Αύξηση εξαγωγών και επενδύσεων, ισχυρή ανάκαμψη και ποιοτική αναβάθμιση παραγωγικών δυνατοτήτων καταγράφει ο ΟΟΣΑ στην πρόσφατη έκθεσή του για τη χώρα μας, επισημαίνοντας ότι η ελληνική οικονομία κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση. Αυτό πιστοποιείται και από την πορεία των εσόδων. Τα έσοδα από ΦΠΑ έχουν εκτιναχθεί, ενώ συνολικά η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής έχει αποφέρει στα δημόσια ταμεία πολύ παραπάνω από τα αναμενόμενα.
Η κυβέρνηση τονίζει πως εφαρμόζει μια φορολογική πολιτική που αποφέρει εντυπωσιακά έσοδα και ανοίγει τον δρόμο για κοινωνικές παρεμβάσεις, για οικονομική ανάπτυξη που επιστρέφει στην κοινωνία, χρηματοδοτώντας πολιτικές με έντονο κοινωνικό και αναπτυξιακό αποτύπωμα. Σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση κινείται το πάγιο αίτημα του φαρμακευτικού κόσμου, των ασθενών και της επιστημονικής κοινότητας, που δεν είναι άλλο από την αύξηση του δημόσιου προϋπολογισμού για το φάρμακο.
Η χρόνια υποχρηματοδότηση της υγείας δεν μπορεί να αποκατασταθεί με θετικές μεν, ανεπαρκείς δε, κινήσεις όπως η αύξηση του προϋπολογισμού του υπουργείου Υγείας κατά 346 εκατ. ευρώ. Τη στιγμή που ακόμα η χώρα απέχει από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο στις δημόσιες δαπάνες υγείας. Ειδικά για το φάρμακο, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα σε σχέση με τους υπόλοιπους παρόχους, καθώς οι υποχρεωτικές επιστροφές κινούνται σε πρωτοφανή επίπεδα, απολύτως μη βιώσιμα για τις επιχειρήσεις. Το σύνολο των υποχρεωτικών εκπτώσεων και επιστροφών έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, καθιστώντας τη φαρμακοβιομηχανία τον κύριο χρηματοδότη της φαρμακευτικής περίθαλψης των Ελλήνων. Όμως, και οι ίδιοι οι ασθενείς έχουν σημαντικές επιβαρύνσεις, μέσω συμμετοχής και out of pocket πληρωμών.
Οι σοβαρές επιπτώσεις της υποχρηματοδότησης πλήττουν τόσο την καινοτομία όσο και τα παλαιά οικονομικά φάρμακα. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, λιγότερα καινοτόμα φάρμακα έρχονται στη χώρα και με σημαντική καθυστέρηση. Επίσης, παλαιές καταξιωμένες θεραπείες που στηρίζουν το σύστημα περίθαλψης βρίσκονται σε οριακό σημείο, καθώς διατίθενται ήδη σε πολύ χαμηλές τιμές και έχουν επιβαρυνθεί με δυσβάστακτες πρόσθετες επιβαρύνσεις.
Η Πολιτεία χρειάζεται να αυξήσει τη δημόσια χρηματοδότηση και να δημιουργήσει επιτέλους ένα σταθερό χρηματοδοτικό περιβάλλον. Γι’ αυτό απαιτούνται συντονισμένες ενέργειες από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και μια εθνική στρατηγική για το φάρμακο, που θα διασφαλίζει καθολική και έγκαιρη πρόσβαση σε όλες τις αναγκαίες θεραπείες για τους ασθενείς, αμβλύνοντας τις ανισότητες, θα ενισχύει τη βιωσιμότητα του συστήματος υγείας και θα διασφαλίζει επίσης τη βιωσιμότητα των φαρμακευτικών επιχειρήσεων. Αυτή ακριβώς είναι πολιτική με έντονο κοινωνικό και αναπτυξιακό αποτύπωμα.
