Το ημερολόγιο «έδειχνε» Δεκέμβριο, όπως τώρα, ακριβώς δέκα χρόνια πριν, όταν η ειδησεογραφία κατέγραφε και πάλι αυξημένο αριθμό ανεξάρτητων βουλευτών. Οπως και στην παρούσα συγκυρία, έτσι και εκείνο τον Δεκέμβριο ο αριθμός αυτός έφθανε στους 24 βουλευτές που διέθεταν μεν κοινοβουλευτική έδρα, αλλά όχι εντός του κόμματος με το οποίο είχαν εκλεγεί.
Ηταν ακόμα ένας μήνας από τους πολλούς ταραγμένους της μνημονιακής κρίσης, σε αντίθεση με τα σημερινά δεδομένα. Και είναι αυτή η διαφορά στις συνθήκες που κάνει την παρούσα κατάσταση της «κινούμενης άμμου» εντός της εθνικής αντιπροσωπείας να προσλαμβάνει πρωτόγνωρα χαρακτηριστικά. Ατύπως, η «ομάδα» των βουλευτών που είτε παραιτήθηκαν από την κοινοβουλευτική ομάδα με την οποία εξελέγησαν είτε διαγράφηκαν από αυτή με διάφορες αφορμές και αιτίες αποτελεί την 4η σε ισχύ δύναμη στη Βουλή που αναδείχθηκε μόλις ενάμιση χρόνο πριν. Βρισκόταν, τουλάχιστον έως χθες το βράδυ –λίγες ώρες πριν από την έναρξη της συζήτησης του προϋπολογισμού–, μόλις δύο έδρες «πίσω» από τον ΣΥΡΙΖΑ και διαθέτει τρεις περισσότερους βουλευτές από το ΚΚΕ.
Μεταξύ των ανεξαρτήτων, «πρώτη δύναμη» αποτελούν οι δέκα που προέρχονται από τον ΣΥΡΙΖΑ: Ευ. Αποστολάκης, Αλεξ. Αυλωνίτης, Ράνια Θρασκιά, Αθηνά Λινού, Κυριακή Μάλαμα, Π. Παππάς, Γιώτα Πούλου, Ι. Σαρακιώτης, Θεοδώρα Τζάκρη, Ραλλία Χρηστίδου. Ακολουθούν οι επτά προερχόμενοι από τους Σπαρτιάτες (Γ. Ασπιώτης, Διον. Βαλτογιάννης, Μ. Γαυγιωτάκης, Ι. Δημητροκάλλης, Χαρ. Κατσιβαρδάς, Γ. Μανούσος, Κ. Φλώρος), τρεις από τη Ν.Δ. (Μάριος Σαλμάς, Αντώνης Σαμαράς και Λευτέρης Αυγενάκης – με τον τελευταίο, ωστόσο, να συνεχίζει να ψηφίζει θετικά τα κυβερνητικά νομοθετήματα), δύο από την Πλεύση Ελευθερίας (Αρετή Παπαϊωάννου και Μ. Χουρδάκης), ενώ από μόνον μία απώλεια έχουν το ΠΑΣΟΚ (Μπαράν Μπουρχάν) και η Ελληνική Λύση (Παύλος Σαράκης).
Στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις κυκλοφορούν σενάρια πως δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να καταγραφεί το αμέσως προσεχές διάστημα διεύρυνση του ήδη υψηλότατου αριθμού ανεξάρτητων βουλευτών. Ωστόσο, το ενδιαφέρον φαίνεται να επικεντρώνεται πια στις διεργασίες που δρομολογούνται στο παρασκήνιο προκειμένου να διερευνηθούν οι πιθανότητες είτε συγκρότησης ακόμα μιας «κοινοβουλευτικής ομάδας» από μέρος των ανεξαρτήτων –με τη σκέψη των περισσοτέρων να εστιάζει στους βουλευτές που κινούνται στο περιβάλλον Κασσελάκη– είτε προσέγγισης – συνεργασίας ορισμένων εκ των ανεξαρτήτων με κάποιες από τις ήδη εννέα Κ.Ο. της σημερινής Βουλής, αυξάνοντας τη δύναμή τους έστω και οριακά. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής (άρθρο 15 παρ. 1) «ο ελάχιστoς απαιτoύμενoς αριθμός βoυλευτών για τη συγκρότηση μιας κoινoβoυλευτικής ομάδας oρίζεται σε δέκα».
Στα αχαρτογράφητα κοινοβουλευτικά νερά, πολλά αναμένεται να διαφανούν ή και να κριθούν μεταξύ άλλων στις ψηφοφορίες του αμέσως προσεχούς διαστήματος: κατά χρονική σειρά, προηγείται αυτή της ερχόμενης Κυριακής, επί του κρατικού προϋπολογισμού. Θα ακολουθήσει, εντός του επόμενου διμήνου, η διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στα ενδιαφέροντα των συμπτώσεων σε επίπεδο συμβολισμών είναι ότι οι ανεξάρτητοι βουλευτές αποτέλεσαν και στην προ δεκαετίας περίπτωση –όπως αναφέρθηκε στην αρχή– ιδιαίτερη πτυχή κατά την τότε κοινοβουλευτική διαδικασία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας: «Πέντε θετικές ψήφους απέσπασε από τους ανεξάρτητους βουλευτές η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα, κατά την πρώτη ψηφοφορία για την Προεδρία της Δημοκρατίας στη Βουλή. Δεκαπέντε εξ αυτών ψήφισαν “παρών”, ενώ τέσσερις απουσίαζαν», έγραφε σχετικά η «Κ» (17/12/2014).
