Μάρτυρες μιας δεύτερης άτυπης αναπαράστασης ασφυκτικού θανάτου έγιναν τακτικοί και λαϊκοί δικαστές στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου για τους θανάτους των παιδιών της Μαλένας και Ιριδας Δασκαλάκη.
Το δικαστήριο εξέτασε σήμερα τους ιατροδικαστές Νίκο Καρακούκη και Νίκο Καλόγρηα, με τον συνήγορο της κατηγορούμενης Αλέξη Κούγια να ζητάει κατ’ αντιπαράσταση εξέταση του τελευταίου με τον ιατροδικαστή Σωκράτη Τσαντίρη, που υπογράφει την πραγματογνωμοσύνη για τον θάνατο της Μαλένας έπειτα από μήνυση που είχαν υποβάλει οι γονείς της.
Την «αναπαράσταση» έκανε αυτή τη φορά ο ιατροδικαστής Νίκος Καρακούκης, ο οποίος στη γνωμοδότηση που υπέγραψε μαζί με τον Νίκο Καλόγρηα υπέδειξε ως αιτία θανάτου της Μαλένας την ασφυξία, εστιάζοντας στα σημάδια που υπάρχουν στο πρόσωπο του νεκρού παιδιού. Ο προϊστάμενος της ιατροδικαστικής υπηρεσίας επιχείρησε να αναπαραστήσει τον τρόπο που μπορεί κάποιος να κλείσει τις αεροφόρους οδούς.
«Η πίεση που ασκείται δεν αφήνει σημάδια γιατί δεν υπάρχει οστό στη μύτη. Επίσης στα ζυγωματικά είναι μαλακά τα μόρια. Στα μικρά παιδιά επειδή δεν αντιδρούν, δεν αφήνουν σημάδια σύμφωνα με τη βιβλιογραφία» είπε ο κ. Καρακούκης προκαλώντας την αμφισβήτηση του συνηγόρου της κατηγορούμενης Αλέξη Κούγια.
«Είναι κατηγορούμενη από τη φωτογραφία, από τίποτα άλλο. Λένε ότι τα σημάδια στο πρόσωπο της Μαλένας προκλήθηκαν από τα νύχια της κατηγορούμενης, αλλά εκείνη μετά από οδηγία των γιατρών είχε κόψει τα νύχια της. Προσκομίζω και φωτογραφία μια ημέρα πριν από τον θάνατο του παιδιού».
Ο ιατροδικαστής επέμεινε πως όταν μπαίνουν τα χέρια χαμηλά για να κλείσουν οι αεροπόροι οδοί, η παλάμη ακουμπά στο στόμα και τα δάχτυλα ακουμπούν τη μύτη. Μάλιστα, έδειξε τον τρόπο με τα χέρια του κλείνοντας το δικό του στόμα, λέγοντας στη συνέχεια ότι «είναι μοιραίο για να πετύχω ασφυξία να φτάσουν τα χέρια μέχρι επάνω».
Ο μάρτυρας απέκλεισε το ενδεχόμενο τα σημάδια να έχουν προκληθεί κατά τη διάρκεια της ανάνηψης από τους γιατρούς εξηγώντας ότι η μάσκα είναι από σιλικόνη και δεν προκαλεί κακώσεις.
«Μετά θάνατο δεν μπορούν να γίνουν αυτές οι κακώσεις» είπε ο ιατροδικαστής προκαλώντας την απορία της εισαγγελέως της έδρας σχετικά με το αν θα είχε σε αλλά σημεία κακώσεις η Μαλένα.
«Στα παιδιά μπορεί να μην υπάρχει κάκωση γιατί δεν αντιδρούν» απάντησε ο μάρτυρας με την εισαγγελέα να επιμένει ότι ήταν 3,5 ετών το παιδί και όχι μωρό, άρα μπορούσε να αντιδράσει. «Δεν αντιδρά, το λέει και η βιβλιογραφία. Δεν θα προσπαθούσε. Σιγά σιγά τα χέρια παραλύουν. Εδώ πολλές φορές δεν μπορούν να αντιδράσουν ενήλικες».
«Εχω 7 ευρήματα που δείχνουν ασφυξία»
Τη βεβαιότητα ότι τα ευρήματα στη Μαλένα οδηγούν στον ασφυκτικό θάνατο εξέφρασε για ακόμα μια φορά ο ιατροδικαστής Νίκος Καλόγρηας. «Οι εκδορές στο μεσόφρυο, το εντύπωμα στη δεξιά παρειά, η κυάνωση ονύχων που δείχνει διάρκεια και έλλειμμα οξυγόνου, η κενοτοπιώδης εκφύλιση ήπατος που μας πάει στην ασφυξία αφού δεν υπάρχει παθολογία και η πνευμονική συμφόρηση. Αν τα πάρεις ένα ένα τα ευρήματα, μπορεί να έχεις αμφιβολίες, αλλά όταν έχεις 7 μαζί οδηγούν κάπου. Δεν μπορεί το κάθε εύρημα να προκαλείται από κάτι άλλο. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο που να συνδυάζει αυτά τα ευρήματα. Η ιατροδικαστική αυτό είναι, να δεις αν υπάρχει κάποια αιτία να που συνδυάζει όλα τα ευρήματα. Η αιτία θανάτου είναι σαφής. Το σημαντικότερο είναι πως μιλάμε για ένα παιδί χωρίς κανένα παθολογικό πρόβλημα» είπε ο μάρτυρας.
Νωρίτερα, είχε «διαμαρτυρηθεί» όταν του έγιναν ερωτήσεις σχετικά με ευρήματα που ανέφεραν ιατροδικαστές, χωρίς όμως να τα έχουν καταγράψει. «Χωρίς καταγραφή πώς μπορώ να ξέρω για το αν ήταν ωχρό και εύθρυπτο το συκώτι. Θυμάται κάθε συνάδελφος κάποιο εύρημα 5 χρόνια μετά χωρίς να έχει καταγράψει! Δεν πάει η ιατροδικαστική, δεν λειτουργεί με αυτόν τον τρόπο!» ανέφερε.
Πάντως, σε σημείο της κατάθεσής του χαρακτήρισε «δύσκολη» τη διάγνωση της ασφυξίας, επιχειρώντας να στηρίξει τη συνάδελφό του Χριστίνα Τσάκωνα που είχε διαφορετική άποψη. «Πώς δεν το είδε η συνάδελφος; Είναι μια διάγνωση δύσκολη, χωρίς ευρήματα συχνά. Υπάρχει διάγνωση ασφυξίας συχνά χωρίς ευρήματα, εδώ είμαστε τυχεροί γιατί έχουμε ευρήματα. Δεν είναι ότι η Τσάκωνα έκανε ακραίο λάθος, δεν είναι εύκολη η διάγνωση. Δεν είναι δίκη ιατροδικαστών, δικάζουμε τον θάνατο δύο παιδιών».
