Στο Συμβούλιο της Επικρατείας καταλήγει για ακόμη μία φορά η εκτροπή του Αχελώου. Τέσσερις περιβαλλοντικές οργανώσεις, δύο δήμοι και άλλοι φορείς της τοπικής κοινωνίας στην Αιτωλοακαρνανία ζητούν την ακύρωση των σχεδίων διαχείρισης υδάτων Θεσσαλίας και Δυτικής Ελλάδας, που «νεκρανάστησαν» για πολλοστή φορά τα έργα της εκτροπής. Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η εκτροπή αντίκειται στην κοινοτική νομοθεσία, ενώ κατηγορούν την πολιτεία ότι με τη «μυθολογία» της εκτροπής έχουν βυθίσει τη Θεσσαλία σε απραξία για τη διαχείριση των υδάτων.
Στο ΣτΕ προσέφυγαν η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, η Περιφερειακή Ενωση Δήμων Δυτικής Ελλάδας, οι Δήμοι Αγρινίου και Μεσολογγίου, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Αγρινίου, το Επιμελητήριο Αιτωλοακαρνανίας, το Περιφερειακό Τμήμα ΤΕΕ Ν. Αιτωλοακαρνανίας και οι οργανώσεις WWF Ελλάς, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης και Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Οι φορείς ζητούν την ακύρωση των πράξεων του υπουργικού συμβουλίου με τις οποίες αναθεωρήθηκαν τα σχέδια διαχείρισης λεκανών απορροής στη Θεσσαλία και στη Δυτική Ελλάδα (τον φετινό Απρίλιο).
Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι τα δύο αυτά σχέδια, με τα οποία προβλέπεται η μερική εκτροπή του Αχελώου, ως αρδευτικό και ενεργειακό έργο είναι αντίθετα στις κοινοτικές οδηγίες για την προστασία των υδάτων και τη στρατηγική εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων σχεδίων. Σύμφωνα με πληροφορίες, η προσφυγή «χτυπάει» και στη βάση του σχεδίου, υποστηρίζοντας ότι βασίζεται σε αναξιόπιστα και ανεπαρκή στοιχεία όσον αφορά τις πραγματικές ανάγκες της Θεσσαλίας σε νερό και συνεπώς τη στοιχειοθέτηση του υδατικού ελλείμματος (που καθιστά αναγκαία τη μεταφορά νερού). Τέλος, ότι δεν συνεκτιμήθηκαν οι θεσμοθετημένες ευρωπαϊκές πολιτικές για τη βιώσιμη γεωργία, αλλά και την αειφορική διαχείριση των υδάτων.
«Η μυθολογία της εκτροπής του Αχελώου έχει εδώ και δεκαετίες βυθίσει τη Θεσσαλία σε επικίνδυνη πολιτική απραξία, καθυστερώντας την υλοποίηση ζωτικής σημασίας έργων βελτίωσης των δικτύων άρδευσης, πρόσθετων έργων ταμίευσης στη λεκάνη του Πηνειού, μέτρων για τη μείωση της κατανάλωσης αρδευτικού νερού, τεχνητού εμπλουτισμού των υδροφορέων και υλοποίησης έργων ταμίευσης μέσω λιμνοδεξαμενών σε πεδινές ή λοφώδεις περιοχές. Το προτεινόμενο με τα προσβαλλόμενα σχέδια περίπλοκο τεχνικό σύστημα εκτροπής υδάτων του Αχελώου προϋποθέτει τουλάχιστον την κατασκευή και λειτουργία του φράγματος της Συκιάς, την κατασκευή και λειτουργία της σήραγγας προσαγωγής (Πετρωτό – Δρακότρυπα), καθώς και νέων δικτύων διοχέτευσης του νερού αυτού, δηλαδή έργων με τεράστιο οικονομικό και περιβαλλοντικό κόστος, εγκαθιδρύοντας μια πανάκριβη υπηρεσία ύδατος για αγροτική χρήση», αναφέρει η κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν χθες οι προσφεύγοντες. «Σε εποχή ιδιαίτερα έντονων και ολοένα και συχνότερων κλιματικών καταστροφών, με σοβαρότατες επιπτώσεις στη γεωργική δραστηριότητα της Θεσσαλίας, η επαναφορά στην πολιτική σκηνή ενός εντυπωσιοθηρικού έργου, αποτελεί άλλη μια θλιβερή απόδειξη πως η Ελλάδα βαδίζει προς το αβέβαιο κλιματικό μέλλον με τα μάτια προσκολλημένα στο παρελθόν».
