4 Νοεμβρίου 1929: Γεννιέται στον Πειραιά.
1947: Αποφοιτά από το Β´ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών με βαθμό 19 9/11.
1947: Σπουδάζει Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αποφοιτά το 1952 με 9,53, την υψηλότερη βαθμολογία πτυχιούχου της Θεολογικής Σχολής.
1952-1954: Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, φοιτά στις Σχολές Εφέδρων Αξιωματικών Σύρου και Διαβιβάσεων Χαϊδαρίου. Πρωτεύει και στις δύο και γίνεται αρχηγός σχολής.
1954-1960: Ως λαϊκός θεολόγος, εργάζεται ως ιεροκήρυκας και κατηχητής στο Ανώτερο Κατηχητικό Σχολείο Αγίου Κωνσταντίνου Ομονοίας.
1959: Πρωτοστατεί στην αναζωπύρωση της ορθοδόξου εξωτερικής ιεραποστολής.
1959: Εκδίδει το πρώτο ιεραποστολικό περιοδικό, με τίτλο Πορευθέντες, στην ελληνική και αγγλική γλώσσα, και ιδρύει το Διορθόδοξο Ιεραποστολικό Κέντρο «Πορευθέντες».
1 Αυγούστου 1960: Κείρεται μοναχός στην Ιερά Μονή Ασωμάτων – Πετράκη.
1965-1969: Σπουδάζει Θρησκειολογία, Ιεραποστολική και Εθνολογία στα Πανεπιστήμια Αμβούργου και Μαρβούργου της Γερμανίας, ως υπότροφος του Ιδρύματος Alexander von Humboldt. Εκεί εξυπηρετεί ιερατικώς τους Έλληνες εργάτες και φοιτητές, ενώ κατέχει την εντολή διδασκαλίας του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας και Φιλολογίας.
7 Αυγούστου 1960: Χειροτονείται διάκονος.
24 Μαΐου 1964: Χειροτονείται πρεσβύτερος. Την επόμενη ημέρα μεταβαίνει στην Ανατολική Αφρική. Κατά την παραμονή του εκεί, προσβάλλεται από βαριά μορφή ελονοσίας και αναγκάζεται να επιστρέψει στην Ευρώπη. Επισκέπτεται εκ νέου την Αφρική το 1967, το 1968, το 1974 και το 1978.
1970: Ανακηρύσσεται διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
1971-1976: Διευθύνει το Κέντρο Iεραποστολικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
19 Νοεμβρίου 1972: Χειροτονείται επίσκοπος Ανδρούσης για τη θέση του γενικού διευθυντή της Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (1972-1991).
1972-1976: Έκτακτος καθηγητής της Iστορίας των Θρησκευμάτων στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τακτικός καθηγητής το διάστημα 1976-1992.
1975-1984: Πρόεδρος της Επιτροπής Συμπαραστάσεως Kυπριακού Aγώνος του Πανεπιστημίου Aθηνών.
1981-1990: Τοποτηρητής στην Ιερά Μητρόπολη Ειρηνουπόλεως (Κένυα, Ουγκάντα, Τανζανία) για την οργάνωση και την ανάπτυξη της ορθόδοξης ιεραποστολής. Συγκροτεί και διευθύνει επί δεκαετία την Πατριαρχική Σχολή «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄».
1983-1986: Διευθυντής του Τομέα Θρησκειολογίας-Kοινωνιολογίας του Ποιμαντικού Tμήματος του Πανεπιστημίου Aθηνών.
1983-1986: Κοσμήτωρ της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
1991-1992: Πατριαρχικός έξαρχος (Iαν. 1991 – Iούν. 1992). Ανυψώνεται σε μητροπολίτη Aνδρούσης (Aύγ. 1991 – Iούν. 1992).
1992: Χειροτονείται Αρχιεπίσκοπος Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας.
1992: Ιδρύει την πρώτη ορθόδοξη αλβανική εφημερίδα, τη Ngjallja (Aνάστασις).
1993-2005: Αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
1997: Ιδρύει το παιδικό περιοδικό Gëzohu (Χαίρε) και τον ραδιοφωνικό σταθμό Radio-Ngjallja.
2000: Τριάντα τρεις ακαδημαϊκοί της Ακαδημίας Αθηνών και πολλές προσωπικότητες της Αλβανίας τον προτείνουν για το Βραβείο Νομπέλ Ειρήνης.
2009: Αναγνωρίζεται Μέγας Ευεργέτης του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Την ίδια χρονιά ιδρύει την επιστημονική επιθεώρηση Kërkim (Έρευνα).
2019: Ανακηρύσσεται Επίτιμος Συγκλητικός της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών.
2025: Αφήνει την τελευταία του πνοή σε ηλικία 96 ετών.
