλου. Η εκπαίδευση του σκύλου θα γίνεται μαζί με τον ιδιοκτήτη. Αυτό είναι το κλειδί. Εθελοντής ο ιδιοκτήτης, εθελοντής και ο σκύλος».
Στο πρώτο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν 12 ιδιοκτήτες σκύλων. Εως χθες έξι σκύλοι αξιολογήθηκαν και δύο εξ αυτών –με ιδιοκτήτες μια γιατρό από κοντινό νοσοκομείο και τον ίδιο τον κ. Ευσταθόπουλο και την αδελφή του– κατάφεραν να περάσουν στο επόμενο στάδιο.
Ο στόχος
«Θέλουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα οι εκπαιδευμένοι και πιστοποιημένοι εθελοντές μας, αρχικά υπό την επίβλεψη των ειδικών του Dogtherapy, να προσφέρουν κάποιες ώρες παρηγοριάς, συντροφιάς στους ασθενείς της μονάδας ημερήσιας νοσηλείας, δηλαδή σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία ανά τακτά χρονικά διαστήματα», σημειώνει ο κ. Ευσταθόπουλος και συνεχίζει: «Σύμφωνα με τις μελέτες υπάρχουν καταγεγραμμένες ευεργετικές συνέπειες της παρουσίας του σκύλου, όπως μείωση των επιπέδων του στρες και των παλμών της αρτηριακής πίεσης και σημαντική βελτίωση στον τομέα της ψυχολογικής διάθεσης. Εάν έστω έναν ογκολογικό ασθενή που έρχεται στο νοσοκομείο να λάβει τη θεραπεία του μπορέσουμε να τον κάνουμε να ξεχνιέται κατά τη διάρκεια της παραμονής του εδώ, θα ήταν το τέλειο για εμάς. Εάν μπορέσουμε έστω και δέκα λεπτά, μισή ώρα να τον κάνουμε να ξεχνιέται το μυαλό του από τη νόσο και τη θεραπεία και να ασχοληθεί με κάτι άλλο, θεωρούμε ότι πραγματικά θα έχουμε πετύχει κάτι σημαντικό».
