Σε ειδική τελετή, παρουσία της ΠτΔ, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, ο πρώην πρωθυπουργός, τέως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρώην πρόεδρος του ΣτΕ, Παναγιώτης Πικραμμένος, αναγορεύθηκε την Τρίτη επίτιμος διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η αναγόρευση πραγματοποιήθηκε στη Μεγάλη Αίθουσα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η τελετή ξεκίνησε με την προσφώνηση του πρύτανη του ΕΚΠΑ, Γεράσιμου Σιάσου, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο υπουργός Παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης. Η παρουσίαση του έργου και της προσωπικότητας του Παναγιώτη Πικραμμένου έγινε από τον καθηγητή Δημοσίου Δικαίου της Νομικής, Γεώργιο Δελλή.
Ακολούθησε η αναγόρευση του πρώην πρωθυπουργού και η ανάγνωση του ψηφίσματος της αναγόρευσης και του διδακτορικού διπλώματος από τον κοσμήτορα της Νομικής Σχολής, Κωνσταντίνο Χριστοδούλου, ενώ επιδόθηκε τιμητικό μετάλλιο στον κ. Πικραμμένο από τον κ. Σιάσο.
Κατά την ομιλία του, ο κ. Πικραμμένος αναφέρθηκε στον ρόλο της Δικαιοσύνης και έθεσε το ρητορικό ερώτημα, εάν έχει «πολιτικό» ρόλο το Συμβούλιο της Επικρατείας, απαντώντας ο ίδιος πως «ναι, έχει». «Θεωρώ ότι ασκεί “πολιτικό” ρόλο κάθε όργανο ή θεσμός, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να ασκήσει επιρροή σε αποφάσεις που λαμβάνονται σε κυβερνητικό επίπεδο και που επηρεάζουν το κοινωνικό σύνολο ή μέρος αυτού», εξήγησε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, «εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι ο δικαστής δεν έχει ευχέρεια επιλογών, αφού είναι υποχρεωμένος να ακολουθήσει αυτό που του υπαγορεύει ο νόμος». «Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Στην πραγματικότητα ο δικαστής έχει ευχέρεια τόσο στην αξιολόγηση των πραγματικών περιστατικών όσο και κατά την εφαρμογή του κανόνα δικαίου. Ο δικαστής ερμηνεύει τον νόμο (και η ερμηνεία αυτή δεν είναι στατική) ή και συμπληρώνει τα κενά του νόμου. Μπορεί επίσης να δημιουργήσει νομολογιακούς κανόνες (η νομολογία ως πηγή δικαίου). Υπάρχουν λοιπόν αρκετά περιθώρια για τον δικαστή κατά την ερμηνεία και εφαρμογή του νόμου», τόνισε.
Παράλληλα, ο κ. Πικραμμένος, ανέφερε: «Πάμε τώρα ειδικότερα στον διοικητικό δικαστή και σε αυτόν του Συμβουλίου της Επικρατείας. Από τη στιγμή που η πολιτική εξουσία υπήχθη οικειοθελώς στον έλεγχο των διοικητικών πράξεων που εκδίδει, πιστεύω ότι ο ρόλος του δικαστή εισχωρεί αυτόματα στο πεδίο της πολιτικής. Εφόσον ο διοικητικός δικαστής έχει την εξουσία να κρίνει τις σχέσεις μεταξύ διοικήσεως και διοικουμένων, οι αποφάσεις του ασκούν εκ των πραγμάτων επιρροή στο πολιτικό πεδίο».
«Ο διοικητικός δικαστής είναι ο δικαστής της διοικήσεως. Ομως, η διοικητική δράση είναι ένα από τα μέσα, το κυριότερο ίσως, υλοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής. Ετσι, και μόνο από το γεγονός ότι έχει την εξουσία να ακυρώσει διοικητικές πράξεις, πιστεύω ότι ο δικαστής έχει, εντέλει, έναν “πολιτικό” ρόλο», είπε επίσης.
«Ο δικαστής πρέπει πάντα να δίνει λύσεις που δεν ξεφεύγουν από τη νομιμότητα. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να επιλύει κοινωνικά και άλλα προβλήματα, χωρίς να εμποδίζει τη δράση της διοικήσεως, αλλά να την εκλογικεύει. Αυτά ισχύουν ιδιαίτερα σε περιόδους έντονων πολιτικών και οικονομικών προβλημάτων και αναταραχών, όπου το κοινωνικό συμβόλαιο κινδυνεύει να διαρραγεί. Στις οριακές αυτές περιπτώσεις αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο ο εξισορροπητικός ρόλος του δικαστή. Γι’ αυτό πιστεύω ότι ο δικαστής, ιδιαίτερα του Συμβουλίου της Επικρατείας, πρέπει πέρα από τις νομικές γνώσεις να έχει ευρύτητα πνεύματος και αντίληψη των προκλήσεων και προβλημάτων της σύγχρονης εποχής», ανέφερε κατά την ομιλία του ο κ. Πικραμμένος.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
