Δεν είναι τυχαίο που ο Παναγιώτης Βλαστός είναι από τους πλέον «επώνυμους» εγκλείστους των ελληνικών φυλακών. Από μικρός στο βαρύ έγκλημα με ισχυρές διασυνδέσεις με ανθρώπους της νύχτας, εκπροσωπεί μία από τις μεγαλύτερες «οικογένειες» οργανωμένου εγκλήματος με δράση από τα μέσα της δεκαετίας του 1990.
Ο διαβόητος κακοποιός είχε εμπλακεί από χρόνια στον πόλεμο των συμμοριών που αλληλοεξοντώνονται για την επικράτησή τους σε εξαιρετικά επικερδείς τομείς της παράνομης δράσης.
Αν και έγκλειστος από χρόνια, όταν συνελήφθη για δύο φόνους το 1994, ο Βλαστός έλεγχε για χρόνια μεγάλο μερίδιο της «προστασίας» σε μαγαζιά της νύχτας ενώ η δράση του επεκτεινόταν και σε νομιμοφανείς δραστηριότητες όπως το εμπόριο όπλων και πετρελαιοειδών. Κινώντας τα νήματα μέσα από τις φυλακές, ο Βλαστός διαθέτει δίκτυο δικών του ανθρώπων με επικεντρωμένη δράση σε εκβιασμούς καταστηματαρχών στον χώρο της εστίασης και της διασκέδασης, αλλά και με επέκταση δραστηριοτήτων τα τελευταία χρόνια σε τοποθετήσεις και εκρηκτικών μηχανισμών.
Γνώριμος από παλιά στις διωκτικές αρχές, αλλά και στον χώρο του οργανωμένου εγκλήματος, με απώλειες των δύο αδελφών του Κώστα και Μάρκου στον πόλεμο μεταξύ αντίπαλων ισχυρών συμμοριών, ο Βλαστός επιβίωσε, όπως λένε όσοι τον έχουν γνωρίσει, με ισχυρή θέληση και πείσμα στην επίτευξη των «στόχων» του.
Οι εμπλοκές του παλαιότερα σε δολοφονίες μελών αντίπαλων ομάδων, όπως του Γεράσιμου Ναστούλη και του Δημ. Σπίνου, που είχαν αποδοθεί στην ομάδα των Βλαστών τον οδηγούν στις φυλακές με βαριές κατηγορίες.
Δύο φορές στη δεκαετία του 1990 δραπετεύει και συλλαμβάνεται αργότερα, ενώ το 2009 εμπλέκεται στην πολύκροτη υπόθεση που απασχόλησε τις αρχές για δύο και πλέον χρόνια με τη λεγόμενη δράση του «συνδικάτου του εγκλήματος» και την απαγωγή του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου.
Καταδικάζεται ως βασικός κατηγορούμενος στην υπόθεση του «συνδικάτου» με την πολυσχιδή εγκληματική δραστηριότητα. Στην ογκωδέστατη δικογραφία που σχηματίζεται για την απαγωγή Παναγόπουλου και τη δράση του Βλαστού και των συνεργατών του στο «συνδικάτο» περιλαμβάνονται για πρώτη φορά στοιχεία που συνδέουν τον έγκλειστο κακοποιό με τον χώρο των εκρηκτικών και των όπλων.
Από το καλοκαίρι του 2009, όταν και αποκαλύπτεται η δράση του «συνδικάτου του εγκλήματος», στην αντιτρομοκρατική σημαίνει συναγερμός. Οι υποψίες που για χρόνια υπήρχαν και οι ενδείξεις για σχέσεις της εγχώριας τρομοκρατίας με το οργανωμένο έγκλημα ενισχύονται και ο χώρος των ποινικών διερευνάται πλέον με άλλο μάτι από τις αρχές.
Βεβαίως, ο ίδιος ο Βλαστός αρνείται κάθε σχέση με την εγχώρια τρομοκρατία και τα όποια στοιχεία έχουν προκύψει από τις έρευνες για τοποθέτηση από την ομάδα του εκρηκτικών μηχανισμών, αλλά και την κατασκευή βομβών εντάσσονται στη δράση του οργανωμένου εγκλήματος, αφήνοντας ωστόσο αναπάντητα ερωτήματα.
Το 2011 ο Βλαστός ενισχύει ακόμα περισσότερο τις ενδείξεις για σχέσεις του με τρομοκρατικές ομάδες, όταν διοργανώνει μαζί με έγκλειστους των «Πυρήνων της Φωτιάς» απόδραση από τις φυλακές Κορυδαλλού. Η απόπειρα που εκδηλώνεται με την ομηρία σωφρονιστικών υπαλλήλων τελικά αποτυγχάνει άλλη μια φορά και ο Βλαστός παραμένει στις φυλακές επιχειρώντας να διαχειριστεί τον εγκλεισμό του, αλλά και να διατηρήσει την εκτός φυλακών ισχύ του…
