Για πρώτη φορά ύστερα από, σχεδόν, δύο χρόνια, Εκκλησία και κυβέρνηση κάθησαν σε τραπέζι διαλόγου με καλές διαθέσεις, αφού πρώτα οι σχέσεις τους πέρασαν από τα «σαράντα κύματα» του θέματος της αναγραφής του θρησκεύματος στις πολιτικές ταυτότητες. Κοινός στόχος η αναβάθμιση, τυπικά και ουσιαστικά της εκκλησιαστικής εκπαιδεύσεως. Από την πλευρά της η Εκκλησία ζητεί μεταρρυθμίσεις, οι οποίες θα συμβάλουν στην άνοδο του μορφωτικού επιπέδου των νέων θεολόγων κληρικών. Το καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων φέρεται διατεθειμένο να ικανοποιήσει το αίτημα αυτό, υπό την προϋπόθεση ότι η οποιαδήποτε νομοθετική ρύθμιση δεν θα αντίκειται στις συνταγματικές προβλέψεις. Οπως ξεκάθαρα φαίνεται το υπουργείο αναγνωρίζει στην Εκκλησία το δικαίωμα να έχει τη δυνατότητα να προετοιμάζει και αυτή το αυριανό δικό της δυναμικό και θα τη βοηθήσει προς αυτήν την κατεύθυνση για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, όμως δεν είναι διατεθειμένο να υποβαθμίσει τις πανεπιστημιακές θεολογικές σχολές, ούτε να παραχωρήσει τη διοίκηση των εκκλησιαστικών σχολών ανεξέλεγκτα στην Εκκλησία. Γιατί, και η υποβάθμιση πανεπιστημιακών σχολών, αλλά και η παραχώρηση της διοικήσεως της όποιας σχολής σε άλλον φορέα από το υπουργείο Παιδείας, το οποίο έχει την ευθύνη για κάθε σχολείο που λειτουργεί στη χώρα, θα αποτελούσαν αντισυνταγματικές πράξεις. Πολύ περισσότερο δε, αφού η Εκκλησία είναι ΝΠΔΔ και οι σχολές της δημόσιες.
Παράλληλα, το υπουργείο -επί της ουσίας πλέον- δεν επιθυμεί την αποφοίτηση από τις εκκλησιαστικές σχολές και άλλων καθηγητών θεολόγων, εκτός από εκείνους που αποφοιτούν από τις πανεπιστημιακές θεολογικές σχολές, οι περισσότεροι των οποίων αντιμετωπίζουν πρόβλημα «απορροφήσεως και παραμένουν άνεργοι». Δεν θα δημιουργήσουμε και άλλη στρατιά ανέργων καθηγητών Θεολογίας που εργάζονται, οι πιο πολλοί, σαν γκαρσόνια για να επιβιώσουν», είπε στην «K» στέλεχος του υπουργείου Παιδείας. Γι’ αυτό και οι απόφοιτοι αυτών των Ανωτάτων Εκκλησιαστικών Σχολών, ασχέτως εάν ακολουθήσουν την ιεροσύνη ή όχι, δεν θα έχουν το δικαίωμα να εργαστούν σαν καθηγητές Θεολογίας, αλλά ούτε να συμμετάσχουν σε διαγωνισμούς προσλήψεως του Δημοσίου ως πτυχιούχοι ανωτάτης σχολής.
Στόχος, η αναβάθμιση
Ετσι, λοιπόν, το αίτημα της Εκκλησίας για ανωτατοποίηση των ήδη λειτουργούντων Ανωτέρων Εκκλησιαστικών Σχολών θα γίνει δεκτό με στόχο μόνο την ουσιαστική αναβάθμισή τους, δηλαδή να αποφοιτούν από αυτές πράγματι υψηλής θεολογικής μορφώσεως νέοι που θα ακολουθήσουν τον ιερατικό κλάδο ή, ως λαϊκοί, θα έχει προβλέψει η Εκκλησία να τους απορροφήσει ως κατηχητές, ιεροψάλτες και ό,τι άλλο, αλλά όχι όμως υπό την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου. Αυτοί οι περιορισμοί δημιουργούν τις προϋποθέσεις να επιλέγουν αυτές τις σχολές, μόνον όσοι επιθυμούν να ιερωθούν.
