Η «διοχέτευση» εφέτος, μεγάλου αριθμού εισακτέων από τα κεντρικά προς τα περιφερειακά ΑΕΙ, έφερε αυτομάτως και τις ανάλογες αντιδράσεις από τα περιφερειακά ιδρύματα. Οχι βέβαια από εκείνα της «χαμηλής ζήτησης» που κάθε χρόνο έχουν κενές θέσεις. Αντιδρούν αυτά που ιδρύθηκαν τα τελευταία χρόνια, είναι υψηλής ζήτησης από τους αποφοίτους, αλλά διαπιστώνουν τον κίνδυνο να υποβαθμιστούν σε δεύτερης ταχύτητας, αφού οι υποδομές τους δεν επαρκούν για τον αυξανόμενο αριθμό εισακτέων.
Ειδικότερα, μόνιμες ήταν τα προηγούμενα χρόνια οι διαμαρτυρίες κεντρικών πανεπιστημίων και ΤΕΙ για τον μεγάλο αριθμό εισακτέων που όριζε το υπουργείο Παιδείας. Με βάση τα στοιχεία του υπουργείου, τα πανεπιστήμια ζητούσαν δύο εισακτέους και το υπουργείο έστελνε τρεις. Το πρόβλημα ήταν μεγάλο στα παλιά, κεντρικά ιδρύματα, και οξυνόταν ακόμα περισσότερο από τις μετεγγραφές στα μέσα της ακαδημαϊκής χρονιάς. Ομως, φέτος έγινε δραστική ανακατανομή εισακτέων από τα κεντρικά στα περιφερειακά ΑΕΙ, ώστε να τονωθεί οικονομικά η περιφέρεια. Και οι αντιδράσεις… ανακατανεμήθηκαν
Μεγάλη ζήτηση
«Μην μας στέλνετε άλλους φοιτητές. Δεν έχουμε τους καθηγητές, τις αίθουσες, τις υποδομές», διαμαρτύρονται εκπρόσωποι των περιφερειακών πανεπιστημίων και ΤΕΙ, που είδαν τον αριθμό των εισακτέων για την ακαδημαϊκή χρονιά να εκτινάσσεται. Είναι εκπρόσωποι από τμήματα πανεπιστημίων και ΤΕΙ για τα οποία υπάρχει ζήτηση, καθώς κάθε χρόνο δεν υπάρχουν κενές θέσεις.
«Η αύξηση του αριθμού των εισακτέων υποβιβάζει το εκπαιδευτικό έργο», αναφέρει στην «Κ» ο αντιπρύτανης του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης Αθανάσιος Καραμπίνης. Το Δημοκρίτειο υποδέχεται 595 επιπλέον εισακτέους φέτος σε σχέση με πέρυσι. «Οταν έχουμε φτιάξει τμήματα για 100 φοιτητές και έρχονται διπλάσιοι, πώς θα λειτουργήσουμε; Το πρόβλημα είναι τόσο σε υποδομές όσο και σε λειτουργικό κόστος. Πώς θα αξιολογηθούμε σε αυτές τις συνθήκες;», προσθέτει.
«Το Τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών αντιμετωπίζει εξαιρετικά μεγάλο διδακτικό φόρτο λόγω του υψηλού αριθμού εισακτέων σε συνδυασμό με τον μικρό ακόμα αριθμό διδασκόντων και τις ελλιπείς υποδομές που είναι συνάρτηση του μικρού χρόνου λειτουργίας του, μόλις 7 χρόνια», αναφέρει σε έγγραφό της η πρόεδρος του τμήματος στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων κ. Αικατερίνη Ψαρροπούλου. Το τμήμα είναι από τα «νέα» σε σχέση με τα 41 και 34 χρόνια λειτουργίας των αντίστοιχων τμημάτων Βιολογίας σε Πάτρα και Θεσσαλονίκη. «Φέρουμε το υψηλότερο διδακτικό φόρτο σε σχέση με άλλα ομοειδή τμήματα. Τέσσερις φορές μεγαλύτερο από αυτό των Τμημάτων Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και του ΑΠΘ και 5 φορές μεγαλύτερο από του Βιολογικού Πατρών.
Εργαστήρια
Ο μεγάλος αριθμός εισακτέων επιβαρύνει τη λειτουργία των ακόμα ολιγάριθμων εργαστηρίων. Η ανάπτυξη της έρευνας ωστόσο είναι ο κρίσιμος παράγοντας που θα καθορίσει μακροπρόθεσμα τη βιωσιμότητα του Τμήματος επηρεάζοντας και την ποιότητα της προσφερόμενης εκπαίδευσης (διπλωματικές, μεταπτυχιακά, αλλά και επίπεδο προγράμματος προπτυχιακών σπουδών). Και με την ευκαιρία, ποιο θα είναι το νόημα οποιασδήποτε διαδικασίας αξιολόγησης, όταν υπάρχουν τόσο διαφορετικές βάσεις εκκίνησης ανάμεσα σε ομοειδή Τμήματα;», τονίζει η κ. Ψαρροπούλου.
