Κύριε διευθυντά
Οφείλω να ομολογήσω ότι με έκπληξη διάβασα (φ. 18/10/2025) στο άρθρο του έγκριτου συνεργάτη σας κ. Σάκη Μουμτζή με τίτλο «15 Οκτωβρίου 1944: προοίμιο σύγκρουσης» να αναφέρεται η λέξη «Κουκουέδες» δύο φορές.
Η έκπληξή μου οφείλεται στο γεγονός ότι τη λέξη αυτή –όχι μόνο σήμερα αλλά για δεκαετίες– ως παραπέμπουσα σε εμφυλιακές καταστάσεις και ίσως στην πλέον ανώμαλη πολιτική εποχή της σύγχρονης Ελλάδας ούτε από συντηρητικούς αστούς με κάποιες εξαιρέσεις την διαβάζαμε ή την ακούγαμε. Θα πρέπει να μη λησμονούμε τον «σασμό» μεταξύ του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ και του τότε ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Χαρίλαου Φλωράκη και τη συμμετοχή του τελευταίου στην κυβέρνηση Τζαννετάκη το 1989.
Η εθνική τραγωδία του εμφυλίου, ή όπως ο καθένας την ονομάζει, ανήκει ανεπιστρεπτί στο παρελθόν, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μεταφέρει τις μαύρες ιστορικές κηλίδες του στο παρόν και στο μέλλον του Εθνους και του Λαού μας.
Απάντηση
Ευχαριστώ πρωτίστως τον κ. Μιχάλη Αλ. Βαρότσο για την επικοινωνία. Είναι προφανές νομίζω ότι χρησιμοποιώ ορολογία της εποχής. Αυτό προκύπτει και από τη χρήση της λέξης «εθνικιστές» και για την άλλη πλευρά. Ως προς τα λοιπά συμφωνώ απολύτως με τον επιστολογράφο.
Σάκης Μουμτζής
