Φοιτητές της Αρχιτεκτονικής Σχολής από το Πανεπιστήμιο Πατρών, έδωσαν τη δική τους απάντηση για το πώς μπορεί να δοθεί και πάλι ζωή σε ένα χωριό που κάηκε, ώστε να μην το εγκαταλείψουν οι κάτοικοί του. Αφορμή υπήρξαν οι περσινές καταστροφικές πυρκαγιές στον νομό Ηλείας. Επέλεξαν δύο χωριά, τα Ροδινά του Δήμου Ζαχάρως και το Λέπρεο. Μάλιστα τα Ροδινά επελέγησαν, διότι η καταστροφή ήταν σε πολύ μεγάλη έκταση (μετά την Αρτέμιδα και τη Μάκιστο), καθώς επίσης και για το γεγονός, πως στο χωριό ζουν ακόμα πολλά νέα παιδιά. Στο Λέπρεο η ομάδα των φοιτητών που εργάστηκε ασχολήθηκε με τη μεταφορά των κατοίκων του σε έναν νέο οικισμό. Αφορμή η αύξηση της επικινδυνότητας κατολισθήσεων και υποχώρησης του εδάφους μετά τις φωτιές. Οι φοιτητές εργάστηκαν επί έναν χρόνο υπό την καθοδήγηση του κ. Σπύρου Πολλάλη, καθηγητή Σχεδιασμού, Τεχνολογίας και Διαχειρίσης του Πανεπιστημίου Harvard και επισκέπτη καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών. Τα αποτελέσματα της δουλειάς που έκαναν παρουσιάστηκαν στο Πανεπιστήμιο Πατρών, παρουσία του γενικού γραμματέα της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος κ. Σπύρου Σπυρίδωνα, του προέδρου της Αρχιτεκτονικής Σχολής κ. Γεωργίου Πανέτσου, της αρχιτέκτονος πολεοδόμου κ. Κλημεντίας Καραγιάννη συμβούλου του περιφερειάρχη, αλλά και εκπροσώπων του Δημοτικού Διαμερίσματος Ροδινών Ζαχάρως.
Πρωτοποριακή αρχιτεκτονική
Αναφερόμενος στους στόχους του προγράμματος ο κ. Σ. Πολλάλης τόνισε ότι «δεν ήταν απλά η αρχιτεκτονική ανασυγκρότηση του χωριού Ροδινά, αλλά και μέσω αυτής η ανασυγκρότηση της οικονομίας της περιοχής για να μπορέσει να κρατήσει τον κόσμο και παράλληλα να γίνει πόλος έλξης και για άλλους κατοίκους». Και συνέχισε: «Το καλό κλίμα αλλά και η ομορφιά του τόπου είναι δύο παράγοντες για να καταστούν τα Ροδινά πόλος έλξης όχι μόνον για Ελληνες, αλλά και για Ευρωπαίους που θα ήθελαν να ζουν σε μια ωραία περιοχή και να εργάζονται εδώ στέλνοντας μέσω υπολογιστή την εργασία τους στην έδρα της εταιρίας τους».
Σε ό,τι αφορά τώρα την αρχιτεκτονική πλευρά οι φοιτητές ακολούθησαν πρωτοποριακές αρχιτεκτονικές λύσεις που αντανακλούν την παγκοσμιότητα της αρχιτεκτονικής. Μάλιστα σε αυτό το σημείο ο Σ. Πολλάλης υπογράμμισε: «Οταν τα νέα παιδιά μάς δίνουν αυτό το μήνυμα σημαίνει πως πρέπει να ξαναδούμε το θέμα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και να μην αναπαράγουμε με στείρο τρόπο τις παλαιές μορφές, αλλά να το δούμε μέσα από αυτό το πρίσμα». Ενα άλλο ζήτημα που επίσης τίθεται μέσα από το πρόγραμμα όπως σημείωσε είναι αυτό της δημιουργίας νέων πόλεων, στις οποίες θα ενσωματωθούν οι κάτοικοι των πολλών διάσπαρτων χωριών, ώστε να αποτελέσουν νέους δήμους».
Οι φοιτητές που εργάστηκαν υπό την καθοδήγηση και την εποπτεία του κ. Σπύρου Πολλάλη είναι οι: Ευαγγελία Αντωνίου, Μαρίνα Γκολφομίτσο, Αντωνέλλα Θεωδορακάτου, Δήμητρα Καλασούντα, Καλυψώ Καπλάνη, Σουμέλα Καραχάλιου. Βασιλική Κουρκουτσάκη, Ελεονώρα Μαρίνου, Παύλος Μπακαγιάννης, Ικαρος Μπασκόζος. Ελενα Νακοπούλου, Αχιλλέας Ξύδης, Αντώνης Χατζής, καθώς και οι Κοσούκε Μπάντο και Μπάο Βέι από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Τα αποτελέσματα της εργασίας παρουσιάστηκαν πριν από λίγο καιρό από τους καθηγητές κ. Σπύρο Πολλάλη και Γιώργο Πανέτσο σε αρχιτεκτονική συνάντηση στη Σάντα Μπάρμπαρα των ΗΠΑ και εντυπωσίασαν.