«Η αύξηση του αριθμού των εισακτέων στα τμήματα της περιφέρειας εμφανίζεται ως μέτρο για την αναβάθμισή τους, ενώ στην πραγματικότητα συνιστά de facto υποβάθμιση», λέει στην «Κ» η καθηγήτρια εφαρμογών στο Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου κ. Μαρία Ζουμπούλη. Φέτος το τμήμα πρόκειται να υποδεχτεί 200 φοιτητές (έναντι 170 πέρυσι και 150 πρόπερσι), ενώ την τελευταία πενταετία σταθερά ζητεί κάτω από 80.
«H ρύθμιση του αριθμού των εισακτέων θα έπρεπε να στηρίζεται σε ορθολογική ανάλυση των πραγματικών δεδομένων και να εξυπηρετεί ρητές σκοπιμότητες σε ένα έκαστο των ακαδημαϊκών πεδίων», προσθέτει η κ. Ζουμπούλη.
Από την άλλη το τμήμα διαθέτει αυτή τη στιγμή μόλις έξι μόνιμα μέλη εκπαιδευτικού προσωπικού και πάμπολλους συμβασιούχους διδάσκοντες. Αποδεικνύεται έτσι η χωρίς σχεδιασμό ανάπτυξη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τα προηγούμενα χρόνια. Ιδρύθηκαν νέα τμήματα με μόνο στόχο την απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων και την εξυπηρέτηση μικροκομματικών στόχων υπό τον μανδύα της ανάπτυξης της επαρχίας. Τώρα, τα προβλήματα των περιφερειακών ΑΕΙ οξύνονται και… μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
Μαθήματα φωνητικής στην τουαλέτα
Μάθημα στην, ειδικά διαμορφωμένη για αίθουσα, τουαλέτα ετοιμόρροπου αρχοντικού; Και όμως συνέβη στην Αρτα! Παλαιότερα οι συνήθεις σκηνές συνωστισμού φοιτητών ήταν από τη Νομική Αθηνών. Στη Σβώλου, τη Σαριπόλων, την Οικονομίδου -όλες αίθουσες του παραδοσιακού κτιρίου της οδού Σόλωνος- οι φοιτητές συνωστίζονταν σε βασικά μαθήματα για το πτυχίο. Τώρα, οι εικόνες αυτές έχουν… εξαχθεί και στην περιφέρεια, σε ιδρύματα που όταν ιδρύθηκαν είχαν όλες τις προϋποθέσεις (χώροι, οικόπεδα κ.λπ.) για καλύτερες υποδομές σε σχέση με τα κεντρικά κτίρια Αθήνας και Θεσσαλονίκης.
«Οκτώ σπουδαστές κάναμε μάθημα φωνητικής σ’ έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο τουαλέτας. Η γραμματεία ήταν κάτω από μία σκάλα. Ολα αυτά σ’ ένα αρχοντικό της Αρτας, το οποίο ήταν ετοιμόρροπο» ανέφερε στην «Κ» ο 23χρονος Γιώργος Καρβέλας, σπουδαστής στο Τμήμα Λαϊκής & Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου. «Υπάρχουν πολλά εργαστηριακά μαθήματα στα οποία οι σπουδαστές συνωστίζονται. Εάν θέλεις να βοηθήσεις ένα τμήμα να αναπτυχθεί δεν θα πρέπει να το στηρίξεις σε υποδομές και καθηγητές;» αναρωτιέται ο ίδιος.
Το τμήμα συγκεντρώνει σπουδαστές -είτε 18χρονους μέσω πανελληνίων εξετάσεων είτε μεγαλύτερους με ένα ήδη πρώτο πτυχίο μέσω κατατακτηρίων- οι οποίοι δείχνουν συνειδητοποιημένοι για την επιλογή τους να σπουδάσουν λαϊκή μουσική – ένα αντικείμενο που μοιάζει χαμηλής ζήτησης στην αγορά εργασίας. «Σπούδαζα στο Φυσικό Αθηνών. Ομως, εγκατέλειψα τις σπουδές αυτές, αφού συνειδητοποίησα ότι αυτό με ενδιαφέρει» λέει στην «Κ» ο σπουδαστής του τμήματος, 30χρονος, Νίκος Τσαντάνης. «Είναι ψυχοφθόρο να μην μπορείς να παρακαλουθήσεις λόγω της έλλειψης αιθουσών, χώρων. Στο εργαστηριακό μάθημα της ψαλτικής συγκεντρώνονται 50 σπουδαστές. Πώς θα γίνει μάθημα;». Δηλώσεις σπουδαστών, οι οποίες αποδεικνύουν ότι εάν υπάρχει μεράκι και διάθεση, μπορεί να προοδεύσουν όλα τα τμήματα, μικρής, μεγάλης, μεσαίας ζήτησης. Φτάνει να υπάρχουν και οι υποδομές…
