Με απόλυτη αποτυχία στέφθηκε η χθεσινή Ευρωπαϊκή Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο διατηρώντας την παράδοση των περασμένων ετών που θέλει την Αθήνα να βιώνει κυκλοφοριακό κομφούζιο τη μοναδική ημέρα του χρόνου που οι μετακινήσεις με Μέσα Μαζικής Μεταφοράς είναι δωρεάν. Οι Αθηναίοι αγκιστρωμένοι στο τιμόνι προτίμησαν να μετακινηθούν με τα Ι.Χ. τους.
Ακόμη και ο υπουργός Μεταφορών – Επικοινωνιών Κωστής Χατζηδάκης παραδέχτηκε ότι η συμμετοχή στην ημέρα χωρίς αυτοκίνητο ήταν πολύ περιορισμένη και με χθεσινή του δήλωση τόνισε ότι σε αρκετές περιπτώσεις η δικαιολογία των Αθηναίων ότι δεν τους εξυπηρετούν τα ΜΜΜ ισχύει, ωστόσο όχι σε όλες. «Ασφαλώς η πολιτεία πρέπει να κάνει και κάνει πολλά για τον εκσυγχρονισμό των ΜΜΜ, ιδιαίτερα για την επέκταση των μέσων σταθερής τροχιάς. Χρειαζόμαστε δίπλα μας σε αυτή την προσπάθεια τους πολίτες, χρειαζόμαστε αλλαγή νοοτροπίας», δήλωσε ο κ. Χατζηδάκης.
Για απουσία κοινωνικής συμμετοχής κάνει λόγο ο Σύλλογος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων που αναφέρει ότι «οι μονίμως «παραπονούμενοι» πολίτες, απουσίασαν από την ενεργό συμμετοχή στην πολυδιαφημισμένη κοινωνία των πολιτών και δεν μπήκαν καν στον «κόπο» να τιμήσουν το πνεύμα της εβδομάδας, αφήνοντας το Ι.Χ. τους στο σπίτι». Ευθύνες βέβαια επιρρίπτουν οι συγκοινωνιολόγοι και στην πολιτική ηγεσία και υποστηρίζουν ότι «η Πολιτεία δεν είναι πεπεισμένη ότι πρέπει να αποθαρρύνεται η χρήση ΙΧ».
Τα στοιχεία όσον αφορά τις μετακινήσεις των Αθηναίων με ΜΜΜ είναι αποθαρρυντικά ενώ το ανεπαρκές δίκτυο δεν καθιστά τις αστικές συγκοινωνίες ελκυστικές. Μόλις τέσσερις στις δέκα καθημερινές μετακινήσεις πραγματοποιούνται με κάποιο ΜΜΜ τη στιγμή που στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις το ποσοστό αυτό κυμαίνεται μεταξύ 65% και 70%. Σύμφωνα πάντως με την άποψη των συγκοινωνιολόγων, το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι ότι τα σημαντικά έργα υποδομής δεν συνοδεύονται από κανένα σχεδιασμό. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ενώ η πλειονότητα των μετακινήσεων στην Ευρώπη με ΜΜΜ περιλαμβάνει μετεπιβιβάσεις, το 36% των Αθηναίων επιβατών δηλώνει ότι θα δεχόταν να μετεπιβιβαστεί από ένα λεωφορείο στο μετρό μόνο εάν ο χρόνος της μετακίνησής του θα περιοριζόταν στο μισό τουλάχιστον.
