Κύριε διευθυντά
Σύμφωνα με τον νόμο 4067/2012, τα «διατηρητέα δέντρα» ενός οικοπέδου δεν επιτρέπεται να κοπούν και στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα πλατάνια, οι βελανιδιές, οι ελιές, οι κληματαριές, τα κυπαρίσσια και τα πεύκα.
Ανέτρεξα πρόσφατα τον νόμο γιατί στην εποχή και στην περιοχή που ζω, ώρες ώρες νομίζω ότι το δίκαιο το χάνουμε και χάνουμε και τη λογική μας!
Πιο συγκεκριμένα, ζω στη ∆ροσιά, στον ∆ήμο ∆ιονύσου, από παιδί, από το 1979. Για να πω το τετριμμένο «κάθε πέρυσι και καλύτερα» όσον αφορά τον σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον δυστυχώς βλέπω ότι μάλλον ισχύει.
Αλλιώς δεν καταλαβαίνω πώς δεν υφίστανται κυρώσεις όσοι χτίζουν όλο το οικόπεδό τους, έχοντας εξαφανίσει όλο το πράσινο!
Προφανώς η λογική της παράνοιας: εύφλεκτο το πεύκο ας το κόψουμε, οδηγεί ανθρώπους –δεν είμαι σίγουρη πώς να τους αποκαλέσω– στην πλήρη εξόντωση του διαρκώς βαλλομένου πνεύμονα της Αττικής: του πεύκου!
Οι ευαισθητοποιημένοι δημότες, που νιώσαμε αγανάκτηση και απελπισία τόσες φορές με τις εκτεταμένες πυρκαγιές, κάνουμε ομάδες εθελοντών, άλλοτε για καθαρισμό του δάσους κι άλλοτε για πυροφύλαξη. Ταυτόχρονα όμως εγκαθίστανται όσοι κυκλοφορούν μόνο με τα αυτοκίνητά τους και θεωρούν τον δήμο μας απόδειξη του νεοπλουτισμού τους. Αυτοί ανενόχλητοι μετατρέπουν την άλλοτε καταπράσινη γειτονιά μας σε μια ακόμα τσιμεντωμένη και θλιβερά απρόσωπη περιοχή.
Ειλικρινά δεν ξέρω πότε και πώς, αλλά αισθάνομαι το χρέος να σταματήσω αυτό το καταστροφικό έργο.
