Κάθε φορά που η αντιπολίτευση απειλεί την κυβέρνηση με πρόταση μομφής, η συζήτηση που ακολουθεί είναι η ίδια: Ποιον συμφέρει και ποιον όχι η χρήση του κορυφαίου κοινοβουλευτικού «όπλου» που έχουν στα χέρια τους τα κόμματα της μειοψηφίας. ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δεν συμφωνούν ως προς τον χρόνο που θα πρέπει να προχωρήσουν σε αυτή την κίνηση. Αυτό και μόνον το γεγονός δείχνει τη βαρύτητα που έχει.
Δεν υπάρχει προηγούμενο μεταπολιτευτικά πρόταση δυσπιστίας να έχει παραγάγει αποτέλεσμα και να έχει οδηγήσει στην απώλεια κάποιας πλειοψηφίας. Και στην περίπτωση του δυστυχήματος των Τεμπών, στη Νέα Δημοκρατία βλέπουν πως το αποτέλεσμα θα είναι η συσπείρωσή τους. Η αποτίμηση του κυβερνητικού έργου συνολικά και ο μη περιορισμός στην ατζέντα που θέλει να επιβάλει η αντιπολίτευση είναι το «όπλο» που έχει πάντα στη διάθεσή της η πλειοψηφία. Σε αυτή τη γραμμή ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει πάντα τη δυνατότητα να μετατρέψει την πρόταση δυσπιστίας σε ψήφο εμπιστοσύνης αντιστρέφοντας το ερώτημα προς τους δικούς του βουλευτές. Θα είναι μια συζήτηση –όποτε και αν γίνει– που οι τόνοι θα ανέβουν κατακόρυφα. Η κυβερνητική πλειοψηφία στην τριήμερη διαδικασία θα κερδίσει την εκτόνωση της έντασης. Παράλληλα θα επιχειρήσει να αναδείξει πως ο θόρυβος που έχει προκληθεί αποτελεί μια προσπάθεια εργαλειοποίησης του πόνου των 57 συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας. Από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός «κάψει» το κορυφαίο κοινοβουλευτικό χαρτί της αντιπολίτευσης για έξι μήνες και «καθαρίσει» το πεδίο στο εσωτερικό του, ανοίγει και ο δρόμος του ανασχηματισμού.
Ετσι όπως έχει εξελιχθεί η υπόθεση των Τεμπών, η πρόταση δυσπιστίας για την αντιπολίτευση αποτελεί μονόδρομο. Με αμφισβήτηση της δεδηλωμένης θα ευθυγραμμιστεί με το αίσθημα που υπάρχει στην κοινωνία, περί μη απόδοσης δικαιοσύνης στα Τέμπη. Εχει ήδη πραγματοποιηθεί ένα ογκώδες συλλαλητήριο και η κυβέρνηση δείχνει να έχει κάποιες πρώτες δημοσκοπικές επιπτώσεις. Αν η πρόταση δυσπιστίας συνοδευτεί από άνοδο των ποσοστών των κομμάτων της μειοψηφίας, το αίτημα των πρόωρων εκλογών θα μπει επιτακτικά στον δημόσιο διάλογο. Είναι μια μάχη που εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα χαθεί για την αντιπολίτευση στα χαρτιά, ωστόσο θα φέρει τη Νέα Δημοκρατία σε θέση άμυνας για τους χειρισμούς που έγιναν μετά το δυστύχημα. Η επίθεση στον πρωθυπουργό θα είναι σφοδρή.
Για την αντιπολίτευση –και ειδικά για τα κόμματα της Κεντροαριστεράς– αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποκτήσουν κοινό βηματισμό και να ενωθούν, «κρύβοντας» τόσο τις έως τώρα διαφορές τους όσο και τη μικρή κοινοβουλευτική δύναμη που διαθέτουν. Ο Σωκράτης Φάμελλος ανέφερε από τη Μυτιλήνη πως «ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να έρθει στη Βουλή και να απολογηθεί», ενώ ο Νίκος Ανδρουλάκης επιμένει πως η πρόταση δυσπιστίας θα πρέπει να κατατεθεί όταν η Δικαιοσύνη θα έχει ολοκληρώσει την έρευνά της.
