Κατεπειγόντως λύση στο πρόβλημα των «άδειων» ΤΕΙ αναζητούν το υπουργείο Παιδείας και οι ηγεσίες των ιδρυμάτων, καθώς οι 17.411 θέσεις που θα μείνουν κενές φέτος αποτελούν βαρύ πλήγμα για τη λειτουργία των περιφερειακών ιδρυμάτων, αλλά και τη γενική εικόνα της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Από το 2006, πρώτη χρονιά υιοθέτησης του βαθμολογικού ορίου εισαγωγής για τα ΑΕΙ, «χάθηκαν» περίπου 50.000 θέσεις σε περιφερειακά τμήματα ΤΕΙ και πλέον κινδυνεύουν να κλείσουν περίπου 50 τμήματα, αφού από το 2006 και μετά έχουν ελάχιστους εισακτέους. Φέτος, πέντε τμήματα δεν είχαν ούτε έναν(!) εισακτέο, ενώ 32 τμήματα είχαν μονοψήφιο αριθμό εισακτέων. Οι υποψήφιοι και οι οικογένειές τους -προσμετρώντας την οικονομική δυσπραγία- αρνούνται να «σπαταλήσουν» χρήματα για σπουδές «χωρίς μέλλον». Κάποιοι θα επιλέξουν τα ιδιωτικά κολέγια, που είναι κοντά τους και αποτελούν «εναλλακτική» λύση, όπως τα χαρακτήρισε προ ημερών ο υπουργός Παιδείας κ. Ευρυπίδης Στυλιανίδης, προκαλώντας σφοδρές αντιδράσεις.
Ο λόγος της απαξίωσης των ΤΕΙ; Τα περισσότερα περιφερειακά τμήματα έγιναν χωρίς σχεδιασμό, «στο πόδι», για να εξυπηρετήσουν τις τοπικές οικονομίες -να νοικιαστούν δωμάτια, να γεμίσουν οι καφετέριες…- και για να υπηρετήσουν ψηφοθηρικές στρατηγικές.
Στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας τα νέα ΑΕΙ προβλήθηκαν ως μια καινοτόμος ιδέα στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Το σλόγκαν «κάθε πόλη και σχολή» υιοθετήθηκε από το υπουργείο Παιδείας, το οποίο βομβαρδίστηκε από δεκάδες αιτήματα πόλεων που ζητούσαν την ίδρυση τμήματος. Προφανής στόχος ο «χειμερινός φοιτητικός τουρισμός», που συμβάλλει στην τοπική οικονομία. Σύμφωνα με έρευνα του καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας κ. Λόη Λαμπριανίδη, η συμβολή των φοιτητών στις οικονομίες των νομών της χώρας ξεπερνά τα 450 εκατ. ευρώ ετησίως. Ομως, πλέον, τα περιφερειακά ιδρύματα -πρωτίστως τα ΤΕΙ, αλλά και πολλά από τα περιφερειακά πανεπιστήμια- έχουν αρχίσει να απαξιώνονται στη συνείδηση των φοιτητών. Τα περιφερειακά πανεπιστήμια, χωρίς υποδομές, με «ιπτάμενους» και συμβασιούχους καθηγητές υπολειτουργούν. Ενδεικτικό είναι ότι οι μετεγγραφές από τα περιφερειακά προς τα κεντρικά ιδρύματα αυξάνονται, και έχει υπάρξει περίπτωση περιφερειακό πανεπιστημιακό τμήμα να έχει «αποψιλωθεί» έως και κατά 50%.
Επίσης, από το υπουργείο Παιδείας υπολογίζεται ότι μόνο ο ένας στους πέντε από όσους εισήχθησαν στα ΤΕΙ της περιφέρειας καταφέρνει να πάρει πτυχίο σε εύλογο χρονικό διάστημα. Οι υπόλοιποι περνούν στην κατηγορία των «αιώνιων» σπουδαστών. Από την άλλη, σχεδόν ο ένας στους τέσσερις φοιτητές δεν ζει στην πόλη όπου σπουδάζει, αλλά απλώς ταξιδεύει σε αυτή μόνο για να συμμετάσχει στις εξετάσεις.
Οι καθηγητές, ως λύση, προτείνουν την αλλαγή αντικειμένου στα προβληματικά τμήματα, όμως αυτό δεν πείθει τους υποψηφίους να τα δηλώσουν. Πληροφορίες της «Κ» αναφέρουν ότι υπάρχουν προτάσεις ακόμη και για απορρόφηση ενός «προβληματικού» ΤΕΙ από γειτονικό πανεπιστήμιο. Μήπως όμως αυτό μεταφέρει απλώς τα προβλήματα του ΤΕΙ στο πανεπιστήμιο; Πολλοί, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις, μιλούν για κατάργηση τμημάτων. Κάτι τέτοιο απαιτεί πολιτική τόλμη.
