Κύριε διευθυντά
Δεν είναι ούτε «ντεζαβού» ούτε «ντεζαβί». Είναι «déjà vu» και επειδή οι φθόγγοι «j» και «u» δεν έχουν αντίστοιχους στα ελληνικά, απλώς κατακρεουργούμε τη γαλλική φράση όταν επιχειρούμε να την αποδώσουμε κάνοντας χρήση του ελληνικού αλφαβήτου. Αναφέρομαι στην επιστολή της κ. Μαρίας Βανδώρου («Κ», 8/10/2025) και θα γίνω λίγο αυστηρότερος, σημειώνοντας ότι δεν υπάρχει «βι» λεπτό και «βι» παχύ. Υπάρχει μόνο «vu», και μια ελάχιστη γνώση της γαλλικής θα μάς υποδείξει πώς προφέρεται. Κάποτε, η γραφή «βυ» (με ύψιλον) έδινε την υποψία της ορθής προφοράς. Σήμερα, ο άστοχος κανόνας να χρησιμοποιείται η «απλούστερη» ελληνική γραφή για την απόδοση ξένων λέξεων αποπροσανατολίζει τον ανυποψίαστο αναγνώστη και φέρνει στον νου τη διαβόητη σχέση μεταξύ «corrompu» και «Κορωπί», ή «jamais» και «ζαμέ» που προκάλεσε την πανελλήνια θυμηδία πριν από λίγα χρόνια…
Είναι λοιπόν, πιστεύω, προτιμότερη η χρήση της πρωτότυπης ξενικής γραφής, τουλάχιστον για τις κάπως γνωστές ευρωπαϊκές γλώσσες. Και, βέβαια, ακόμη προτιμότερη η απόδοση, ει δυνατόν, στα γνήσια ελληνικά, αναζητώντας την αντίστοιχη λέξη ή φράση μέσα στο πλούσιο λεξιλόγιο της δικής μας γλώσσας.
*Φιλοθέη
