«Δεν πρόκειται να αφήσουμε να καταστεί η Ελλάδα μια δεξαμενή παράτυπης μετανάστευσης», τόνισε ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, σε συνέντευξη που παραχώρησε σήμερα, Τετάρτη, το πρωί, επισημαίνοντας πως «εφόσον απαιτηθεί, θα υπάρξει μεγαλύτερη αυστηρότητα στα ζητήματα αυτά».
Οπως είπε στον ΣΚΑΪ ο υπουργός Εξωτερικών, «το προηγούμενο του Μαρτίου του 2020 είναι πάρα πολύ σαφές». Υπογράμμισε, όμως, ότι σήμερα «είναι πολύ μεγαλύτερος ο βαθμός δυσκολίας γιατί μιλάμε για ανοιχτή θάλασσα. Από την άλλη, υπάρχουν δυνατότητες από το Διεθνές Δίκαιο που θα εφαρμοστούν». Συγκεκριμένα, ανέφερε πως «εάν συνεχιστεί το φαινόμενο των τελευταίων εβδομάδων με μεγάλα σκάφη γεμάτα κόσμο, τότε να είστε βέβαιοι ότι θα έχουμε μεγάλη αυστηροποίηση του πλαισίου».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του υπογράμμισε πως «η Ελλάδα θα μεριμνήσει ώστε να ελεγχθούν οι μεταναστευτικές ροές» και ότι «θα υπάρξει αυστηρότητα σε ό,τι αφορά την επιτήρηση», ενώ δήλωσε πως «η ορθή εξωτερική πολιτική είναι να έχουμε ισόρροπες διπλωματικές σχέσεις και με τις δύο κυβερνήσεις στη Λιβύη».
«Αυτή τη στιγμή το Σουδάν έχει περίπου 20 εκατ. εκτοπισμένους ανθρώπους από τον εμφύλιο», είχε εξηγήσει νωρίτερα ο κ. Γεραπετρίτης σημειώνοντας πως «είναι μια εν δυνάμει βόμβα στα θεμέλια της Αφρικής, αλλά και της Ευρώπης». Κατά τον κ. Γεραπετρίτη, «η κατάσταση στην Αφρική είναι εξαιρετικά έκρυθμη», ενώ, όπως είπε, «το ίδιο ακριβώς πρόβλημα με την Ελλάδα το έχει και η Ιταλία από τη δυτική Λιβύη».
«Η Ελλάδα οφείλει να συζητά με τη Λιβύη. Αντιλαμβανόμαστε ότι στη Λιβύη επικρατεί σήμερα μια κατάσταση που δεν είναι εξαιρετικά ευοίωνη. Η χώρα περιβάλλεται από πολέμους. Είναι μια χώρα με τεράστια χερσαία και θαλάσσια σύνορα», εξήγησε σε άλλο σημείο, υποστηρίζοντας επίσης πως «δεν εγκαταλείψαμε ποτέ τη Λιβύη, η Λιβύη είναι πάντοτε στο επίκεντρο του δικού μας ενδιαφέροντος, αντιλαμβανόμαστε ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει μια ισόρροπη στάση σε ένα κράτος που τώρα δεν έχει ενιαία εξουσία».
Ως προς το τουρκολιβυκό μνημόνιο, είπε πως «το άκυρο και το ανυπόστατο υφίσταται ανεξαρτήτως του ποιος κυρώνει», γιατί «κατά το Διεθνές Δίκαιο Τουρκία και Λιβύη δεν μπορούν να υπογράψουν μια τέτοια οριοθέτηση γιατί δεν έχουν αντικείμενες ακτές».
