Ο περίφημος –πλέον– νόμος του 1994 (2215) τον οποίο χρησιμοποίησαν τα τέκνα του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου για να ανακτήσουν την ελληνική ιθαγένεια έχει ένα πολύ ενδιαφέρον πολιτικό παρασκήνιο, που έρχεται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας 30 χρόνια μετά. Εμπνευστής του νόμου ήταν ο 37χρονος τότε Ευάγγελος Βενιζέλος στην πρώτη του κυβερνητική θητεία, στη θέση του «υφυπουργού Προεδρίας», όπως λεγόταν τότε, ουσιαστικά στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου στην κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου. Καλή πηγή της εποχής λέει στη στήλη πως επρόκειτο, αν όχι για την πρώτη, σίγουρα από τις πρώτες νομοθετικές πρωτοβουλίες του φερέλπιδος τότε πολιτικού, στον οποίο διαδραμάτισε κομβικό ρόλο από την αρχή έως το τέλος.
Με την έγκριση του Καραμανλή
Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν τότε ο «Εθνάρχης» Κωνσταντίνος Καραμανλής, με νομικό σύμβουλο τον Προκόπη Παυλόπουλο. Ο πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, που σεβόταν απεριόριστα τον ιδρυτή της Ν.Δ., τον ενημέρωσε για την πρωτοβουλία και ήθελε τη συγκατάθεσή του. Αρχικά ο Καραμανλής δεν συμφώνησε με όλες τις πτυχές του νόμου, θεωρώντας πως σε μερικά σημεία ήταν πολύ σκληρός, με αποτέλεσμα να «στείλει πίσω» τον νόμο με τις παρατηρήσεις του. Εκεί ανέλαβε ξανά ρόλο ο νομομαθής Βενιζέλος και έκανε προσαρμογές, με πηγές της εποχής να λένε ότι «έπαιξε καταλυτικό ρόλο», καθώς ο «νέος νόμος» με τις αλλαγές πήρε την έγκριση του Καραμανλή και τελικά 30 χρόνια μετά «δικαιώνεται», αφού έγινε χρήση του από τα παιδιά του τέως. Ενδιαφέρουσα ιστορική πληροφορία: η Ν.Δ. αποχώρησε από τη συζήτηση στη Βουλή, με τον εισηγητή Γιώργο Σουφλιά να καταγγέλλει το ΠΑΣΟΚ. Προφανώς η Ν.Δ. τότε δεν ήθελε να διαρρήξει τη σχέση της με το πολυπληθέστερο την εποχή εκείνη φιλοβασιλικό κοινό, ενώ αντίθετα το ΠΑΣΟΚ πολιτικά ήταν μόνο κερδισμένο. 30 χρόνια μετά, ο νόμος Βενιζέλου ενώνει Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.
ΣΥΡΙΖΑ κατά ΠΑΣΟΚ
Προκαλεί εντύπωση η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, που αντέδρασε αρνητικά στη διαδικασία που ακολουθήθηκε βάσει του νόμου που έφερε το ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα της Αριστεράς με ανακοίνωσή του λέει πως «η επιλογή του επωνύμου “Ντε Γκρες”, δηλαδή “της Ελλάδας”, είναι προβληματική», καθώς η «ελληνική έννομη τάξη δεν αναγνωρίζει τίτλους ευγενείας, κάτι που επιχειρείται να υπονοηθεί υπόγεια». Πράγματι το Σύνταγμα δεν προβλέπει τίτλους ευγενείας, αλλά το συγκεκριμένο επώνυμο έχει ήδη χρησιμοποιηθεί από τον Μιχαήλ, ενώ υπάρχει και μία ακόμη λεπτομέρεια: με τον νόμο του ΠΑΣΟΚ τα παιδιά του Κωνσταντίνου αποδέχονται το Σύνταγμα της Ελλάδας, δηλαδή την Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Πρωθυπουργός δύο χωρών
Η κ. Μελόνι χθες ένιωσε μια αδιαθεσία και δεν μπόρεσε να δώσει το «παρών» στις εργασίες της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Δεν την αναπλήρωσε όμως κάποιος Ιταλός, αλλά ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ναι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης χθες εκτέλεσε χρέη «πρωθυπουργού Ελλάδας και Ιταλίας», αφού ήταν αυτός που εκπροσώπησε την Ιταλίδα πρωθυπουργό. Πέραν πάντως του αστεϊσμού περί πρωθυπουργού δύο χωρών, καθώς ο Μητσοτάκης είναι πρωθυπουργός μόνο της Ελλάδας, το να εκπροσωπεί τη γείτονα χώρα, έστω και λόγω της αδιαθεσίας της κ. Μελόνι, δείχνει τη στενή σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ Αθήνας και Ρώμης. Και δεν είναι λίγο.
