Κύριε διευθυντά
Τελευταίως διαβάζουμε πολλά δημοσιεύματα σχετικά με την εξέλιξη των σιδηροδρομικών μεταφορών στη χώρα μας.
Το ενδιαφέρον των πολιτών σχετικά μ’ αυτό το θέμα φαίνεται και από το πλήθος των επιστολών αναγνωστών της «Κ» που συνεχώς αυξάνεται. Ολα όμως τα δημοσιεύματα είναι γενικόλογα, αναφέρονται στην ιστορία του σιδηροδρόμου, υμνούν τις καλές εποχές του ή επικρίνουν το σημερινό κατάντημα, αλλά δεν θέτουν τον δάκτυλον εις τον τύπον των ήλων.
∆ηλαδή τις πταίει.
∆εν έχει γίνει μια εις βάθος δημοσιογραφική έρευνα για το σκάνδαλο της ανακατασκευής και εν συνεχεία της εγκατάλειψης της γραμμής Κρυονερίου – Αγρινίου, ούτε για το σκάνδαλο του αποκλεισμού της Πάτρας από τη διέλευση της νέας γραμμής με το ανόητο βέτο του δημάρχου που θέλει το τρένο να περάσει υπογείως! (αλήθεια, σε ποια πόλη του κόσμου είδε τα τρένα να περνάνε υπογείως;), ούτε για τη μείωση στο όριο της παύσης πολλών δρομολογίων στη Βόρειο Ελλάδα, ενώ τελευταία ακούγεται το ανήκουστο, με πρόταση του ΤΕΕ μάλιστα εξ όσων λέγονται, να ξηλώσουν τις γραμμές που παλαιού μετρικού δικτύου της Πελοποννήσου και να το κάνουν ποδηλατόδρομο!
Αντί το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών να αποτελέσει αφορμή αναβάθμισης και εκσυγχρονισμού του σιδηροδρόμου, συνέβη το αντίθετο και κατέληξε να αποτελεί πεδίο ανάπτυξης πολιτικών φιλοδοξιών και κομματικής αντιπαράθεσης.
∆υστυχώς, το πρόβλημα βρίσκεται στα μικρά και μεσαία συμφέροντα που έχουν δικτυωθεί σε όλους τους κρατικούς θεσμούς. «Είναι πολλές οι ψήφοι, Αρη», για να παραφράσουμε τη ρήση από τη γνωστή ταινία.
Ολοι ξέρουν ότι το ιδιωτικό μονοπώλιο των ΚΤΕΛ που δεν το άγγιξαν ούτε μνημόνια ούτε τρόικες, ούτε τίποτα, μπορεί να ανεβάσει και να κατεβάσει κυβερνήσεις.
Ετσι όμως δεν πάμε μπροστά.
Θα τολμήσει η δημοσιογραφική πένα να εισχωρήσει στο διαρκές αυτό σκάνδαλο μπροστά στο οποίο ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι παιδικό παιχνίδι, ή θα πρέπει να περιμένουμε μια Λάουρα Κοβέσι;
*Αργοστόλι
