Μνημεία, σημεία ενδιαφέροντος, μουσεία και πάρκα είναι μερικά από τα πράγματα που αναζητεί ένας ταξιδιώτης πριν επισκεφθεί, με την ιδιότητα του τουρίστα, μια σύγχρονη πόλη. Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται μάλιστα όλα τα παραπάνω είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τουριστικά μια πόλη. Κατά τη διάρκεια όμως της αναζήτησης των διαδρομών που θα ακολουθήσει κανείς σε μια ξένη πόλη, σημαίνοντα ρόλο διαδραματίζουν οι εναλλακτικές στη μετακίνηση από το ένα σημείο της πόλης στο άλλο, ή ακόμη και από τη μία πόλη στην άλλη. Μια φιλική προς τον επισκέπτη πόλη είναι αυτή που εκτός από καθαρό αστικό περιβάλλον έχει να επιδείξει τον πολιτισμό της απέναντι στον χρήστη μέσω της ευκολίας που του παρέχει σε επίπεδο μετακίνησης, αλλά και τη δυνατότητα πρόσβασης στις σχετικές πληροφορίες.
Η χώρα μας, δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι αποτελεί διεθνή τουριστικό προορισμό, δεν φημίζεται για τη «φιλικότητά» της προς τον επισκέπτη, ο οποίος δύσκολα μπορεί να προγραμματίσει εκ των προτέρων τις μετακινήσεις του. Σε αντίθεση μάλιστα με άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες η Αθήνα δεν παρέχει την δυνατότητα προαγοράς εισιτηρίων στις αστικές συγκοινωνίες, αλλά ούτε και τις οδικές υπεραστικές. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί η ΤΡΑΙΝΟΣΕ, η οποία πολύ πρόσφατα εισήλθε στον ψηφιακό κόσμο, παρέχοντας πλέον τη δυνατότητα αγοράς εισιτηρίων μέσω Διαδικτύου. Πρόκειται ωστόσο για μια υπηρεσία η οποία απουσίαζε από τα ελληνικά δεδομένα για πάρα πολλά χρόνια παρά τον αυξημένο τουρισμό.
Στον αντίποδα, σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες αποτελούν οι μετακινήσεις με τις αστικές συγκοινωνίες στην πρωτεύουσα για τις οποίες ο επισκέπτης μπορεί μεν να ενημερωθεί έως έναν βαθμό μέσω Διαδικτύου, αδυνατεί ωστόσο να προχωρήσει σε προαγορά εισιτηρίων. Είναι ενδεικτικό ότι μόλις φέτος καθιερώθηκε το 3ήμερο Τουριστικό Εισιτήριο για πολλαπλές μετακινήσεις, το οποίο ίσχυε και στο παρελθόν, αλλά δεν διατηρήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πρόκειται για ένα προϊόν το οποίο απευθύνεται στους επισκέπτες της πόλης, ισχύει για πολλαπλές μετακινήσεις με το μετρό (γραμμές 2 και 3) έως τον σταθμό «Κορωπί», τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο (γραμμή 1), το τραμ, τα λεωφορεία, τα τρόλεϊ και τον Προαστιακό στη διαδρομή «Μαγούλα – Πειραιάς- Κορωπί», καθώς και για μία διαδρομή προς και από το Αεροδρόμιο με λεωφορείο express ή το Μετρό.
Το εισιτήριο αυτό, κόστους 20 ευρώ, διατίθεται στα εκδοτήρια του Αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος», καθώς και στους σταθμούς της ΣΤΑΣΥ «Σύνταγμα», «Ομόνοια», «Ακρόπολη», «Θησείο», «Μοναστηράκι» και «Πειραιάς». Ωστόσο ένα από τα βασικά προβλήματα που θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο τουρίστας είναι η περιορισμένη λειτουργία εκδοτηρίων, με αποτέλεσμα να υπάρχουν ορισμένοι σταθμοί μέσων σταθερής τροχιάς στους οποίους ο επισκέπτης δεν έχει πού να απευθυνθεί προκειμένου να λύσει απορίες. Η απουσία συγκοινωνιακού σχεδιασμού που να σχετίζεται με το τουριστικό ρεύμα συνδέεται με το γεγονός ότι ο όγκος των τουριστών που καταφθάνει στη χώρα είναι αυξημένος τον Αύγουστο, σε μια περίοδο που η Αθήνα υπολειτουργεί. Αποτέλεσμα είναι τα μέσα μαζικής μεταφοράς να εκτελούν δρομολόγια με αραιότερες συχνότητες, καθώς οι συγκοινωνιακές απαιτήσεις των κατοίκων είναι περιορισμένες. Ωστόσο, το τίμημα των διακοπών των Αθηναίων καλούνται να το πληρώσουν, εκτός από τους εναπομείναντες κατοίκους και οι επισκέπτες της πόλης.