Στον διάλογο μάλιστα που ήδη ξεκίνησε και ηγούνται, από την πλευρά του υπουργείου Παιδείας ο γενικός γραμματέας Θρησκευμάτων κ. Ιωάννης Κονιδάρης και από τη μεριά της Εκκλησίας ο Μητροπολίτης Θηβών κ. Ιερώνυμος, αναμένεται -ανάμεσα στα πολλά θέματα που θα τεθούν και θα συζητηθούν- το υπουργείο να θέσει και αυτό των ήδη αποφοίτων θεολόγων των Πανεπιστημιακών Σχολών που είναι άνεργοι και για τους οποίους -όπως οι ίδιοι πολλές φορές έχουν καταλήξει- δεν έχει ενδιαφερθεί μέχρι τώρα η Εκκλησία.
Οπως χαρακτηριστικά είπε στην «K» άνεργος νέος θεολόγος «το αίτημά μας προς την Ιερά Σύνοδο, να προσλαμβάνονται στις υπηρεσίες της αλλά και για τις ανάγκες των Μητροπόλεων άνεργοι καθηγητές θεολόγοι, έχει αφήσει αδιάφορους τους Ιεράρχες. Διορίζουν συγγενείς τους, ανιψιούς και ανιψιές που δεν έχουν καμία σχέση με την Εκκλησία και τους θεολόγους που αποτελούν το σώμα της Εκκλησίας, μας έχουν γράψει στα παλαιότερα των υποδημάτων τους». Το υπουργείο λοιπόν που γνωρίζει καλά το συγκεκριμένο πρόβλημα, σκέπτεται να αναζητήσει λύσεις, μαζί με την Εκκλησία, φυσικά, και γι’ αυτό το ζήτημα.
Ο διορισμός των καθηγητών
Θέματα επίσης που θα συζητηθούν και ίσως δημιουργήσουν και σημεία τριβής, είναι ο διορισμός των καθηγητών στις εκκλησιαστικές σχολές και τα συμβούλια των επιμέρους οργάνων που θα διοικούν τους διάφορους τομείς της εκκλησιαστικής εκπαιδεύσεως. O Αρχιεπίσκοπος επιθυμεί να διορίζει αυτός μαζί με επιτροπή Ιεραρχών τους καθηγητές, ενώ το υπουργείο αναμένεται να προτείνει κοινή επιτροπή υπό ανώτατο στέλεχος δικό του ή της πανεπιστημιακής κοινότητος ως πρόεδρο. Οσον αφορά δε το θέμα των διαφόρων συμβουλίων, η Εκκλησία θα ζητήσει την πλειοψηφία των μελών σε αυτά, κάτι όμως που δεν φαίνεται διατεθειμένο να δεχθεί το υπουργείο Παιδείας, γιατί αφενός δεν θα ελέγχει πλέον τις συγκεκριμένες σχολές όπως εκ του Συντάγματος ορίζεται και αφετέρου θα ξεσηκωθούν τότε και πολύ δικαιολογημένα και άλλες σχολές και θα ζητούν και τη δική τους «ανεξαρτητοποίηση», δημιουργώντας ακόμη και θέμα συνοχής στον χώρο της Παιδείας.
Εκείνο που πρέπει να θεωρείται σίγουρο, είναι η ανωτατοποίηση των Ανωτέρων Εκκλησιαστικών Σχολών με την ονομασία τους -μάλλον- ως «παραγωγικές», καθώς και η αναβάθμιση των Μέσων Εκκλησιαστικών Σχολών με την ενίσχυση του κράτους και με στόχο μοναδικό, τη δημιουργία νέων γενεών μορφωμένων κληρικών που θα βοηθήσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία μας στο έργο της. Και σε αυτόν τον στόχο συμφωνούν απόλυτα Εκκλησία και κυβέρνηση και η τελευταία μάλιστα, διά του υπουργείου Παιδείας, έχει υποσχεθεί ότι θα συμβάλει καθοριστικά για να πετύχει η προσπάθεια αυτή.
