Κύριε διευθυντά
Η ποντοπόρος ελληνική ναυτιλία κατέχει αδιαμφισβήτητα ηγετική θέση παγκοσμίως. Ελέγχοντας τουλάχιστον το 25% της παγκόσμιας χωρητικότητας δεξαμενοπλοίων και φορτηγών ξηρού φορτίου, συνομιλεί επί ίσοις όροις με την παντοδύναμη Κίνα, συνδιαλέγεται με τα κέντρα αποφάσεων της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, συμμετέχει καθοριστικά σε όλους τους σημαίνοντες διεθνείς οργανισμούς θαλάσσιων μεταφορών και περιβάλλοντος, πρωτεύοντος του ΙΜΟ (International Μaritime Organisation) του οποίου ηγήθηκε επαξίως για πολλά χρόνια (2003-2011).
Το εκκρεμές ζήτημα καθαρών καυσίμων (Net Zero Framework) έχει δημιουργήσει πολλαπλά αδιέξοδα και αντιθέσεις, όχι μόνο ανάμεσα στις Βρυξέλλες, την Ουάσιγκτον και το Πεκίνο αλλά ταυτόχρονα στις ναυτιλιακές εταιρείες που προσπαθούν να προγραμματίσουν ναυπηγήσεις, εκτελέσεις μακροχρόνιων συμβολαίων, συμμορφώσεις με νομικές και ασφαλιστικές απαιτήσεις σε λιμάνια, κλειστές θάλασσες όπως η Μεσόγειος, διεθνείς διαύλους όπως της Μάγχης ή της Μαλάκκας.
Ισως ο βασικότερος συντελεστής των αδιεξόδων και αντιθέσεων είναι η προφανής γενική έλλειψη καθαρών καυσίμων. Το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG και LPG), η αιθανόλη και η μεθανόλη όχι μόνο δεν επαρκούν για τις ανάγκες του παγκόσμιου εμπορικού στόλου, αλλά δεν εκπληρούν ούτε τις ανάγκες των θαλάσσιων μεταφορών, ούτε καν τις νομότυπες γραφειοκρατικές απαιτήσεις των Βρυξελλών. Η απόρριψη περιβαλλοντικών κριτηρίων από τις ΗΠΑ εκφράζεται τελείως απαξιωτικά: «Οι ΗΠΑ δεν θα ανεχθούν αυτή την παγκόσμια πράσινη νέα απάτη επιβαρύνσεων στη ναυτιλία και δεν θα την εφαρμόσουν με κανένα τρόπο». Παρά την ιδιοτελή, δήθεν συμβιβαστική παρέμβαση της Κίνας στην πρόσφατη συνεδρίαση του ΙΜΟ, κάθε σχετική απόφαση αναβλήθηκε για τουλάχιστον έναν χρόνο, εξέλιξη πρωτοφανή για το διεθνές κύρος του ΙΜΟ. Παράλληλα, η πρωτοφανής αυτή αντιξοότητα για την ποντοπόρο ναυτιλία δημιουργεί ανυπολόγιστες συνέπειες και μεγάλες αυξήσεις του κόστους μεταφορών.
Το διεθνές αυτό αδιέξοδο προσφέρει μία μοναδική, ανεπανάληπτη ευκαιρία για την Ελλάδα, οι ναυτιλιακές παραδόσεις της οποίας διαθέτουν ηγετικό κύρος παγκοσμίως. Η αναγκαία συμβιβαστική, μεταβατική πρόταση εργασίας για την ποντοπόρο ναυτιλία βάσει μελετημένων τεχνικών και επιστημονικών προδιαγραφών θα ήταν ενδεδειγμένο να προέλθει από την ελληνική κυβέρνηση/ΥΕΝ σε συνεργασία με την πλήρως αξιόμαχη Ε.Ε.Ε. και τους επαΐοντες που αντιπροσωπεύει. Η πρόταση θα πρέπει να προβάλει την αδιαμφισβήτητη ταυτότητα της Ελλάδας σαν ανεξάρτητης ναυτιλιακής δύναμης, αποστασιοποιημένης από σκοπιμότητες της διεθνούς πολιτικής. Ταυτόχρονα, θα ενσωματώνει τις πρακτικές ανάγκες καυσίμων των θαλάσσιων μεταφορών και τις συνεχείς τεχνικές εξελίξεις σε ναυπηγήσεις και μηχανικά μέσα, συνδυάζοντας συγκεκριμένα κριτήρια και ποιοτικούς ελέγχους.
Η συμβιβαστική, μεσοπρόθεσμη λύση των αδιεξόδων που αντιμετωπίζει η διεθνής ναυτιλία προσφέρει μία καλοδεχούμενη, ευνοϊκή πρόκληση την οποία η ναυτομάνα Ελλάδα οφείλει να αποδεχτεί και να αναδείξει με εμπεριστατωμένες προτάσεις μέσω του ΙΜΟ. Ο κόσμος της ελληνικής ναυτιλίας διαθέτει ικανότατα στελέχη όλων των ειδικοτήτων. Ο διορατικός πρωθυπουργός μας θα πρέπει να καλέσει άμεσα τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας να δραστηριοποιήσει μία ολιγομελή επιτροπή ναυτο-τεχνοκρατών που θα υλοποιήσει το εθνικό αυτό έργο με ευθύνη και σοφές αποφάσεις. Η διεθνής ναυτιλία θα ακούσει με προσοχή.
