Κύριε διευθυντά
Εγραψα αυτή την επιστολή μετά την απόλαυση του 42ου Μαραθωνίου της Αθήνας που βιώσαμε την 9/11/2025.
Θα ξεκινήσω από τον αποκλεισμό του Κέντρου της πόλης μας, συχνά πυκνά, σε αντίστοιχες εκδηλώσεις, που φέρνουν τους κατοίκους του σε δύσκολη θέση. Στον Κλασικό Μαραθώνιο, όμως, δεν υπήρξε καμία δυσαρέσκεια ιδίως βλέποντας τους συμμετέχοντες αθλητές και το κοινό, το οποίο πιο πυκνό από άλλες χρονιές χειροκροτούσε, ενθάρρυνε και συμμετείχε στην προσπάθεια συνέχισης αρκετών κατάκοπων –αλήθεια, πόση ψυχική δύναμη απαιτήθηκε για να τερματίσουν– αθλητών όλων των ηλικιακών κατηγοριών.
Ειλικρινά ένιωσα να συμμετέχω με τα εγγόνια μου (οι γονείς τους έλαβαν μέρος στους αγωνιστικούς δρόμους της Γιορτής) σε ένα πραγματικό πανηγύρι με κοσμιότητα, ενθουσιασμό και κυρίως ψυχική συμμετοχή. Προσοχή, πανηγύρι και όχι πανηγυράκι κακής ποιότητας.
Εύχομαι του χρόνου να μπορέσω να συμμετάσχω και εγώ και τα εγγόνια μου σε κάποια από τις διαδρομές και ο Μαραθώνιος να φτάσει σε αριθμό και τον 100ό και θα παρακαλέσω να μην κλείνει το Κέντρο για άλλες διοργανώσεις όσο και αν ο σκοπός είναι ευγενής. Εχουμε και οι κάτοικοι δικαιώματα.
*Αθήνα
