Κύριε διευθυντά
Διάβασα στην «Καθημερινή» (φ. 31/10/25) ρεπορτάζ για την 36χρονη Κωνσταντίνα-Ελένη Καρακάση, την πρώτη γυναίκα χειρουργό που πραγματοποίησε μεταμόσχευση ήπατος. Θα πρόκειται για μια ταλαντούχο χειρουργό, αφού ο διευθυντής της τής εμπιστεύθηκε μια τόσο σοβαρή εγχείρηση. Πρόσεξα όμως ότι εργάζεται ως επικουρική επιμελήτρια Β΄, δηλαδή στη χαμηλότερη βαθμίδα της ιεραρχίας του ΕΣΥ. Αμέσως θυμήθηκα τους πολλούς αντίστοιχης ηλικίας μετανάστες από διάφορες ασιατικές χώρες, αλλά και από την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία, συχνά με σπασμένα αγγλικά, που υπηρετούν σε θέσεις καθηγητή ή διευθυντή κλινικής σε άλλες χώρες, όπως π.χ. το Ηνωμένο Βασίλειο. Σε αυτές τις χώρες, εάν διακρίνουν ένα ταλέντο, του προσφέρουν ελκυστικές θέσεις με τις αντίστοιχες απολαβές για να τους κρατήσουν. Σε εμάς πρέπει να ακολουθηθεί η «επετηρίδα» ακόμη και για τα εξαιρετικά ταλέντα. Ισως φοβόμαστε τον «ελιτισμό» ή προσπαθούμε να αποφύγουμε τον νεποτισμό. Ωστόσο ο νεποτισμός και η οικογενειοκρατία βρίσκουν τους τρόπους της και καλά κρατούν, και αφήνουμε τα ταλέντα να αναζητήσουν τον δρόμο τους στο εξωτερικό.
*Καρδιολόγος
